بیماران دیابتی در فصل زمستان به دلیل افزایش قند خون ناشی از کاهش فعالیت، تغییرات رژیم غذایی و مقاومت به انسولین با خطر بیشتری برای سکته مغزی روبرو هستند. هوای سرد می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر فعالیت بدنی ، عادات غذایی و سلامت کلی داشته باشد. سطح قند خون به دلیل کاهش فعالیت بدنی، تغییرات رژیم غذایی و مقاومت به انسولین افزایش می‌یابد.
به گزارش خط سلامت سطح قند خون کنترل نشده می‌تواند به طور قابل توجهی خطر سکته مغزی را در بیماران دیابتی افزایش دهد. سطوح بالای قند ممکن است به مرور زمان به رگ‌های خونی آسیب برساند و آن‌ها را مستعد انسداد یا پارگی کند که در نهایت می‌تواند منجر به سکته مغزی شود.
تأثیر سرمای شدید بر بیماران دیابتی
سرمای شدید می‌تواند تاثیرات قابل توجهی بر بیماران دیابتی داشته باشد که شامل موارد زیر می‌شود:
افزایش سطح قند خون: استرس ناشی از سرما می‌تواند باعث ترشح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین در بدن شود که می‌تواند سطح قند خون را افزایش دهد.
کاهش حساسیت به انسولین: دمای سرد می‌تواند سلول‌های بدن را کمتر به انسولین پاسخ دهد و کنترل سطح قند خون را دشوارتر کند.
هیپوگلیسمی (قند خون پایین): هوای سرد می‌تواند باعث انقباض رگ‌های خونی شود و جریان خون به اندام‌ها را کاهش دهد. این امر می‌تواند منجر به کاهش انتقال گلوکز به سلول‌ها شده و خطر هیپوگلیسمی را افزایش دهد.
فشار خون بالا: هوای سرد باعث باریک شدن رگ‌های خونی می‌شود که به انقباض عروق معروف است. این وضعیت باعث افزایش مقاومت در رگ‌های خونی می‌شود و قلب را مجبور به پمپاژ بیشتر می‌کند که نتیجه آن افزایش فشار خون است.
سرمازدگی و آسیب عصبی: افراد مبتلا به دیابت به دلیل گردش خون ضعیف و آسیب عصبی (نوروپاتی) بیشتر در معرض سرمازدگی و آسیب عصبی هستند.
مسائل مربوط به دارو و تجهیزات: سرمای شدید می‌تواند بر عملکرد پمپ‌های انسولین، گلوکز متر و سایر تجهیزات دیابت تأثیر بگذارد. داروهایی مانند انسولین نیز ممکن است نیاز به نگهداری در دمای خاصی داشته باشند تا اثربخشی خود را حفظ کنند.
افزایش خطر ابتلا به کتواسیدوز دیابتی (DKA): استرس ناشی از سرما می‌تواند منجر به تولید کتون‌ها شود که خطر ابتلا به DKA را افزایش می‌دهد، یک عارضه بالقوه تهدیدکننده زندگی در بیماران دیابتی.
مدیریت خطر سکته مغزی در زمستان
در طول ماه‌های زمستان، بیماران دیابتی ممکن است تغییراتی در سطح قند خون خود به دلیل عواملی همچون کاهش فعالیت بدنی، تغییرات رژیم غذایی و افزایش استرس تجربه کنند. برای کنترل سطح قند خون در ماه‌های سرد سال، بیماران دیابتی می‌توانند اقدامات احتیاطی زیر را انجام دهند:
فعالیت بدنی: برای حفظ حساسیت به انسولین، بیماران می‌توانند به فعالیت‌های بدنی داخل خانه مانند یوگا یا راه رفتن روی تردمیل پرداخته و از آن بهره‌مند شوند.
رژیم غذایی متعادل: بیماران باید بر غذاهای کامل و فرآوری نشده مانند سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل، پروتئین‌های بدون چربی و چربی‌های سالم تمرکز کنند.
کنترل سطح قند خون: بررسی منظم سطح قند خون و اطمینان از اینکه در محدوده هدف قرار دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
هیدراته ماندن: نوشیدن مقدار زیادی آب به تنظیم سطح قند خون و حفظ هیدراتاسیون بدن کمک می‌کند.
مدیریت استرس: شرکت در فعالیت‌های کاهش‌دهنده استرس مانند مدیتیشن، تنفس عمیق یا مطالعه می‌تواند به کاهش سطح کورتیزول کمک کند.
تنظیم دارو و انسولین: در صورت لزوم، بیماران باید با پزشک خود مشورت کرده و دارو و دوز انسولین خود را تنظیم کنند.
لباس گرم پوشیدن و خشک ماندن: پوشیدن لایه‌های لباس تنفسی و حفظ بدن در وضعیت خشک به جلوگیری از خطرات ناشی از سرما کمک می‌کند.
مراقبت از پاها: استفاده از کفش‌های گرم و ضدآب و استراحت منظم برای جلوگیری از آسیب‌های ناشی از سرمای شدید ضروری است.
با رعایت این اقدامات، بیماران دیابتی می‌توانند خطر سکته مغزی و سایر عوارض را در ماه‌های زمستان کاهش دهند. همکاری نزدیک با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای ایجاد یک برنامه شخصی برای مدیریت سطح قند خون در فصل زمستان ضروری است.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
