در اردیبهشت ۱۳۸۹، پروین احمدی‌نژاد که عضویت در کمیته برنامه و بودجه شورای شهر تهران را داشت، اظهاراتی جنجالی در رابطه با ضرورت برخورد قاطع با بدحجابی ابراز کرد. او بر لزوم مجازات افراد بدحجاب تأکید داشت و برخی افراد را به دریافت پول برای رواج بدحجابی متهم کرد.
تحلیل تصویب قانون گسترش فرهنگ عفاف و حجاب
به گزارش خط سلامت این اظهارات درست پنج سال پس از تصویب قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب صورت گرفت. این قانون در سال ۱۳۸۴ به ریاست محمود احمدی‌نژاد، برادر پروین احمدی‌نژاد، در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و گشت‌های ارشاد یک سال بعد در خیابان‌های کشور مستقر شدند. به گفته او، اقدامات برخوردی در قبال زنانی با پوشش مانتوی کوتاه، شلوارهای جذب و لباس‌های مشابه انجام می‌شد.
تقسیم‌بندی ظواهر بدحجابی
بر اساس گفته‌های پروین احمدی‌نژاد، بدحجابی در جامعه به سه دسته تقسیم می‌شود: افرادی که با عناد و لجاجت رفتار می‌کنند، اشخاصی که به صورت سازمان‌دهی شده و با دریافت پول این کار را انجام می‌دهند و گروه سوم افراد ناآگاه نسبت به معضل حجاب. برای مقابله با رفتارهای ناشی از جهل، وی پیشنهاد عرضه لباس‌های مناسب و ارزان‌قیمت را مطرح کرد.
حجاب و حقوق اجتماعی
وی حجاب را یک حق فردی و اجتماعی دانست و رعایت آن را منجر به ایجاد آرامش، امنیت و رشد اجتماعی دانست. او همچنین بر این نکته تأکید داشت که طرح‌های حجاب و عفاف نه تنها مربوط به زنان بلکه شامل مردان نیز می‌شود. به اعتقادش، در محیط‌های اجتماعی، جنبه‌های انسانی و معنوی باید مورد توجه قرار گیرد و به نمایش گذاشته شود.
لزوم برخورد با مخالفان حاکمیتی
پروین احمدی‌نژاد بر ضرورت مقابله شدید با افرادی که عمدی در تخطی از حریم‌ها دارند، تأکید کرد و معتقد بود که راهکارهای فرهنگی برای چنین افرادی تأثیری ندارد. برای جلوگیری از دل‌زدگی جوانان نسبت به دین و ارزش‌های آن، شناسایی و برخورد با متخلفان واقعی ضروری دانسته شد.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
