ریشه‌های سندرم ایمپوستر را می‌توان در تجارب منفی دوران کودکی جستجو کرد؛ تجربیاتی که باعث می‌شوند افراد، حتی با وجود دستاوردهای شان، همچنان احساس کنند به اندازه کافی خوب نیستند و در هر لحظه ممکن است رازشان فاش شود.
به گزارش خط سلامت این مقاله به بررسی ارتباط بین تجارب منفی کودکی و بروز سندرم ایمپوستر پرداخته و راهکارهایی برای مقابله با آن ارائه می‌دهد.
سندرم ایمپوستر چیست؟
سندرم ایمپوستر، یک تجربه روانی است که در آن افراد با وجود شواهد روشن از موفقیت و توانایی‌هایشان، همچنان احساس می‌کنند که یک فریبکار یا تقلبی هستند. این افراد اغلب خود را با دیگران مقایسه می‌کنند، از شکست می‌ترسند و به طور مداوم برای اثبات خود تلاش می‌کنند.
علائم سندرم ایمپوستر
احساس نالایقی و تقلب‌کار بودن
شک به توانایی‌های خود
مقایسه مداوم با دیگران
ترس از شکست و افشا شدن
تلاش بیش از حد برای اثبات خود
ایجاد یک چهره کاذب برای پنهان کردن ضعف‌ها
ریشه‌های سندرم ایمپوستر در کودکی
تجارب نامطلوب دوران کودکی مانند سوء استفاده، بی‌توجهی و آشفتگی خانوادگی، می‌توانند به شدت بر عزت نفس کودک تأثیر بگذارند و باعث ایجاد احساس نالایقی و شرم در او شوند. کودکی که دائماً مورد انتقاد قرار می‌گیرد، به مرور زمان باور می‌کند که به اندازه کافی خوب نیست و برای جبران این احساس، در بزرگسالی به دنبال کسب موفقیت‌های بیش از حد است.
طرحواره‌های ناسازگار اولیه و سندرم ایمپوستر
سندرم ایمپوستر ، همان‌طور که می‌دانید، احساسی است که فرد با وجود موفقیت‌هایش، همچنان خود را نالایق و کلاهبردار می‌داند. این احساس ریشه‌های عمیقی در دوران کودکی و تجربیات اولیه فرد دارد. یکی از عوامل مهمی که در بروز سندرم ایمپوستر نقش دارد، طرحواره‌های ناسازگار اولیه است.
طرحواره‌های ناسازگار اولیه ، الگوهای فکری و احساسی پایدار و خودکار هستند که در دوران کودکی شکل می‌گیرند و در طول زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این طرحواره‌ها اغلب ناشی از تعاملات تکراری و منفی با والدین یا مراقبان اصلی است.
کدام طرحواره‌ها بیشترین ارتباط را با سندرم ایمپوستر دارند؟
چندین طرحواره ناسازگار اولیه می‌توانند در بروز سندرم ایمپوستر نقش داشته باشند، اما برخی از آن‌ها ارتباط قوی‌تری با این سندرم دارند:
طرحواره محرومیت هیجانی
افرادی که در کودکی محبت و توجه کافی دریافت نکرده‌اند، ممکن است در بزرگسالی احساس کنند که برای دریافت عشق و تأیید دیگران، باید به طور مداوم به آن‌ها ثابت کنند که ارزش دارند. این امر می‌تواند منجر به سندرم ایمپوستر شود.
طرحواره نقص/شرم
این افراد معتقدند که از دیگران کمتر هستند و دارای نقص‌های غیرقابل جبرانی هستند. آن‌ها دائماً به دنبال تأیید دیگران هستند و از قضاوت شدن می‌ترسند.
طرحواره شکست
افرادی که در کودکی تجربه شکست‌های مکرر داشته‌اند، ممکن است باور کنند که همیشه شکست می‌خورند و به همین دلیل از تلاش کردن می‌هراسند.
طرحواره وابستگی/بی‌کفایتی
این افراد احساس می‌کنند که برای بقاء به دیگران نیاز دارند و بدون آن‌ها نمی‌توانند موفق شوند. آن‌ها به شدت به تأیید دیگران وابسته هستند و از استقلال می‌ترسند.
طرحواره اطاعت/بازداری هیجانی
این افراد تمایل دارند که نیازها و احساسات خود را سرکوب کنند و به خواسته‌های دیگران اولویت دهند. آن‌ها ممکن است احساس کنند که برای پذیرفته شدن، باید کامل باشند.
چگونه طرحواره‌ها به سندرم ایمپوستر منجر می‌شوند؟
تفسیر نادرست موفقیت‌ها: افرادی که دارای طرحواره‌های ناسازگار اولیه هستند، موفقیت‌های خود را به جای توانایی‌های ذاتی، به شانس یا کمک دیگران نسبت می‌دهند.
ترس از شکست: این افراد از شکست می‌ترسند زیرا معتقدند که شکست نشان‌دهنده نالایقی آن‌ها است.
نیاز به تأیید دیگران: آن‌ها به طور مداوم به دنبال تأیید دیگران هستند و از قضاوت شدن می‌ترسند.
کمال‌گرایی: این افراد برای رسیدن به کمال تلاش می‌کنند و از هر گونه نقصی می‌هراسند.
در نتیجه:
طرحواره‌های ناسازگار اولیه نقش مهمی در بروز سندرم ایمپوستر ایفا می‌کنند. با شناسایی و تغییر این طرحواره‌ها، می‌توان به طور مؤثری با این سندرم مقابله کرد. درمان‌های شناختی-رفتاری، مانند درمان طرحواره درمانی، می‌توانند به افراد مبتلا به سندرم ایمپوستر کمک کنند تا الگوهای فکری منفی خود را تغییر دهند و به عزت نفس بالاتری دست یابند.
استفاده از نقاب های اجتماعی و سندرم ایمپوستر
افرادی که به سندرم ایمپوستر مبتلا هستند، اغلب برای پنهان کردن احساسات نالایقی خود، یک ماسک از اعتماد به نفس و موفقیت ایجاد می‌کنند. این نقاب های اجتماعی به آن‌ها کمک می‌کند در جامعه حضور داشته باشند و مورد تأیید دیگران قرار بگیرند، اما در عین حال، باعث افزایش اضطراب و تنهایی آن‌ها می‌شود.
راهکارهای مقابله با سندرم ایمپوستر
پذیرفتن نقاط ضعف و جشن گرفتن نقاط قوت: به جای تلاش برای کمال‌گرایی، بر نقاط قوت خود تمرکز کنید و به خود اجازه دهید که اشتباه کنید.
رها کردن نقاب های اجتماعی و خود واقعی بودن
خود گویی های مثبت: به جای انتقاد از خود، با خود مهربان باشید و از توانایی‌های تان قدردانی کنید.
مقایسه نکردن خود با دیگران: هر فردی منحصر به فرد است و نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد.
تمرکز بر ارزش ذاتی خود: ارزش شما به موفقیت‌های تان بستگی ندارد، بلکه به عنوان یک انسان ارزشمند هستید.
سندرم ایمپوستر یک تجربه رایج است که بسیاری از افراد با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. با شناخت ریشه‌های این سندرم و استفاده از راهکارهای مناسب، می‌توان بر آن غلبه کرد و به زندگی شادتر و پربارتری دست یافت. به یاد داشته باشید که شما به اندازه کافی خوب هستید و شایسته موفقیت هستید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
