روان‌رنجوری یا نوروتیسیزم یکی از ویژگی‌های شخصیتی است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر سلامت جسمی و روانی افراد داشته باشد. این ویژگی اغلب با احساسات منفی مانند اضطراب، دلشوره و تنهایی همراه است.
به گزارش خط سلامت افرادی که دارای این ویژگی شخصیتی هستند، معمولاً واکنش‌های شدیدتری نسبت به موقعیت‌های استرس زا نشان می‌دهند و حتی مشکلات کوچک را نیز بزرگ‌تر از حد واقعی خود تلقی می‌کنند. حالا یافته‌های یک پژوهش تازه نشان می‌دهد این ویژگی شخصیتی می‌تواند با مرگ زودرس نیز ارتباط داشته باشد.
مروری بر یافته‌های پژوهش مطالعات اخیر، که بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده از بانک اطلاعات پزشکی بریتانیا و در ژورنال اختلالات عاطفی منتشر شده است، نشان می‌دهد که رابطه‌ای قابل‌توجه بین سطح بالای روان‌رنجوری و افزایش احتمال مرگ زودرس وجود دارد. این بررسی‌ها که داده‌های حدود نیم میلیون نفر را شامل می‌شد، مورد تحلیل قرار گرفته و روشن کرده است که این افراد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس ناشی از عواملی چون بیماری‌های گوارشی، تنفسی و حتی خودآزاری عمدی قرار دارند.
بررسی اجزای روان‌رنجوری و تأثیرات آن بر سلامت روان‌رنجوری ویژگی پیچیده‌ای است و از اجزای مختلفی از جمله احساس تنهایی، اضطراب و تحریک‌پذیری تشکیل شده است. هر یک از این اجزا تأثیرات متفاوتی بر سلامت کلی فرد دارند و می‌توانند به طرق مختلف خطر مرگ زودرس را افزایش دهند. برای مثال، گرایش به احساس تنهایی یکی از عواملی بود که به‌طور خاص مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت و مشخص شد که این احساس بیشترین خطر را در مقایسه با دیگر مؤلفه‌ها برای زندگی فرد به همراه دارد.
افزایش ۱۰ درصدی خطر مرگ به دلایل مختلف در این پژوهش، افراد بین سنین ۳۸ تا ۷۳ سال به مدت ۱۳.۴ سال تحت نظر بوده‌اند. در طول این مدت، بیش از ۴۳ هزار نفر از شرکت‌کنندگان فوت کردند. تحقیقات نشان داده است که افراد دارای سطوح بالاتر روان‌رنجوری حدود ۱۰ درصد بیشتر از دیگران در معرض خطر مرگ به هر علتی قرار داشتند. این در حالی است که بیماری‌های تنفسی، مشکلات گوارشی و خودآزاری عمدی از مهم‌ترین دلایل مرگ این افراد بوده‌اند.
همچنین، یافته‌ها نشان دادند که روان‌رنجوری در مقایسه با برخی عوامل دیگر مانند سرطان، ارتباط قوی‌تری با مرگ ناشی از بیماری‌های تنفسی و خودآزاری عمدی دارد.
نقش کلیدی احساس تنهایی در مرگ زودرس احساس تنهایی به عنوان یکی از شاخصه‌های اصلی روان‌رنجوری برجسته‌ترین تأثیر را در مرگ و میر زودرس داشت. افرادی که احساس تنهایی می‌کردند، نسبت به کسانی که این احساس را نداشتند، ۴۶ درصد بیشتر با خطر مرگ زودهنگام مواجه بودند. این موضوع به‌ویژه در میان مردان جوان و افرادی که تحصیلات دانشگاهی نداشتند، بیشتر مشاهده شد. بنابراین روشن است که احساس تنهایی، به‌تنهایی یک عامل خطر جدی برای زندگی افراد محسوب می‌شود.
این در حالی است که سایر مؤلفه‌های روان‌رنجوری، مانند نوسانات خلقی یا احساس ملال، بیشتر با بیماری‌های گوارشی و تنفسی ارتباط داشتند و ارتباط قابل‌توجهی با مرگ زودهنگام نشان دادند. به طور غیرمنتظره‌ای، احساس گناه یا نگرانی تأثیر محسوسی بر مرگ زودرس نداشتند و حتی در برخی موارد، افرادی که این احساسات را تجربه می‌کردند، به‌دلیل احتیاط در سایر جنبه‌های زندگی، خطر مرگ کمتری داشتند.
محدودیت‌های پژوهش: آیا یافته‌ها تعمیم‌پذیر هستند؟ هرچند این پژوهش گام بزرگی در شناخت عوامل مرتبط با مرگ زودرس است، اما محدودیت‌هایی نیز داشت. یکی از محدودیت‌ها این است که داده‌ها از جامعه‌ای خاص، یعنی بانک اطلاعات پزشکی بریتانیا، گردآوری شده بودند. شرکت‌کنندگان این بانک معمولاً سالم‌تر، تحصیل‌کرده‌تر و از اقشار مرفه‌تر جامعه بودند که ممکن است تعمیم‌پذیری این نتایج به دیگر جمعیت‌ها را به چالش بکشد.
علاوه بر این، تغییرات احتمالی در سطح روان‌رنجوری شرکت‌کنندگان در طول زمان بررسی نشده بودند. برای مثال، احتمال دارد افرادی که با تجارب دشوار زندگی مانند بیماری یا از دست دادن عزیزان روبه‌رو شده‌اند، با افزایش سن روان‌رنجورتر شوند که این موضوع می‌تواند خطر مرگ را نیز افزایش دهد.
راهکارهای پیشنهادی برای کاهش استرس و روان‌رنجوری اگرچه این مطالعه به طور خاص به بررسی درمان‌ها نپرداخت، اما پژوهش‌های دیگر نشان می‌دهند که راهکارهایی مانند ارتباطات اجتماعی قوی، فعالیت‌های گروهی، و استفاده از راهبردهای مدیریت استرس می‌توانند به کاهش تأثیرات روان‌رنجوری کمک کنند. همچنین داشتن حمایت اجتماعی و ایجاد حس تعلق در زندگی روزمره می‌تواند در کاهش احساس تنهایی و بهبود سلامت روانی نقش مهمی ایفا کند.
روان‌رنجوری ویژگی‌ای است که اگر به‌درستی مدیریت نشود، می‌تواند مشکلات زیادی برای سلامت فرد ایجاد کند. بنابراین، آگاهی از تأثیرات آن و تلاش برای مقابله با جنبه‌های منفی آن می‌تواند گامی مؤثر در جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش خطر مرگ زودهنگام باشد.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
