تاندونیت آشیل یک بیماری شایع است که معمولاً دوندگان و سایر ورزشکارانی را که به طور مکرر از پاهای خود استفاده می‌کنند، تحت تاثیر آن قرار می‌دهد.
به گزارش خط سلامت تاندون بخشی ضعیف و آسیب پذیر است و در نتیجه به دلیل استفاده مکرر مستعد آسیب های کوچک است.
علائم تاندونیت آشیل
درد در پشت پاشنه، به خصوص هنگام راه رفتن یا دویدن
سفتی یا دشواری در حرکت مچ پا
تورم در پشت پاشنه
حساسیت به لمس در ناحیه آسیب دیده
علل تاندونیت آشیل
استفاده بیش از حد، مانند افزایش ناگهانی شدت یا مدت فعالیت
کفش های نامناسب
سطوح ناهموار
عضلات ساق پا ضعیف یا سفت
برخی از شرایط پزشکی، مانند آرتریت روماتوئید و دیابت
درمان تاندونیت آشیل
استراحت: از فعالیت‌هایی که باعث درد می‌شوند خودداری کنید.
یخ: برای کاهش التهاب، 15 تا 20 دقیقه در هر بار، چند بار در روز، روی ناحیه آسیب‌دیده یخ بگذارید.
فشرده سازی: برای کاهش تورم، از بانداژ یا بریس استفاده کنید.
بالا بردن: برای کاهش تورم، مچ پا را تا حد امکان بالا نگه دارید.
داروهای ضد درد: داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند به شما تمریناتی برای بهبود انعطاف پذیری، قدرت و دامنه حرکت مچ پا و ساق پا را آموزش دهد.
ارتز: ممکن است از یک ارتز برای حمایت از تاندون آشیل و کاهش درد هنگام فعالیت استفاده شود.
در برخی موارد، ممکن است برای ترمیم تاندون به جراحی نیاز باشد.
برای کمک به جلوگیری از تاندونیت آشیل، می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
قبل از شروع فعالیت جدید یا افزایش شدت فعالیت فعلی خود، گرم کردن و سرد کردن را به آرامی انجام دهید.
کفش های مناسب بپوشید که به درستی جا بیفتند و از پاهایتان حمایت کنند.
از سطوح صاف و صاف برای دویدن و سایر فعالیت ها استفاده کنید.
عضلات ساق پا را با حرکات کششی و قدرتی تقویت کنید.
از بیش تمرینی خودداری کنید و به بدن خود زمان برای ریکاوری بدهید.
روش هایی برای کاهش درد تاندونیت آشیل
در اینجا چند گزینه برای کاهش و مدیریت درد و مشکلاتی که ممکن است در حین دویدن و در زندگی روزمره تجربه کنید، آورده شده است. همیشه قبل از شروع هر گونه درمان دارویی با پزشک خود مشورت کنید و هرگز اقدام به درمان یا خود تجویز نکنید.
استراحت نسبی و ورزش اصلاحی
در ابتدا از پیاده روی در تپه / دویدن و سایر فعالیت هایی که آشیل را تشدید می کند خودداری کنید. تطبیق برنامه تمرینی و تمرینات خاص بسیار مهم است.
داروها
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند استامینوفن و ایبوپروفن و همچنین ژل ها ممکن است به شما در مدیریت درد کمک کنند، بنابراین می توانید به دویدن و تمرین ادامه دهید و برخی افراد یخ را در کاهش درد موثر می دانند.
یخ را به مدت 10 تا 15 دقیقه و در صورت لزوم هر چند ساعت یکبار روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید. لطفا قبل از مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
کفش
اطمینان حاصل کنید که از کفش های حمایت کننده و ضربه گیر استفاده می کنید . می توانید یک لیفت پاشنه در پشت کفش خود را امتحان کنید که باعث افزایش پلانتار فلکشن و در نتیجه تخلیه تاندون آشیل می شود.
ماساژ یا فوم رولینگ
برای شل شدن عضله و کاهش تنش روی تاندون آشیل به سمت ساق پا حرکت کنید. قابلیت ارتجاعی بافت را می توان با ماساژ اصطکاکی عمیق و حرکت تاندون بهبود بخشید.
