به گزارش خط سلامت مطالعات فراوانی نشان داده است، کودکان بزرگتر که در آستانه ورود به نوجوانی هستند نوعی بیگانگی نسبت به والدین خود نشان می دهند. عدم درک صحیح رفتار نوجوانان، اصرار والدین به تکرار الگوهای ارتباطی گذشته و مقابله به مثل والدین در سن نوجوانی باعث می شود این دوره حساس به آشوبی روانی که کل خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد تبدیل شود.
آنچه پدرها درباره نوجوانی نمی دانند
نوجوانی دوره سنی حساسی است که در آن فرزندان از والدین خود فاصله می گیرند. اخیرا یک مطالعه طولی نشان داده است، نوجوانان از پدران خود بیشتر از مادر ان فاصله می گیرند. این تحقیق نشان داد که 6 درصد از نوجوانان دوری از مادران خود را گزارش کرده اند، در حالی که این عدد در رابطه با پدران 26 درصد بود.
اگرچه بیگانگی با والدین، خصوصا پدران، در نوجوانی رایج است؛ این فاصله گیری نوجوانان از والدین موقتی است. آنچه عبور از نوجوانی را برای فرزندان و والدین تسهیل می کند؛ درک درست از دوره نوجوانی ، انعطاف پذیری و حمایت منطقی از نوجوانان است.
بیگانگی نوجوانی به چه عواملی بستگی دارد؟
عوامل مختلفی با بیگانگی نوجوانی نسبت به والدین مرتبط است؛ یکی از مهم ترین این عوامل جنسیت است. دختران 22 درصد بیشتر از پسران از پدران خود فاصله می گیرند؛ دختران بیشتر با مادران و پسران بیشتر با پدران خود در ارتباط هستند. از آن جا که مادر مراقب اصلی کودک است، نزدیکی بیشتر بین آن ها و نوجوانان منطقی است. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است .
