روماتیسم مفصلی و روماتیسم استخوانی دو نوع از بیماریهای التهابی و دژنراتیو هستند که تاثیرات متفاوتی بر مفاصل و استخوانها دارند. در حالی که روماتیسم مفصلی بیشتر به التهاب و آسیب به مفاصل منجر میشود، روماتیسم استخوانی معمولاً به فرسایش غضروفها و آسیب به استخوانها مربوط میشود.
به گزارش خط سلامت در این مقاله به بررسی تفاوتهای کلیدی بین این دو بیماری، علائم، علل و روشهای درمانی آنها خواهیم پرداخت.
روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید)
این نوع روماتیسم به التهاب مفاصل اشاره دارد، که مناطقی هستند که در آن دو استخوان به هم میرسند. روماتیسم مفصلی معمولاً با التهاب غشای سینوویال (پوشش داخلی مفصل) همراه است که منجر به درد، تورم، خشکی و آسیب به مفصل در طولانی مدت میشود.
علائم: تورم، قرمزی، گرمی و درد در اطراف مفصل آسیبدیده، به همراه کاهش دامنه حرکتی.
علل: میتواند خودایمنی (مانند آرتریت روماتوئید) یا دژنراتیو (مانند آرتروز) باشد، یا ناشی از عفونت یا آسیب باشد.
درمان: معمولاً شامل داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد روماتیسم تغییر دهنده بیماری (DMARDs) یا فیزیوتراپی است.
روماتیسم استخوانی
روماتیسم استخوانی به شرایطی اطلاق میشود که عمدتاً بر استخوانها تأثیر میگذارد، بهویژه بر غضروفی که انتهای استخوانها را پوشش میدهد. در این حالت، التهاب یا فرآیند دژنراتیو ممکن است در خود استخوانها یا بافتهای اطراف استخوانها (مانند تاندونها و رباطها) رخ دهد.
علائم: درد، خشکی و تورم اطراف استخوانها، و گاهی اوقات تغییرات ظاهری یا خار استخوانی. این حالت معمولاً با افزایش سن یا به دلیل استرسهای مکرر بر استخوانها بروز میکند.
علل: معمولاً ناشی از فرسایش و آسیب به غضروفها به مرور زمان (بیماریهای دژنراتیو)، تغییرات مرتبط با سن یا آسیبهای پس از ضربه است.
درمان: مدیریت شامل تکنیکهای حفاظت از مفصل، فیزیوتراپی، داروهای مسکن و در برخی موارد، جراحی تعویض مفصل است.
با این حال هر دو وضعیت میتوانند دردناک بوده و حرکت را محدود کنند، اما به بخشهای مختلف سیستم عضلانی و اسکلتی آسیب میزنند و علل و درمانهای متفاوتی دارند.
در اینجا یک جدول مقایسهای بین روماتیسم مفصلی و روماتیسم استخوانی آورده شده است:
ویژگی | روماتیسم مفصلی | روماتیسم استخوانی |
---|---|---|
تعریف | التهاب مفاصل که باعث آسیب به غشای سینوویال میشود. | آسیب به غضروفها و استخوانها معمولاً در اثر فرسایش یا آسیب. |
علت اصلی | معمولاً خودایمنی (مثل آرتریت روماتوئید) یا عفونت. | دژنراتیو (مثل آرتروز) یا آسیب به استخوانها. |
مناطق آسیبدیده | مفاصل و بافتهای اطراف آن (غشای سینوویال). | استخوانها و غضروفها (و گاهی بافتهای اطراف). |
علائم | درد، تورم، قرمزی، خشکی و کاهش دامنه حرکتی. | درد و خشکی اطراف استخوانها، ایجاد خار استخوانی. |
تشخیص | از طریق معاینه بالینی، آزمایشهای خون و تصویربرداری. | از طریق معاینه بالینی، تصویربرداری و بررسی آسیبهای غضروفی. |
درمان | داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، DMARDs، فیزیوتراپی. | مدیریت با مسکنها، فیزیوتراپی و در موارد شدید جراحی. |
عوارض طولانیمدت | ممکن است به آسیب مفاصل و ناتوانی حرکتی منجر شود. | ممکن است منجر به آسیبهای دژنراتیو استخوانی و کاهش تحرک شود. |
سن شروع | ممکن است در هر سنی بروز کند، ولی بیشتر در بزرگسالان دیده میشود. | معمولاً در افراد مسنتر و پس از سالها فرسایش غضروف. |
میزان التهاب | التهاب واضح در مفاصل، مخصوصاً در مراحل حاد. | التهاب کمتر و بیشتر مربوط به فرسایش غضروف. |
این جدول به شما کمک میکند تا تفاوتهای اصلی بین روماتیسم مفصلی و روماتیسم استخوانی را بهطور واضحتری درک کنید.
کدام کشنده و خطرناک تر است؟
آرتریت روماتوئید ( روماتیسم مفصلی) یکی از خطرناکترین انواع روماتیسم است که میتواند تاثیرات جدی بر بدن داشته باشد. این بیماری یک اختلال التهابی مزمن است که نه تنها مفاصل بلکه سایر اعضای بدن مانند قلب، ریهها، چشمها و پوست را نیز درگیر میکند. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافتهای سالم خود حمله میکند و باعث التهاب شدید در مفاصل و دیگر اعضای بدن میشود. اگر این التهابها به موقع درمان نشوند، ممکن است باعث آسیبهای دائمی و تخریب مفاصل شوند و مشکلات جدی مانند اختلال عملکرد قلب، کلیهها و ریهها ایجاد کنند.
این بیماری نیاز به تشخیص سریع و درمان به موقع دارد تا از بروز عوارض جبرانناپذیر جلوگیری شود. در غیر این صورت، التهاب مزمن میتواند عمر مفصلها را کوتاه کرده و به نارساییهای دیگر اعضای بدن منجر شود.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است