خمیر دندان، روش مناسبی برای درمان جوش نیست، زیرا در دراز مدت منجر به آسیب پوست می شود.
به گزارش خط سلامت آکادمی پوست آمریکا استفاده از خمیردندان را برای درمان جوش ها توصیه نمی کند، زیرا این محصول به سد بیولوژیکی پوست آسیب می رساند.
خمیر دندان و بهبود جوش ها
خمیر دندان باعث خشک شدن جوش های صورت می شود، زیرا حاوی مواد زیر است:
کربنات کلسیم
کربنات کلسیم با جذب چربی اضافی از روی جوش ها به خشک شدن آن ها کمک می کند.
این باعث کوچک شدن، کاهش و در نهایت ناپدید شدن جوش ها می شود و همچنین منافذ را باز می کند و به پوست کمک می کند تا به حالت طبیعی خود بازگردد..
تریکلوزان
تریکوزان یک ماده رایج با مزایای بسیار برای از بین بردن میکروب هاست، با این حال ای ماده ممکن است باعث ایجاد رنگدانه در افرادی با پوست حساس شود.
متانول
جوش ها به دلیل باکتری های موجود در آن ها دردناک و متورم می شوند.
خمیر دندان حاوی مقادیر کمی متانول است که به خنک شدن و تسکین جوش های متورم و سایر لک ها کمک می کند. در مطالعات نشان داده شده است متانول باعث کاهش تورم و بهبود فعالیت گیرنده سرما می شود.
سیلیس
سیلیس التهاب را تسکین می دهد، پوست آسیب دیده را التیام می بخشد و بهبود پوست آسیب دیده را تسریع می کند.
جوش شیرین
خمیردندان حاوی جوش شیرین است که دارای خواص پاک کنندگی و جاذب است که به تخلیه چرک و ناخالصی از منافذ پوست کمک می کند. به این ترتیب جوش ها از بین می روند و از ایجاد جوش های جدید جلوگیری می شود. در حالی که سایر مواد موجود در خمیر دندان، مانند پراکسید هیدروژن و روغنهای ضروری، ممکن است به کوچک کردن جوش کمک کنند، با این حال این درمان خانگی برای جوشها ارزش ریسک کردن را ندارد، چراکه در دراز مدت به عنوان یک عارضه جانبی باعث تحریک و آسیب به پوست می شود. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.