اوریون بیشتر در کودکانی که واکسن دریافت نکرده‌اند یا افراد با نقص ایمنی دیده می‌شود، اما بزرگسالان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. از تورم صورت گرفته تا خطر عوارض جدی مانند پانکراتیت یا کاهش شنوایی ، آگاهی از نشانه‌ها و اقدام به‌موقع می‌تواند از مشکلات بیشتر جلوگیری کند.
به گزارش خط سلامت اوریون یک بیماری ویروسی است که علائمی شبیه به آنفولانزا و تورم در غدد بزاقی پاروتید، واقع در زیر گوش، ایجاد می‌کند. این تورم اغلب باعث ظاهری پف‌کرده و متورم در گونه‌ها و فک می‌شود. اگرچه اکثر افراد مبتلا به اوریون بدون نیاز به درمان خاصی بهبود می‌یابند، برخی ممکن است عوارض جدی را تجربه کنند.
وضعیت اوریون در گذشته و حال
قبل از رایج شدن واکسن، اوریون یکی از بیماری‌های شایع بود. اما امروزه، به لطف واکسیناسیون گسترده، موارد ابتلا به این بیماری بسیار کاهش یافته است، هرچند که هنوز گاهی شیوع آن مشاهده می‌شود. واکسن MMR (سرخک، اوریون و سرخجه) تا ۸۸٪ در پیشگیری از این بیماری موثر است و در افراد واکسینه‌شده، علائم خفیف‌تر مشاهده می‌شود.
علائم اوریون
1. علائم اولیه
اوریون با علائمی شبیه به آنفولانزا شروع می‌شود که شامل موارد زیر است:
تب خفیف
کاهش اشتها
سردرد
درد عضلانی
احساس خستگی
این علائم معمولاً چند روز پیش از تورم غدد بزاقی ظاهر می‌شوند.
2. علائم تورم غدد پاروتید (پاروتیت)
شایع‌ترین علامت اوریون، تورم غدد بزاقی پاروتید است که باعث پف‌کردگی صورت می‌شود. این تورم ممکن است:
در یک یا هر دو طرف صورت رخ دهد.
همراه با درد یا حساسیت باشد.
ظاهر فک و گوش را تغییر دهد.
تورم معمولاً در عرض چند روز به اوج می‌رسد و طی یک هفته کاهش می‌یابد.
علل و عوامل خطر بیماری اوریون
ویروس اوریون، از خانواده ویروس‌هایی است که موجب بیماری‌هایی مانند سرخک و پاراآنفولانزا می‌شود. این ویروس از طریق:
قطرات تنفسی در حین عطسه یا سرفه
استفاده از وسایل شخصی مشترک
یا تماس نزدیک با فرد آلوده منتقل می‌شود.
افراد در معرض خطر بیشتر برای ابتلا به اوریون
کودکان ۲ تا ۱۲ ساله بدون واکسن
افراد واکسینه‌نشده
افراد دارای نقص ایمنی
مسافران بین‌المللی
جوامعی با تراکم بالای جمعیت
تشخیص اوریون
پزشکان معمولاً با بررسی علائم (مانند تورم صورت) و سابقه واکسیناسیون، بیماری را تشخیص می‌دهند. گاهی نمونه‌گیری از بزاق یا خون برای تایید وجود ویروس یا آنتی‌بادی‌های آن لازم است.
درمان اوریون
درمان خاصی برای اوریون وجود ندارد، اما رعایت نکات زیر به بهبودی کمک می‌کند:
استراحت کافی
نوشیدن مایعات فراوان
مصرف غذاهای نرم و ملایم
استفاده از مسکن‌های بدون نسخه (به جز آسپرین برای کودکان)
کمپرس سرد یا گرم برای کاهش تورم
غرغره آب نمک برای تسکین گلودرد
پیشگیری از اوریون
واکسیناسیون MMR مؤثرترین روش پیشگیری است. همچنین:
شستن دست‌ها و رعایت بهداشت
پوشاندن دهان هنگام عطسه یا سرفه
ایزوله کردن فرد مبتلا برای جلوگیری از انتقال
عوارض احتمالی ابتلا به اوریون
اوریون می‌تواند عوارضی مانند موارد زیر ایجاد کند:
اورکیت (تورم بیضه‌ها): دردناک و گاهی دائمی، اما معمولاً بدون تأثیر بر باروری.
پانکراتیت: التهاب لوزالمعده که باعث درد شدید شکم می‌شود.
انسفالیت و مننژیت: التهاب مغز یا بافت اطراف آن؛ عوارض جدی و نادر.
کم‌شنوایی: در موارد نادر، کاهش شنوایی دائمی.
بیماری‌هایی مانند ویروس اپشتین-بار، برخی ویروس‌های پاراآنفلوآنزا یا عفونت‌های دندانی می‌توانند علائمی شبیه اوریون ایجاد کنند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
