افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به دلیل مشکلاتی در تنظیم احساسات و کنترل تکانه‌ها، اغلب در موقعیت‌هایی که به نظرشان تهدیدی برای روابط شان وجود دارد، از دروغگویی استفاده می‌کنند.
به گزارش خط سلامت دروغگویی برای آنها یک راه مقابله با احساسات دردناک و ترس‌ها است، نه به منظور آسیب رساندن به دیگران. به عبارت دیگر، آنها ممکن است برای حفظ روابط یا فرار از احساسات منفی مانند شرم و گناه از دروغ استفاده کنند.
دروغگویی در افراد مرزی
دروغگویی به طور مستقیم به ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی که شامل شدت احساسات و ناتوانی در تنظیم این احساسات است، مرتبط است. افراد با اختلال شخصیت مرزی اغلب احساسات و تجربه‌های خود را به صورت افراطی و قطبی می‌بینند؛ یا شرایط یا افراد را کاملاً خوب یا کاملاً بد ارزیابی می‌کنند.
این دیدگاه‌های افراطی ممکن است موجب شود که آنها از دروغگویی برای محافظت از خود یا تغییر تصویری که از خود دارند استفاده کنند. به علاوه، افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به شدت به طرد شدن و رد شدن حساس هستند و ممکن است برای پنهان کردن اشتباهات یا ضعف‌های خود، به دروغ متوسل شوند تا تصویری مثبت از خود بسازند و از طرد شدن توسط دیگران جلوگیری کنند.
از نظر بیولوژیکی، تحقیقات نشان می‌دهند که دروغگویی با فعالیت در ناحیه پیش‌پیشانی مغز مرتبط است. این ناحیه مغز مسئول برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و تنظیم رفتارهای اجتماعی و عاطفی است. درصورتی‌که دروغگویی به نفع فرد باشد، این ناحیه فعال می‌شود. با این حال، اگر دروغ به منظور آسیب رساندن یا فریب دادن باشد، ممکن است سایر نواحی مغز نیز فعال شوند.
در روابط میان فردی، دروغگویی به شدت می‌تواند آسیب‌زننده باشد. در روابط دوستانه و خانوادگی، افراد ممکن است به دلیل دروغگویی از فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی فاصله بگیرند و از او بی‌اعتماد شوند، که دقیقاً همان چیزی است که فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی از آن می‌ترسد: طرد و از دست دادن حمایت‌های عاطفی. این افراد معمولاً روابط را به سختی حفظ می‌کنند و می‌خواهند روابط‌شان به هر قیمتی حفظ شود، حتی اگر این به معنای دروغ گفتن باشد.
در روابط عاشقانه نیز افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است رفتارهایی چون دروغگویی، ترس از رها شدن و ناپایداری احساسی را از خود نشان دهند. این ویژگی‌ها می‌توانند باعث پیچیدگی‌هایی در روابط شوند، اما با اطلاعات کافی و مشاوره می‌توان به بهبود روابط کمک کرد. برای کسانی که در روابط با فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی هستند، مشاوره زوجین و درمان فردی می‌تواند مفید باشد.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (اختلال شخصیت مرزی ) تمایل به دروغگویی دارند به دلایل مختلفی که بیشتر به ترس از طرد شدن، مشکلات در تنظیم احساسات، و آسیب‌های روانی ناشی از بی‌ثباتی هیجانی برمی‌گردد. این تمایل به دروغگویی معمولاً نه به منظور فریب دادن یا آسیب رساندن به دیگران، بلکه به‌عنوان یک مکانیزم دفاعی و راه‌حل برای مقابله با دردهای روانی و ترس‌های درونی است. در ادامه دلایل اصلی تمایل به دروغگویی در این افراد را بررسی می‌کنیم:
چگونه با دروغگویی این افراد برخورد کنیم؟
برخورد با دروغگویی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (اختلال شخصیت مرزی ) می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا دروغ‌ها اغلب ناشی از ترس، اضطراب و مشکلات عاطفی عمیق هستند. برای کمک به مدیریت این وضعیت، در اینجا چند روش مفید و مؤثر برای برخورد با دروغگویی این افراد آورده شده است:
صبور باشید و احساسات خود را کنترل کنید: مهم‌ترین نکته در برخورد با دروغگویی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی این است که آرام و بی‌احساس باقی بمانید. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است دچار احساسات شدید شوند و در چنین شرایطی، واکنش‌های هیجانی شما می‌تواند وضعیت را پیچیده‌تر کند. از اینکه واکنش‌های هیجانی مانند عصبانیت یا ناامیدی نشان دهید، پرهیز کنید. به‌جای آن، احساسات خود را کنترل کرده و به‌صورت منطقی و آرام با آنها صحبت کنید.
