کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)، به واسطه فعالیت بیش از حد معمولا از جانب دیگران اذیت کننده به نظر می رسند.
به گزارش خط سلامت همچنین این کودکان نقص جدی در توجه کردن دارند، به همین دلیل اغلب مطالب درسی را با تاخیر و ناقص یاد می گیرند؛ افت تحصیلی ناشی از چنین وضعیتی معمولا مشکل در دوستیابی و تجربه انزوای اجتماعی را به دنبال دارد.
2 مشکل کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی
برخی از کودکان، بیش فعالی نسبتا بیشتری دارند ولی برخی دیگر بیش تر از آنکه بیش فعال باشند، بی توجه هستند. دسته ای دیگر از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)، علایمی از هر دو حوزه مذکور را نشان می دهند.
علایم نقص توجه
پژوهش ها نشان داده است علایم نقص توجه در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)، عبارت است از:
ناتوانی از پرداختن توجه به جزئیات
مشکلاتی در توجه پایدار
گوش ندادن به حرف ها و دستورات دیگران( این کار از روی بی توجهی است و بدجنسی و کینه توزی را منعکس نمی کند)
گم کردن اشیا
حواسپرتی
کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)، در ارتباط با همسالان نیز چون قوانین بازی ها را رعایت نمی کنند و می خواهند بازی را به طرق متفاوتی انجام دهند از جمع دوستان طرد می شوند.
بیش فعالی
برخی علایم بیش غعالی در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)، عبارت است از:
بی قراری
ناتوانی در یک جا نشستن
بیش از حد دویدن و پریدن
ناتوانی در آرام و بی سر و صدا بازی کردن
پرحرفی. معمولا والدین آنها را به صورت همیشه در حال تحرک و یا مانند موتوری که بدون وقفه در حال فعالیت است توصیف می کنند. اظهارنظر در مورد فعالیت های دیگران، پرحرفی در تعاملات اجتماعی و خود گویی آنها هنگام بازی باعث می شود که دیگران آنها را به صورت افرادی پرحرف توصیف کنند. بعضی از بزرگسالان دارای این اختلال ظاهرا بی قراری جسمی ندارند، اما معمولا
میزان شیوع اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)
به طور کلی تقریبا 3 تا 7 درصد از کودکان به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD)، مبتلا هستند و تقریبا در نیمی از موارد علائم به دوران نوجوانی و بزرگسالی کشیده می شوند که منجر به ایجاد مشکلاتی مانند نقص در عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی می شوند.
به طور کلی نسبت پسران به دختران در ابتلا به این اختلال بیشتر است. از دلایلی که برای این تفاوت وجود دارد می توان به ارجاع کمتر دختران از پسران به مطب ها اشاره کرد. همچنین دخترها رفتارهای مقابله جویانه و مشکلات شناختی کمتری را چه در اجتماع و چه در کلینیک ها نشان می دهند.
در جمعیت کلی نیز دختران نقص کمتری در بی توجهی ، خشونت به همسالان و طرد توسط گروه دوستان نسبت به پسران نشان می دهند. به همین دلیل آستانه های بالاتری باید برای پسران در تشخیص مدنظر قرار گیرند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