نوار حرکت شناسی
نوار حرکت شناسی را روی ساق پا و تاندون آشیل برای کاهش تنش بمالید. نوار حرکتی با چسبیدن اندک به پوست و اعمال فشار به بافت های پیچیده شده در اطراف آن به تثبیت ناحیه آسیب دیده کمک می کند.
این نوار به بافت همبند اطراف عضله یا تاندون آسیب‌دیده اجازه می‌دهد تا همگام با بقیه بدن حرکت کند.
تزریق کورتیکواستروئید
تزریق کورتیکواستروئید می تواند درد و تورم را کاهش دهد، اما می تواند عوارض جانبی منفی داشته باشد و قدرت تاندون را کاهش دهد.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
تزریق پی آر پی در محل آسیب می تواند بهبود را تسریع کند و به نظر می رسد که کلاژن نوع I و III را افزایش می دهد.
گزینه های جراحی
اگر درد شما پس از شش ماه درمان غیرجراحی بهبود نیافت، ممکن است جراحی برای ترمیم تاندون آشیل در نظر گرفته شود. نوع جراحی با توجه به محل و میزان آسیب تاندون تعیین می شود. ممکن است تحت تأثیر عوامل دیگری مانند شدت تاندونیت باشد.
لیزر درمانی
انرژی نوری به سلول های آسیب دیده می رسد و فعالیت بین سلولی را تحریک می کند. لیزر به روشی بدون درد و با صرف زمان، گردش خون را افزایش می دهد و اکسیژن و مواد مغذی را به ناحیه آسیب دیده می کشاند.
لیزر با کاهش التهاب، تورم، اسپاسم عضلانی ، سفتی و درد به ایجاد یک محیط درمانی بهینه کمک می کند .
یکی از مهمترین مزایای لیزر درمانی این است که نیازی به استفاده از دارو یا جراحی ندارد و عوارض جانبی یا خطرات مرتبط با سایر اشکال درمان وجود ندارد.
لیزر درمانی یک مکمل عالی برای درمان سنتی فیزیوتراپی برای تاندونیت آشیل است. شایع ترین علائم تاندونیت آشیل از جمله درد، تورم و التهاب را برطرف می کند.
اکثر افراد نتایج مثبتی از جراحی دارند و بهبودی معمولاً حدود یک سال طول می کشد. هرچه تاندون‌های بیشتری درگیر شوند، دوره نقاهت طولانی‌تر می‌شود و احتمال کمتری وجود دارد که فرد بتواند فعالیت ورزشی را از سر بگیرد.
فیزیوتراپی پس از جراحی برای اطمینان از بهبودی کامل ضروری خواهد بود.
التهاب تاندون آشیل چیست؟
تاندونیت آشیل یک بیماری شایع است که در آن تاندون بزرگی که از پشت ساق پای شما می گذرد، ملتهب و تحریک می شود.
اگرچه تاندون آشیل می‌تواند در برابر استرس زیاد ناشی از دویدن و پریدن مقاومت کند، اما مستعد ابتلا به تاندونیت است، وضعیتی که در اثر تحلیل رفتن و استفاده بیش از حد ایجاد می‌شود.
دو نوع تاندونیت آشیل:
تاندونیت آشیل بدون درج:
فیبرهای وسط تاندون شروع به پاره شدن می کنند و باعث تورم و ضخیم شدن تاندون می شوند. این نوع تاندونیت بیشتر در افراد جوان و فعال دیده می شود.
علائم التهاب تاندون آشیل چیست؟
8 علامت تاندونیت آشیل عبارتند از
درد پشت پاشنه پا هنگام راه رفتن یا دویدن
کبودی ، قرمزی یا تورم پوست در مجاورت ناحیه ملتهب
درد تاندون آشیل در صبح بعد از اینکه برای اولین بار پس از بیدار شدن از خواب روی پاهای خود وزن وارد کردید
سفتی پا یا مچ پا یا مشکل در حرکت
دردی که هنگام دویدن، پریدن یا انجام فعالیت‌های شدید بدنی بدتر می‌شود و بیشتر محسوس می‌شود.