بر روی ریشه دروغ تمرکز کنید، نه بر روی دروغ خود: در بسیاری از موارد، دروغگویی به‌عنوان یک مکانیسم دفاعی برای مقابله با ترس از طرد شدن، احساس شرم یا اضطراب به کار می‌رود. در برخورد با دروغگویی، بهتر است به جای تمرکز بر روی خود دروغ، علت و ریشه این رفتار را بررسی کنید. به‌عنوان مثال، اگر فرد از ترس طرد شدن یا جلب توجه دروغ می‌گوید، می‌توانید با دلسوزی و حمایت به آنها نشان دهید که شما به آنها اهمیت می‌دهید و قصد ندارید آنها را ترک کنید.
ایجاد فضایی امن و حمایتی: افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمولاً احساس امنیت و ثبات را در روابط خود ندارند. به همین دلیل، ایجاد فضایی که در آن فرد احساس پذیرش و حمایت کند می‌تواند کمک‌کننده باشد. با تأکید بر این که شما آنها را به‌عنوان فردی با ارزش و مهم می‌بینید و از آنها حمایت می‌کنید، می‌توانید ترس‌های آنها از طرد شدن را کاهش دهید.
از تأکید زیاد بر دروغگویی اجتناب کنید: افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است به دلیل احساسات شدید خود یا ترس از طرد شدن، دروغ بگویند. اگر مدام بر روی دروغ‌های آنها تأکید کنید یا آنها را سرزنش کنید، ممکن است احساس کنند که در معرض تهدید قرار دارند و در نتیجه، رفتارهای مخرب‌تری از خود نشان دهند. به‌جای این، سعی کنید در مواقعی که دروغ‌ها فاحش نیستند، از آنها چشم‌پوشی کنید و روی ارتباطات مثبت و سازنده تمرکز کنید.
مستقیم و بی‌پرده با فرد صحبت کنید: گاهی اوقات لازم است که به‌طور مستقیم و محترمانه دروغ‌ها را با فرد مطرح کنید. این امر باید به‌طور ملایم و بدون قضاوت انجام شود. مثلاً می‌توانید بگویید: «من متوجه شدم که اطلاعاتی که ارائه کردی با واقعیت تطابق ندارد. می‌خواهم بدونی که برای من صداقت اهمیت دارد و دوست دارم که بتوانیم در این رابطه بیشتر صحبت کنیم.»
پیشنهاد درمان و مشاوره: در بسیاری از موارد، دروغگویی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ناشی از مشکلات عاطفی و روانی عمیق است. پیشنهاد دادن درمان‌های روانشناختی، مانند درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT)، می‌تواند به فرد کمک کند تا تکنیک‌هایی برای مدیریت احساسات و رفتارهای خود یاد بگیرد. همچنین، مشاوره برای شما نیز می‌تواند مفید باشد تا بتوانید بهتر با چالش‌ها و احساسات خود در این شرایط کنار بیایید.
حفظ مرزها: مهم است که مرزهای شخصی خود را با فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی حفظ کنید. در حالی که باید درک و حمایت کنید، نباید به‌طور دائم رفتارهای مخرب را تحمل کنید. مرزهای سالم می‌توانند به فرد کمک کنند تا مسئولیت رفتارهای خود را بپذیرد و یاد بگیرد که چگونه ارتباطات مثبت و صادقانه را برقرار کند.
در نهایت، برخورد با دروغگویی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نیازمند صبر، درک و توجه به احساسات عمیق آنها است. این رفتارها بیشتر ناشی از درد و ترس است تا قصد آزار و آسیب رساندن به دیگران. با حمایت و روش‌های درمانی مناسب، این افراد می‌توانند بهتر با احساسات خود کنار بیایند و روابط سالم‌تری برقرار کنند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
