اختلال تبدیلی اغلب به دنبال استرس‌های شدید، تروما یا مشکلات روانی بروز می‌کند و فرد قادر به کنترل این علائم نیست. علائم اختلال تبدیلی می‌تواند شامل مشکلات جسمی جدی باشد که فرد را از انجام فعالیت‌های روزمره‌اش باز می‌دارد، اما هیچ آسیب ساختاری در اعضای بدن وجود ندارد.
به گزارش خط سلامت این وضعیت به نوعی نشان‌دهنده اتصال پیچیده میان ذهن و بدن است که در آن ذهن به شکل ناخودآگاه علائمی را به بدن ارسال می‌کند.
اختلال تبدیلی چیست؟
اختلال تبدیلی (که به آن اختلال علائم عصبی عملکردی یا اختلال نشانه‌های عصبی عملکردی نیز گفته می‌شود) یک وضعیت بهداشت روان است که در آن فرد علائم عصبی مانند فلجی، کوری یا تشنج را تجربه می‌کند که با شرایط پزشکی یا عصبی توضیح داده نمی‌شود یا غیرممکن است. این علائم واقعی هستند و باعث اضطراب یا مشکلات جدی در عملکرد روزانه فرد می‌شوند، اما هیچ علت پزشکی برای آن‌ها وجود ندارد.
علائم اختلال تبدیلی
علائم اختلال تبدیلی به طور وسیعی بسته به ناحیه‌ای که تحت تاثیر قرار می‌گیرد متفاوت است. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
علائم حرکتی: فلجی یا ضعف، مشکل در راه رفتن، لرزش یا از دست دادن هماهنگی.
علائم حسی: کوری، بی‌حسی یا از دست دادن حس لمس یا درد.
تشنج یا لرزش: تشنج یا لرزش‌هایی که ناشی از صرع نیستند.
علل اختلال تبدیلی
اختلال تبدیلی (یا اختلال علائم عصبی عملکردی) یک وضعیت پیچیده است که به دلایل مختلف روانی و فیزیکی می‌تواند ایجاد شود. این اختلال به طور کلی به ارتباطات میان ذهن و بدن اشاره دارد که در آن استرس‌های روانی یا عاطفی به صورت علائم جسمی بروز می‌کند. برخی از علل عمده اختلال تبدیلی عبارتند از:
استرس و فشارهای روانی: استرس‌های شدید یا مداوم، مانند مشکلات شغلی، روابط شخصی، مشکلات مالی، یا فقدان عزیزان می‌توانند موجب بروز علائم جسمی در فرد شوند. زمانی که فرد نمی‌تواند به طور موثر با این استرس‌ها کنار بیاید، بدن به طور ناخودآگاه علائمی مانند فلجی، کوری یا تشنج را به نمایش می‌گذارد.
آسیب‌های روانی و ترومایی: تجربه حوادث تروماتیک در زندگی، مانند سوءاستفاده فیزیکی، جنسی یا عاطفی، می‌تواند عامل زمینه‌ای اختلال تبدیلی باشد. این آسیب‌ها ممکن است در دوران کودکی یا در بزرگسالی اتفاق بیفتند و باعث اختلالات روانی و جسمی پیچیده شوند.
عوامل ژنتیکی: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که افراد دارای سابقه خانوادگی مشکلات روانی، مانند اضطراب یا افسردگی، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال تبدیلی قرار دارند. این عوامل ژنتیکی می‌توانند در کنار محیط زندگی و تجربیات فرد نقش مهمی ایفا کنند.
مشکلات شخصیتی: برخی از ویژگی‌های شخصیتی مانند حساسیت بالا به استرس، اضطراب زیاد یا دشواری در مدیریت احساسات می‌تواند فرد را مستعد ابتلا به اختلال تبدیلی کند. افراد با چنین ویژگی‌های شخصیتی ممکن است بیشتر دچار علائم جسمی ناشی از استرس شوند.
سوءتغذیه و مشکلات سلامت جسمی: برخی مشکلات جسمی مانند کمبود مواد مغذی، مشکلات هورمونی یا بیماری‌های مزمن ممکن است بدن را به واکنش‌های غیرعادی و علائم جسمی سوق دهند که در نهایت به اختلال تبدیلی تبدیل می‌شود.
تداخلات عصبی و شیمیایی: اختلالات در عملکرد سیستم عصبی یا عدم تعادل شیمیایی در مغز می‌تواند در بروز این اختلال نقش داشته باشد. نقص در انتقال سیگنال‌های عصبی ممکن است موجب بروز علائمی مانند تشنج یا از دست دادن حس در بدن شود.
در نهایت، اختلال تبدیلی اغلب به عنوان نتیجه تعامل پیچیده‌ای از عوامل روانی، اجتماعی و فیزیکی ظاهر می‌شود. مدیریت این اختلال نیاز به تشخیص دقیق و درمان‌های ترکیبی شامل روان‌درمانی، دارو درمانی و حمایت‌های اجتماعی دارد.
اختلال تبدیلی در چه کسانی بیشتر اتفاق می افتد؟
اختلال تبدیلی بیشتر در افرادی که تحت فشار روانی شدید یا تروما قرار دارند، رخ می‌دهد. این اختلال می‌تواند در هر فردی در هر سنی بروز کند، اما برخی گروه‌ها بیشتر در معرض آن قرار دارند:
زنان: زنان بیشتر از مردان به اختلال تبدیلی مبتلا می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهند که این اختلال در زنان نسبت به مردان دو تا سه برابر شایع‌تر است.
افراد تحت استرس شدید یا بحران‌های زندگی: افرادی که دچار بحران‌های زندگی مانند از دست دادن شغل، مرگ یک عزیز، طلاق یا تغییرات بزرگ در زندگی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال تبدیلی قرار دارند.
افراد با سابقه اختلالات روانی: افرادی که سابقه اضطراب، افسردگی یا سایر اختلالات روانی دارند، بیشتر در معرض بروز اختلال تبدیلی قرار دارند.
افراد با تجربه تروما یا آسیب‌های روانی: اختلال تبدیلی به‌ویژه در کسانی که تجربه آسیب‌های روانی یا جسمی مانند سوءاستفاده جسمی یا جنسی، تصادفات جدی یا جنگ دارند، شایع‌تر است.
افراد با مشکلات خانوادگی یا اجتماعی: کسانی که در محیط‌های خانوادگی یا اجتماعی پرتنش و نامساعد بزرگ شده‌اند یا با مشکلات ارتباطی و حمایتی روبه‌رو هستند، ممکن است در معرض این اختلال قرار بگیرند.
این اختلال به‌طور معمول در نتیجه تعامل پیچیده‌ای میان عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی شکل می‌گیرد.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
