والدین دارای کودک مبتلا به اوتیسم با سطح بالایی از اضطراب و استرس دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش خط سلامت، روانشناسان تأکید دارند تمرکز بر این ۷ مورد می‌تواند به عنوان والدین موفق، شما را در کنار فرزندتان به احساس رضایت و شادمانی برساند:
تمرکز بر مثبت‌ها: همه کودکان به تقویت مثبت و برشمردن صفات خوب پاسخ می‌دهند. کودکان مبتلا به اوتیسم نیز به این تقویت‌ها حساسند. بنابراین، با تشویق و تقویت ویژگی‌های مثبت، احساس خوبی در آن‌ها ایجاد کنید و ارتباط بهتری با آن‌ها داشته باشید.
برنامه‌ریزی: کودکان مبتلا به اوتیسم از روال و برنامه‌ریزی خاص خود استقبال می‌کنند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های خود را بهبود بخشند.
بازی: به جای آموزش مستقیم، برنامه‌ای برای بازی برای ارتباط عمیق‌تر با کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار موثر است.
فرصت دادن: اهمیت دادن به این نکته که کودکان نباید دلسرد شوند، یکی از اصول اساسی در برخورد با آن‌ها است. تحمل و پشتیبانی از آن‌ها در هر مرحله از توسعه‌شان اساسی است.
همراهی: کودکان مبتلا به اوتیسم گاهی رفتارهای غیرمنتظره ای دارند. همراهی با آن‌ها در مواقع دشوار می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا به محیط اطراف عادت کنند.
پشتیبانی: مشورت با خانواده‌های دیگر یا متخصصان می‌تواند در فرآیند پذیرش و مدیریت بهتر وضعیت کمک کند.
مراقبت‌های ویژه: در مواقعی که نیاز به استراحت دارند، مراقبت‌های لازم را برای آن‌ها فراهم کنید و به آن‌ها فرصت دهید تا از زندگی لذت ببرند.
این موارد باعث می‌شود که به عنوان والد، بهترین حمایت را برای فرزندتان ارائه دهید و در کنارشان احساس رضایت و شادمانی کنید.
شیوع بیماری اوتیسم
اوتیسم یک اختلال طیفی است که معمولا از کودکی ظاهر می‌شود و بر اساس آخرین آمارها از مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC)، حدود 1 از هر 44 کودک در ایالات متحده دچار این اختلال می‌شوند. این نسبت در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
علائم اوتیسم
علائم اوتیسم ممکن است شامل مشکلات در ارتباطات اجتماعی، مشکلات در تعاملات ارتباطی، الگوی تکراری از رفتارها و علاقه‌ها، و تأخیر در توسعه زبان و توجه باشد. برخی از افراد ممکن است همچنین با مشکلات حسی و حرکتی مواجه شوند.
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با مشکلاتی مانند دشواری در ارتباط با دیگران، ناتوانی در درک احساسات دیگران، مشکلات در توسعه مهارت‌های اجتماعی و تعاملی، مشکلات در توانایی‌های تحصیلی و شغلی، و مشکلات در مدیریت خود از مواقع و شرایط مختلف روبرو شوند.
راه‌های تشخیص
تشخیص اوتیسم بر اساس مشاهدات رفتاری، مصاحبه با والدین و مراقبین، و ارزیابی‌های تخصصی توسط متخصصین بهداشت روانی و روانشناسان صورت می‌گیرد. این ارزیابی‌ها ممکن است شامل ارزیابی‌های توسعه‌ای، ارزیابی‌های حرکتی و حسی، و ارزیابی‌های روانشناختی باشند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
