به گزارش خط سلامت خودزنی و رفتارهای خود تخریبی بدون قصد خودکشی ، اغلب با واکنش عاطفی دیگران همراه است و ممکن است در پاسخ به تجارب اجتماعی ناراحت کننده رخ دهد؛ برخی نوجوانان بیشتر از سایرین به خودزنی می پردازند.
خودزنی و رفتارهای خودتخریبی را بشناسید
خودزنی نوجوانان یک رفتار بسیار پیچیده است که عوامل بسیاری در ایجاد آن مؤثر است. رفتارهای معرف خودآزاری شامل بریدن یا کندن پوست، قرار دادن اشیاء زیر ناخن یا پوست، سوزاندن پوست، خراشیدن پوست تا حد خونریزی و ضربه زدن عمدی به خود است.
چه چیزی احتمال خودزنی را افزایش می دهد؟
اینکه چگونه آسیب های عاطفی، اجتماعی و محیطی ممکن است در افراد منجر به خودزنی و رفتارهای خود تخریبی بدون قصد خودکشی شود، سوالی است که محققان به دنبال پاسخ آن هستند. محققان برای یافتن علت رفتارهای خودآزاری و خودتخریبی بدون قصد خودکشی ، واکنش‌پذیری نوجوانان را در ناحیه‌ای از مغز به نام آمیگدال که با پاسخ های عاطفی و حساسیت به محیط اجتماعی مرتبط است، بررسی کردند. محققان دریافتند که واکنش پذیری بیشتر آمیگدال در طول پیش بینی تنبیه، خودزنی بیشتر نوجوانانی که کمتر از طرف همسالان تحویل گرفته می شدند، پیش بینی می کند.
این یافته ها نشان می‌دهد نوجوانانی که هم نسبت به تنبیه حساس‌تر هستند و هم مشکلات اجتماعی بیشتری را در شبکه همسالان خود در دنیای واقعی تجربه می‌کنند، ممکن است در معرض خطر خودزنی آینده باشند.
راه حل چیست؟
یافته‌های نشان می‌دهد آموزش مهارت‌های تنظیم هیجان و افزایش تعاملات اجتماعی با همسالان ممکن است، منجر به محافظت از نوجوانان در برابر خودزنی و رفتارهای خودتخریبی شود. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
