بلوچیز یا پنیر کپک زده
بلوچیز که به نام‌های پنیر آبی یا پنیر رگه‌آبی نیز شناخته می‌شود، نوعی پنیر است که از شیر پاستوریزه گاو، گوسفند یا بز تهیه می‌شود و برای رسیدن به طعم خاص خود، با کشت پنی‌سیلیوم (کپک) پرورش می‌یابد. این پنیر دارای طعم شور و تند است و بوی خاصی دارد که بسیاری از افراد را به خود جذب می‌کند. علاوه بر طعم متمایز، پنیر بلوچیز منبع خوبی از پروتئین، کلسیم و فسفر است.
پنیر بلوچیز معمولاً از شیر گاو، گوسفند یا بز تهیه می‌شود. استفاده از شیر این دام‌ها در تولید پنیرهای بلوچیز، نقش بسزایی در ایجاد تفاوت در طعم و بافت پنیر دارد. برای مثال، پنیرهای بلوچیز تهیه شده از شیر گوسفند معمولاً طعمی غنی‌تر و پیچیده‌تر دارند، در حالی که پنیرهای تهیه شده از شیر گاو نرم‌تر و ملایم‌تر هستند.
کشور مبدع بلوچیز
این پنیر ابتدا در فرانسه و ایتالیا تولید شد و در طی زمان به سایر نقاط اروپا و آمریکا نیز گسترش یافت. بسیاری از انواع معروف پنیر بلوچیز، مانند روکفور و گورگونزولا، از این دو کشور نشأت گرفته‌اند و در سراسر جهان شناخته شده هستند. فرانسه و ایتالیا همچنان از بزرگترین تولیدکنندگان این نوع پنیر هستند.
طعم بلوچیز
بلوچیز طعمی پیچیده و متنوع دارد که به طور معمول شامل طعم‌های شور، تند و گاهی شیرین است. با توجه به نوع شیر، تکنیک‌های تولید و مدت زمان رسیدن، طعم پنیر بلوچیز می‌تواند از تند و تیز تا ملایم و خامه‌ای متغیر باشد. این تغییرات طعمی باعث می‌شود که پنیر بلوچیز برای انواع مختلف غذاها، از سالادها گرفته تا سس‌ها و میزهای مزه، مناسب باشد.
یکی از ویژگی‌های جالب پنیر بلوچیز این است که پوست آن خوراکی است. در حالی که در بسیاری از پنیرها، پوسته یا لایه خارجی غیرقابل مصرف است، در پنیرهای بلوچیز این پوست به دلیل نوع فرآیند تولید و رشد کپک، به طور کامل خوراکی و قابل استفاده است. این ویژگی به زیبایی ظاهری پنیر نیز افزوده و باعث می‌شود که در سرو غذاهای مختلف به جذابیت آن افزوده شود.
این ویژگی‌ها باعث می‌شوند که پنیر بلوچیز یکی از گزینه‌های پرطرفدار برای عاشقان پنیر در سراسر جهان باشد.
بلوچیز چگونه ساخته می‌شود؟
برای تولید این پنیر، شیر ابتدا پاستوریزه می‌شود و سپس اسید لاکتیک به آن اضافه می‌شود تا شیر به حالت جامد درآید. بعد از این، مایه پنیر اضافه می‌شود و دلمه‌ها شکل می‌گیرند. پس از برش دلمه‌ها و آب‌کشی، پنی‌سیلیوم روی پنیر پاشیده شده و پنیر نمک زده می‌شود. در نهایت، پنیر به مدت ۶۰ تا ۹۰ روز در انبار پنیر نگهداری می‌شود و در این مدت رگه‌های آبی در آن به وجود می‌آید.
انواع بلوچیز
روکفور: یکی از قدیمی‌ترین پنیرهای آبی است که از شیر گوسفند تولید می‌شود و در صخره‌های آهکی فرانسه که به آن می‌رسد، رگه‌های آبی در آن پدیدار می‌شود.
گورگونزولا: پنیر ایتالیایی است که از شیر گاو تهیه می‌شود و طعم آن به‌طور کلی نرم و کره‌ای است.
بلو استیلتون: پنیر انگلستانی است که با شیر گاو ساخته می‌شود و طعم غنی و شور دارد.
دانابلو: پنیر دانمارکی که با شیر گاو تهیه می‌شود و طعم ملایم‌تر و نرم‌تری نسبت به دیگر انواع پنیر بلوچیز دارد.
نگهداری پنیر بلوچیز
برای نگهداری پنیر بلوچیز باز شده، آن را می‌توان در یخچال و در فویل یا کاغذ مومی پیچیده نگهداری کرد. در صورتی که بخواهید آن را برای مدت طولانی‌تری ذخیره کنید، می‌توانید پنیر را در فریزر قرار داده و سپس پس از یخ‌زدایی در غذاهای پخته‌شده از آن استفاده کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
