یک مطالعه جدید که در Journal of Affective Disorders منتشر شده، ارتباط بین روانرنجوری و خطر مرگ را بررسی می‌کند. روانرنجوری به عنوان یک ویژگی شخصیتی شناخته می‌شود که با بی‌ثباتی عاطفی و تمایل به تجربه احساسات منفی مانند اضطراب ، ترس و تنهایی مشخص می‌شود.
به گزارش خط سلامت این تحقیق که از داده‌های نزدیک به نیم میلیون شرکت‌کننده در UK Biobank استفاده کرده، نشان می‌دهد افرادی که روانرنجوری بالاتری دارند، در معرض خطر بیشتری برای مرگ از علل مختلف هستند. به‌خصوص، احساس تنهایی به عنوان قوی‌ترین عامل مرتبط با افزایش خطر مرگ زودرس شناسایی شده است.
منظور از روانرنجوری چیست؟
روانرنجوری (Neuroticism) یکی از ویژگی‌های شخصیتی است که به تمایل افراد به تجربه احساسات منفی و مشکلات عاطفی اشاره دارد. افرادی که روانرنجوری بالایی دارند، معمولاً به‌طور مکرر دچار احساساتی چون اضطراب، افسردگی، عصبانیت و تنهایی می‌شوند. این ویژگی می‌تواند بر توانایی فرد در مدیریت استرس و مواجهه با چالش‌ها تأثیر بگذارد و به طور کلی، بر کیفیت زندگی و سلامت روانی او اثرگذار باشد. ویژگی‌های کلیدی روانرنجوری عبارت است از:
احساسات منفی: افراد با روانرنجوری بالا بیشتر مستعد تجربه احساساتی چون ترس، اضطراب، نگرانی و افسردگی هستند.
بی‌ثباتی عاطفی: این افراد ممکن است به سرعت دچار تغییرات عاطفی شوند و احساسات آن‌ها ممکن است به‌طور ناگهانی و شدید تغییر کند.
توجه به تهدیدات: افراد نروتیک معمولاً بیشتر به تهدیدات و خطرات توجه دارند و از تجربه‌های منفی ممکن است به‌سرعت تحت تأثیر قرار گیرند.
تنهایی و انزوا: احساس تنهایی و عدم ارتباطات اجتماعی کافی در افرادی با روانرنجوری بالا رایج است.
مشکلات خواب: افراد دارای روانرنجوری ممکن است دچار مشکلات خواب شوند، زیرا اضطراب و نگرانی می‌تواند خواب آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
روانرنجوری و خطر مرگ زودرس
روانرنجوری یک ویژگی شخصیتی است که با تمایل به تجربه احساسات منفی، از جمله اضطراب، ترس و افسردگی، شناخته می‌شود. افراد با روانرنجوری بالا ممکن است در مواجهه با استرس و چالش‌ها به‌طور غیرمعمولی واکنش نشان دهند و به‌طور کلی از نظر عاطفی بی‌ثبات باشند. مطالعه اخیر نشان داده است که این ویژگی می‌تواند به‌طور جدی بر روی سلامت فرد تأثیر بگذارد و خطر مرگ زودرس را افزایش دهد. این ارتباط به‌ویژه برای افرادی که احساس تنهایی بیشتری دارند، قوی‌تر است.
داده‌های تحقیق
این تحقیق با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده از نزدیک به ۵۰۰,۰۰۰ شرکت‌کننده در UK Biobank، که شامل اطلاعات بهداشتی و ژنتیکی می‌شود، انجام شده است. محققان این داده‌ها را برای مطالعه اثرات روانرنجوری بر مرگ و میر تحلیل کردند.
آن‌ها متوجه شدند که افراد با روانرنجوری بالا دارای خطر بیشتری برای مرگ ناشی از بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های قلبی، و خودآزاری هستند. به‌ویژه، احساس تنهایی به‌عنوان یکی از قوی‌ترین عوامل خطر شناسایی شده است. افرادی که گزارش کرده‌اند احساس تنهایی می‌کنند، تا ۴۶ درصد بیشتر از افرادی که این احساس را ندارند، در معرض خطر مرگ قرار دارند.
محققان همچنین به بررسی عوامل دیگری که می‌توانند بر روی نتایج سلامتی تأثیر بگذارند، از جمله سن، جنسیت، سطح تحصیلات، عادات سیگار کشیدن و بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و فشار خون بالا، پرداختند. با این کار، آن‌ها سعی کردند مطمئن شوند که ارتباط مشاهده شده بین روانرنجوری و مرگ، صرفاً به‌دلیل دیگر عوامل خطرناک نبوده است.
نتیجه‌گیری
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد ویژگی‌های شخصیتی، به‌ویژه روانرنجوری و احساس تنهایی، می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر روی سلامت و طول عمر افراد داشته باشند. این یافته‌ها همچنین به اهمیت ایجاد ارتباطات اجتماعی و راهبردهای مقابله‌ای در مدیریت احساسات منفی اشاره می‌کند. به نظر می‌رسد که تقویت روابط اجتماعی و استفاده از روش‌های مقابله‌ای مؤثر می‌تواند به کاهش خطر مرگ زودرس در افراد با روانرنجوری بالا کمک کند.
در نهایت، این تحقیق نشان‌دهنده نیاز به بررسی بیشتر در زمینه تأثیرات روانشناختی بر سلامت جسمی است و لزوم توسعه راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی افرادی که در معرض خطر روانرنجوری هستند، مورد تأکید قرار می‌دهد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