درد در پشت پاشنه، جایی که تاندون به استخوان پاشنه متصل می شود
دردی که پس از یک دوره عدم تحرک عود می کند
افراد اغلب در اول صبح درد، درد یا سفتی را تجربه می کنند
ممکن است پس از نشستن یا دراز کشیدن طولانی مدت درد آشیل را تجربه کنند
یک توده نرم و دردناک روی تاندون به مرور زمان
مواد غذایی مفید برای پیشگیری از تاندونیت آشیل
غذاهای غنی از آنتی اکسیدان: آنتی اکسیدان ها به خنثی کردن رادیکال های آزاد کمک می کنند که می توانند به تاندون ها آسیب برسانند. برخی از غذاهای غنی از آنتی اکسیدان عبارتند از:
میوه ها: بلوبری، توت فرنگی، تمشک، گیلاس، آجیل، پرتقال، گریپ فروت
سبزیجات: اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی، گوجه فرنگی، فلفل دلمه ای
حبوبات: لوبیا، عدس، نخود
آجیل و دانه ها: گردو، بادام، بادام زمینی، تخمه آفتابگردان
ماهی های چرب: سالمون، ساردین، ماهی خال مخالی
غذاهای غنی از پروتئین: پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت ها ضروری است. برخی از غذاهای غنی از پروتئین عبارتند از:
گوشت: مرغ، بوقلمون، ماهی، گوشت گاو
تخم مرغ
لبنیات: شیر، ماست، پنیر
حبوبات: لوبیا، عدس، نخود
آجیل و دانه ها: گردو، بادام، بادام زمینی، تخمه آفتابگردان
غذاهای غنی از کلاژن: کلاژن پروتئینی است که به استحکام و انعطاف پذیری تاندون ها کمک می کند. برخی از غذاهای غنی از کلاژن عبارتند از:
آبگوشت استخوان
مرغ
ماهی
تخم مرغ
ژلاتین
غذاهای غنی از ویتامین C: ویتامین C برای تولید کلاژن ضروری است. برخی از غذاهای غنی از ویتامین C عبارتند از:
مرکبات: پرتقال، گریپ فروت، لیمو، نارنج
توت فرنگی
فلفل دلمه ای
کیوی
کلم بروکلی
غذاهای غنی از منیزیم: منیزیم به عملکرد ماهیچه ها و اعصاب کمک می کند و ممکن است به کاهش التهاب کمک کند. برخی از غذاهای غنی از منیزیم عبارتند از:
سبزیجات برگ دار: اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی
آجیل و دانه ها: بادام، بادام زمینی، تخمه کدو
حبوبات: لوبیا، عدس، نخود
غلات کامل: جو دوسر، برنج قهوه ای، نان گندم کامل
موز
شکلات تلخ
ورزش برای کاهش علائم تاندونیت آشیل
کشش
کشش عضلات ساق پا و مچ پا می تواند به بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکت کمک کند و ممکن است به کاهش درد و سفتی کمک کند. برخی از کشش های مفید برای تاندونیت آشیل عبارتند از:
کشش ساق پا ایستاده
در حالی که به یک دیوار تکیه داده اید، یک پا را به عقب دراز کنید و پاشنه خود را روی زمین نگه دارید. عضله ساق پا خود را کشش دهید تا زمانی که در پشت ساق پا احساس کشش کنید. 30 ثانیه نگه دارید و سپس طرف دیگر را تکرار کنید.
کشش ساق پا نشسته
بنشینید و یک پا را صاف در مقابل خود دراز کنید. با یک حوله یا نوار الاستیک انگشتان پا را به سمت خود بکشید تا زمانی که در پشت ساق پا احساس کشش کنید. 30 ثانیه نگه دارید و سپس طرف دیگر را تکرار کنید.
کشش مچ پا
روی زمین بنشینید و پاهای خود را دراز کنید. حوله را دور قسمت قوس پا خود بپیچید و به آرامی مچ پا را به سمت خود بکشید تا زمانی که در قسمت جلوی مچ پا احساس کشش کنید. 30 ثانیه نگه دارید و سپس طرف دیگر را تکرار کنید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
