کمبود کدام ویتامین باعث ترک خوردن لب می شود؟

ویتامین ها و مواد معدنی در صورتی که به اندازه کافی در بدن وجود نداشته باشند، باعث ترک لب می شوند.

به گزارش خط سلامت کمبود ویتامین باعث ترک خوردن لب ها می شود؛ به عنوان مثال، کمبود ویتامین های B، C و برخی از انواع مواد معدنی مانند: آهن، روی ترک خوردگی لب ها را به دنبال دارد.

ویتامین ها و ترک لب 

 ویتامین ها و مواد معدنی در صورتی که به اندازه کافی در بدن وجود نداشته باشند، باعث ترک لب می شوند.

عوامل دیگری که باعث ترک خوردن لب ها می شود، عبارتند از: کم آبی ، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و هوای سرد.

کمبود کدام ویتامین باعث ترک خوردن لب ها می شود؟

کمبود برخی ویتامین ها منجر به ترک لب می شود؛ این ویتامین ها عبارتند از:

ویتامین B

ویتامین های گروه B عبارتند: از B1 (تیامین)، B2 (ریبوفلاوین)، B3 ( نیاسین )، B5 (اسید پانتوتنیک)، B6 ( پیریدوکسین )، B7 (بیوتین)، B9 (فولات)، و B12 (کوبالامین).

ویتامین‌های B در عملکردهای مهم مختلفی در بدن از جمله تولید انرژی، ترمیم سلول/بافت، حفظ سلامت پوست و ترمیم زخم نقش دارند. کمبود فولات، ریبوفلاوین، پیریدوکسین و کوبالامین به طور خاص با ترک خوردن لب ها مرتبط است. 

کمبود آهن

آهن یک ماده معدنی مهم است که بخشی از هموگلوبین حامل اکسیژن را تشکیل می دهد. آهن در سایر عملکردهای ضروری از جمله ترمیم سلول و بافت، تشکیل گلبول های قرمز و کاهش درد و التهاب نقش دارد. کمبود آهن باعث خشکی و ترک‌ و درد لب‌ها می شود. کمبود آهن معمولاً گوشه‌های دهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد ( چیلیت زاویه‌دار ) و منجر به علائم دیگری مانند رنگ پریدگی، خستگی ، مشکل در تنفس و استقامت ضعیف می‌شود.

کمبود روی

روی نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی، هضم، رشد، تکامل و تولید مثل دارد. لب های ترک خورده به دلیل کمبود روی، با علائم دیگری مانند: ناراحتی معده، ضعف ایمنی، ریزش مو و التهاب پوست همراه هستند.

کمبود ویتامین C

ویتامین C دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی است. ویتامین C باعث التیام می شود و یک عنصر رایج در بالم لب و کرم های پوست است. علاوه بر ایجاد تورم و خونریزی لثه ها، کمبود ویتامین C منجر به خشکی و ترک لب ها شود.

دلایل دیگر ترک لب چیست؟

به غیر از کمبودهای تغذیه ای، عوامل دیگری که باعث ترک خوردن لب می شود، عبارتند از:

هوای سرد

هوای گرم یا خشک

مرطوب شدن بیش از حد لب ها( مثلا زبان زدن وسواس گون به لب ها)

آفتاب سوختگی ( چیلیت اکتینیک )

کم آبی بدن

آلرژی (از جمله درماتیت تماسی به دلیل استفاده از محصولات پوستی خشن)

اختلالات تیروئید

عفونت های قارچی

عفونت های باکتریایی

بیماری التهابی روده

شرایط خودایمنی، مانند سندرم بهجت

مصرف برخی داروها، مانند: آنتی هیستامین ها، آنتی بیوتیک های خاص، داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد افسردگی و برخی از داروهای موضعی (مانند رتینول، بنزوئیل پراکسید ، کافور و اسید سالیسیلیک).

چگونه لب های ترک خورده را درمان کنیم؟

درمان ترک خوردگی لب به طور کلی شامل مدیریت علائم (مانند خشکی، درد ، تحریک یا خونریزی) همراه با درمان بیماری زمینه‌ای (مانند کمبود مواد معدنی یا ویتامین، آلرژی‌ها و عفونت‌ها) است:

اگر کمبودهای تغذیه ای دارید از مکمل های ویتامین یا مواد معدنی استفاده کنید.

استفاده از بالم لب حاوی مواد مفیدی مانند روغن کرچک یا وازلین است که ترک لب را بهبود می بخشد.

محافظت از لب ها در برابر نور خورشید (بعضی از بالم لب ها حاوی اکسید تیتانیوم یا اکسید روی هستند.)

نوشیدن مقدار زیادی آب

خودداری از گاز گرفتن لب ها

خودداری از مصرف محصولات مراقبت از پوست خشن و تماس با اشیاء فلزی (مانند سنجاق، گیره کاغذ یا جواهرات).  برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.