
افراد مبتلا به اختلال پردازش حسی (SPD)، اطلاعاتی که از حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی) دریافت میکنند را به طور متفاوتی از افراد دیگر تفسیر میکنند.
به گزارش خط سلامت اختلال پردازش حسی (SPD) به سه دسته اصلی تقسیم می شود که در این مطلب به معرفی آن ها می پردازیم.
انواع اختلالات پردازش حسی
همانطور که در توضیحات قبلی اشاره شد، SPD وضعیتی است که در آن مغز اطلاعات حسی را به طور متفاوتی پردازش میکند. این امر میتواند منجر به حساسیت بیش از حد، حساسیت کمتر یا جستجوی مداوم محرکهای حسی شود. SPD به سه دسته اصلی تقسیم میشود:
اختلال تعدیل حسی
در این نوع اختلال، فرد در پاسخ به محرکهای حسی مشکل دارد. ممکن است به محرکها بیش از حد واکنش نشان دهند (مثلاً از صدای بلند بسیار ناراحت شوند)، به آنها کم واکنش نشان دهند (مثلاً متوجه درد نشوند) یا به دنبال محرکهای حسی خاص باشند (مثلاً مدام اشیاء را لمس کنند).
اختلال حرکتی مبتنی بر حس
این اختلال بر توانایی فرد در هماهنگی حرکات و حفظ تعادل تأثیر میگذارد. ممکن است مشکلاتی در انجام فعالیتهای روزمره مانند دویدن، پریدن یا نوشتن داشته باشند.
اختلال تمایز حسی
در این نوع اختلال، فرد در تشخیص و تفسیر اطلاعات حسی مشکل دارد. ممکن است در تشخیص تفاوت بین بافتهای مختلف، تشخیص صداهای مشابه یا تشخیص عمق مشکل داشته باشند.
علائم اختلال پردازش حسی
علائم SPD بسیار متنوع است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از علائم رایج عبارتند از:
حساسیت بیش از حد به صداها، نور، لمس، بوها یا طعمها
جلب توجه بیش از حد به محرکهای حسی
دوری از فعالیتهای حسی
مشکل در تمرکز
مشکلات خواب
مشکلات رفتاری
مشکلات در یادگیری
علل اختلال پردازش حسی
علت دقیق SPD هنوز مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند.
درمان اختلال پردازش حسی
درمان SPD معمولاً شامل ترکیبی از روشهای درمانی است که توسط یک تیم متخصص شامل کاردرمانگر، گفتار درمانگر و سایر متخصصان انجام میشود. هدف از درمان، کمک به فرد برای بهبود تواناییهای حسی و یادگیری مهارتهای لازم برای زندگی روزمره است.
تاثیر اختلال پردازش حسی (SPD) بر روابط اجتماعی کودکان
کودکانی که با SPD دست و پنجه نرم میکنند، ممکن است در روابط اجتماعی خود با چالشهایی روبرو شوند. برخی از این چالشها عبارتند از:
دشواری در درک نشانههای اجتماعی: کودکان مبتلا به SPD ممکن است در تشخیص احساسات دیگران و واکنش مناسب به آنها مشکل داشته باشند.
مشکل در برقراری ارتباط: حساسیت بیش از حد به صداها یا لمس میتواند باعث شود که کودک از تعاملات اجتماعی اجتناب کند.
مشکل در بازی کردن با همسالان: تفاوتهای حسی و حرکتی ممکن است باعث شود که کودک نتواند به طور موثر با سایر کودکان بازی کند.
مشکلات رفتاری: برخی از کودکان مبتلا به SPD ممکن است رفتارهای چالشبرانگیزی از خود نشان دهند که میتواند بر روابط اجتماعی آنها تأثیر بگذارد.
راهکارهای کمک به کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی (SPD) در مدرسه
همکاری با معلم: والدین باید با معلم کودک خود در ارتباط باشند و آنها را از شرایط کودک آگاه کنند.
ایجاد محیطی آرام و سازمانیافته: محیط کلاس باید آرام و سازمانیافته باشد تا حواس کودک پرت نشود.
استفاده از ابزارهای کمکی: ابزارهایی مانند هدفون، عینک آفتابی یا صندلیهای مخصوص میتوانند به کاهش حواسپرتی کودک کمک کنند.
آموزش مهارتهای اجتماعی: کودک باید مهارتهای اجتماعی مانند برقراری ارتباط چشمی، گوش دادن فعال و بازی گروهی را بیاموزد.
انعطافپذیری: معلم باید در برنامهریزی و فعالیتهای کلاس انعطافپذیر باشد تا نیازهای خاص کودک را برآورده کند.
کاردرمانی: کاردرمانی میتواند به کودک کمک کند تا مهارتهای حسی و حرکتی خود را بهبود بخشد.
گفتاردرمانی: گفتاردرمانی میتواند به کودک کمک کند تا مهارتهای ارتباطی خود را بهبود بخشد.
اختلال پردازش حسی و اوتیسم
اختلال پردازش حسی (SPD) و اوتیسم دو اختلال نورولوژیکی هستند که اغلب با هم دیده میشوند. به همین دلیل، بسیاری از والدین و متخصصان این دو را با یکدیگر اشتباه میگیرند یا معتقدند که یکی دلیل دیگری است. در واقع، این دو اختلال مستقل از هم هستند، اما نقاط تلاقی زیادی دارند.
چه ارتباطی بین SPD و اوتیسم وجود دارد؟
بسیاری از علائم SPD مانند حساسیت به صداها، نور، لمس و مشکلات تعادل، در افراد مبتلا به اوتیسم نیز دیده میشود. هم SPD و هم اوتیسم میتوانند به طور قابل توجهی بر توانایی فرد در برقراری ارتباط، یادگیری و تعامل اجتماعی تاثیر بگذارند.
به دلیل علائم مشترک، تشخیص دقیق SPD و اوتیسم میتواند چالشبرانگیز باشد. اغلب اوقات، افراد مبتلا به اوتیسم نیز دارای SPD هستند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است