داروهای اختلال دوقطبی می‌توانند به تنظیم خلق و خو و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند، اما نگرانی‌هایی نیز در مورد اثرات جانبی، تأثیرات بلندمدت و عوارض مختلف این داروها وجود دارد.
به گزارش خط سلامت بسیاری از افراد با اضطراب‌هایی مانند افزایش وزن ، تداخل با داروهای دیگر یا احساس کنترل نشدن مواجه هستند. در این مقاله، ۱۰ نگرانی رایج در مورد داروهای اختلال دوقطبی را بررسی کرده و راهکارهایی برای مدیریت آن‌ها ارائه خواهیم داد تا شما بتوانید درمان خود را با اطمینان بیشتری ادامه دهید.
10 نگرانی رایج در مورد داروهای دوقطبی
در اینجا 10 نگرانی رایج در مورد داروهای اختلال دوقطبی و نحوه مدیریت آن‌ها آورده شده است:
عوارض جانبی
بسیاری از افراد نگران عوارض جانبی داروهای اختلال دوقطبی مانند افزایش وزن، سرگیجه، خستگی یا لرزش هستند.
قبل از شروع درمان، عوارض جانبی احتمالی را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر عوارض جانبی ناخوشایندی تجربه کردید، با پزشک خود در مورد تنظیم دارو یا دوز آن صحبت کنید. برخی از عوارض ممکن است موقتی باشند تا بدن شما به دارو عادت کند.
وابستگی و اعتیاد
ممکن است نگرانی وجود داشته باشد که مصرف داروهای اختلال دوقطبی منجر به وابستگی یا اعتیاد شود، به ویژه با استفاده از تثبیت‌کننده‌های خلق یا داروهای آرام‌بخش.
داروهای اختلال دوقطبی معمولاً زمانی که طبق دستور پزشک مصرف شوند، اعتیادآور نیستند. مهم است که دستورات پزشک خود را دنبال کنید و هیچ‌گاه بدون مشاوره پزشک دارو را قطع یا دوز آن را تغییر ندهید.
اثر بخشی
ممکن است افراد نگران باشند که داروها مؤثر نباشند یا مدت زمان زیادی طول بکشد تا اثر کنند.
داروهای اختلال دوقطبی ممکن است زمان ببرند تا اثر کامل خود را نشان دهند. با پزشک خود در تماس باشید و پیشرفت درمان خود را بررسی کنید و در صورت نیاز تغییرات لازم را اعمال کنید.
نوسانات خلقی یا کاهش احساسات
برخی افراد نگران هستند که داروها باعث بی‌حسی عاطفی یا کاهش نوسانات خلقی شوند.
اثرات عاطفی داروها را با پزشک خود در میان بگذارید. هدف از درمان معمولاً تثبیت خلق است بدون اینکه احساسات کاملاً کمرنگ شوند، بنابراین معمولاً می‌توان تعادل مناسبی پیدا کرد.
استفاده بلندمدت و ایمنی
نگرانی در مورد مصرف بلندمدت داروهای اختلال دوقطبی و اثرات بلندمدت آن‌ها بر سلامتی (مثلاً آسیب به کبد یا کلیه‌ها).
مراجعه منظم به پزشک و انجام آزمایشات خون می‌تواند به نظارت بر اثرات بلندمدت داروها کمک کند. پزشک شما با شما همکاری می‌کند تا ایمن‌ترین رژیم دارویی را پیدا کند.
محرومیت اجتماعی
ممکن است افراد احساس کنند که مصرف دارو برای یک بیماری روانی مانند اختلال دوقطبی باعث برچسب‌زنی اجتماعی می‌شود.
به یاد داشته باشید که بیماری‌های روانی، بیماری‌های پزشکی هستند، مانند هر بیماری دیگری، و مصرف دارو یک گزینه درمانی معتبر است. صحبت کردن در مورد تجربیات خود با دوستان، خانواده یا گروه‌های حمایتی می‌تواند مفید باشد.
مشکل در پیروی از دارو
برخی افراد ممکن است با مصرف منظم دارو مشکل داشته باشند، خواه به دلیل فراموشی، عدم تمایل یا نارضایتی از دارو.
از یادآورهای دارویی استفاده کنید، از سازمان‌دهنده‌های دارویی کمک بگیرید یا از خانواده یا مراقبین بخواهید که در یادآوری به شما کمک کنند. اگر رژیم دارویی دشوار است، با پزشک خود در مورد ساده‌سازی آن یا استفاده از داروهای طولانی‌اثر صحبت کنید.
تداخل با داروهای دیگر
افراد ممکن است نگران تداخل داروهای اختلال دوقطبی با سایر داروهایی که مصرف می‌کنند، باشند.
همیشه فهرستی کامل از داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را به پزشک خود بدهید. پزشک شما تداخلات خطرناک را شناسایی کرده و برنامه درمانی شما را تنظیم خواهد کرد.
افزایش وزن و مشکلات سلامت جسمانی
داروهای اختلال دوقطبی، به ویژه داروهای ضد روان‌پریشی، می‌توانند منجر به افزایش وزن و مشکلات متابولیکی شوند.
با پزشک خود برای نظارت بر وزن و سلامت کلی بدن همکاری کنید. رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم می‌تواند به مقابله با افزایش وزن کمک کند. اگر افزایش وزن مشکل‌ساز شود، پزشک شما ممکن است داروهای شما را تنظیم کند.
ترس از "کنترل شدن" توسط دارو
برخی افراد ممکن است ترس داشته باشند که داروها باعث شوند احساس کنند که کنترل خود را از دست داده‌اند یا به شدت تسکین داده شوند.
مهم است که هر گونه نگرانی در مورد تسکین بیش از حد یا کنترل داروها را با پزشک خود در میان بگذارید. هدف از داروها این است که با تثبیت خلق و خو، احساس کنترل بیشتری پیدا کنید، نه اینکه از دست بدهید. پزشک شما می‌تواند دوز یا نوع دارو را تنظیم کند.
نکات کلی برای مدیریت نگرانی‌ها در مورد داروهای اختلال دوقطبی:
ارتباط باز: همیشه با پزشک خود در مورد هر گونه نگرانی یا عوارض جانبی به صورت صادقانه صحبت کنید.
استمرار: داروها را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید تا از اثر بخشی و ثبات درمان برخوردار شوید.
حمایت: از شبکه حمایتی خود، از جمله خانواده، دوستان یا مشاور، برای کمک به مدیریت چالش‌های عاطفی که با پیروی از داروها همراه است، استفاده کنید.
نظارت منظم: با پزشک خود ملاقات‌های منظم داشته باشید تا آزمایش‌های خون، چکاپ‌ها و تنظیمات دارو انجام شود.
اگر نگرانی‌هایی در مورد داروهای اختلال دوقطبی دارید، از صحبت با پزشک خود دریغ نکنید. آن‌ها برای راهنمایی شما در این فرآیند و اطمینان از دریافت درمان مناسب در کنار شما هستند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
