سندرم ایمپوستر یا سندرم خودکمبینی یک تجربه روانی رایج است که در آن فرد، به رغم موفقیتها و تواناییهایش، احساس میکند لیاقت این موفقیتها را ندارد و در هر لحظه ممکن است ناکامی او آشکار شود. این افراد اغلب باور دارند که موفقیتهایشان به دلیل شانس، فریب دادن دیگران یا اشتباه دیگران بوده است و نه به دلیل تواناییهای واقعی خودشان، در حالی که اختلال بیش فعالی - نقص توجه ( ADHD) یک اختلال عصبی است که بر تمرکز، کنترل تکانه و سازماندهی تأثیر می گذارد.
به گزارش خط سلامت در این مقاله، به بررسی چگونگی تلاقی این دو وضعیت و چالش هایی که افراد مبتلا به هر دو ممکن است با آن روبرو شوند، خواهیم پرداخت.
ADHD و مشکلات تمرکز
یکی از علائم اصلی ADHD، مشکل در تمرکز بر روی یک کار است. این مشکل می تواند منجر به ناتوانی در تکمیل پروژه ها، فراموشی جزئیات مهم و احساس عدم کفایت شود. این علائم می توانند به طور قابل توجهی سندرم ایمپوستر را تشدید کنند، زیرا افراد مبتلا به ADHD ممکن است احساس کنند که به دلیل ناتوانی در تمرکز، به اندازه کافی خوب نیستند.
ADHD و مدیریت زمان
افراد مبتلا به ADHD اغلب با مدیریت زمان مشکل دارند. این می تواند منجر به دیر رسیدن به مهلت ها، از دست دادن فرصت ها و احساس شرمساری شود. این مشکلات می توانند به تقویت باورهای منفی در مورد توانایی های فرد کمک کنند و سندرم ایمپوستر را تشدید کنند.
ADHD و سازماندهی
مشکلات سازماندهی نیز یک علامت شایع ADHD است. این می تواند منجر به ایجاد یک محیط کاری شلوغ و پر از حواس پرتی شود که تمرکز را دشوارتر می کند. همچنین می تواند منجر به از دست دادن اطلاعات مهم و احساس بی نظمی شود. این مشکلات می توانند به طور قابل توجهی بر اعتماد به نفس فرد تأثیر بگذارند و سندرم ایمپوستر را تشدید کنند.
تلاقی ADHD و سندرم ایمپوستر
هنگامی که ADHD و سندرم ایمپوستر با هم ترکیب می شوند، می توانند یک چرخه مخرب ایجاد کنند. مشکلات تمرکز، مدیریت زمان و سازماندهی ناشی از ADHD می توانند به تقویت باورهای منفی در مورد توانایی های فرد کمک کنند که در نتیجه سندرم ایمپوستر را تشدید می کنند. از سوی دیگر، سندرم ایمپوستر می تواند باعث شود افراد مبتلا به ADHD از جستجوی کمک برای مدیریت علائم خود اجتناب کنند، زیرا ممکن است احساس کنند که لیاقت آن را ندارند.
چگونه با این چالش ها مقابله کنیم؟
تشخیص و درمان: اولین قدم برای مقابله با این چالش ها، تشخیص و درمان هر دو ADHD و سندرم ایمپوستر است. درمان های موثر برای هر دو وضعیت وجود دارد، از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT)، دارو و آموزش مهارت های زندگی.
خودشناسی: درک اینکه ADHD و سندرم ایمپوستر چگونه بر شما تأثیر می گذارد، می تواند به شما کمک کند تا باورهای منفی خود را به چالش بکشید و الگوهای فکری سالم تری ایجاد کنید.
تعیین اهداف واقع بینانه: تعیین اهداف کوچک و قابل دستیابی می تواند به شما کمک کند تا احساس موفقیت و پیشرفت کنید.
جستجوی حمایت: صحبت با یک درمانگر، مربی یا گروه پشتیبانی می تواند به شما کمک کند تا احساس کنید تنها نیستید و راهکارهایی برای مقابله با چالش های خود پیدا کنید.
خود مراقبتی: اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی استراحت می کنید، ورزش می کنید و تغذیه سالمی دارید. این فعالیت ها می توانند به بهبود خلق و خو و افزایش انرژی کمک کنند.
نتیجه گیری
تقاطع ADHD و سندرم ایمپوستر می تواند یک چالش قابل توجه برای افراد مبتلا به هر دو وضعیت باشد. با این حال، با تشخیص مناسب، درمان و حمایت، امکان غلبه بر این چالش ها و زندگی یک زندگی کامل و رضایت بخش وجود دارد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است