در عمل لوبوتومی ، جراح قسمتی از لوب پیشانی مغز را که مسئول کنترل شخصیت ، احساسات و رفتار است، از بین میبرد یا تخریب میکرد.
به گزارش خط سلامت هدف از این عمل، کاهش علائم شدید بیماریهای روانی و بهبود عملکرد بیمار بود. به دلیل عوارض جانبی جدی و عدم اثبات اثربخشی، لوبوتومی در دهه 1950 به تدریج منسوخ شد.
نمونههای تاریخی لوبوتومی
لوبوتومی در اواخر دهه 1930 و اوایل دهه 1940 به عنوان یک درمان نوظهور و امیدوارکننده برای بیماریهای روانی محبوبیت یافت.
برخی از نمونههای مشهور تاریخی لوبوتومی عبارتند از:
اگاس مونیز (Egas Moniz): پزشک پرتغالی که به عنوان "پدر لوبوتومی" شناخته میشود، اولین کسی بود که این عمل را در سال 1935 انجام داد.
والتر فریمن (Walter Freeman): پزشک آمریکایی که لوبوتومی را در ایالات متحده ترویج کرد و تخمین زده میشود که بیش از 40000 بیمار را تحت عمل جراحی قرار داده باشد.
رز کندی(Rose Kennedy): خواهر بزرگتر جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده، در سال 1941 تحت عمل لوبوتومی قرار گرفت.
پیامدهای لوبوتومی
در حالی که لوبوتومی در ابتدا به عنوان یک درمان معجزه آسا برای بیماریهای روانی تلقی میشد، اما به زودی مشخص شد که این عمل عوارض جانبی جدی و اغلب غیرقابل برگشتی دارد.
عوارض جانبی لوبوتومی
برخی از عوارض جانبی رایج لوبوتومی عبارتند از:
تغییرات شخصیتی: بیماران ممکن است پس از عمل، تغییرات قابل توجهی در شخصیت خود مانند بی تفاوتی، بی عاطفگی، از دست دادن حافظه و مشکلات شناختی را تجربه کنند.
تشنج: لوبوتومی خطر ابتلا به تشنج را به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
سکته مغزی: این عمل میتواند منجر به سکته مغزی شود.
مرگ: در برخی موارد، لوبوتومی منجر به مرگ بیمار میشود.
امروزه، درمانهای جایگزین ایمن و موثرتری برای بیماریهای روانی وجود دارد، مانند دارو درمانی، روان درمانی و تحریک مغزی. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.