خودشیفتگی انواع مختلفی دارد که فرد مبتلا به آن علائم متفاوتی را نشان می دهد و درمان مربوط به نوع بیماری خود دریافت می کند.
به گزارش خط سلامت انواع خودشیفتگی و ویژگی های آن در این مطلب بررسی شده است.
خودشیفتگی، یک پدیده روانی پیچیده است که به اشکال مختلف ظاهر می شود. خودشیفتگی، اصطلاحی که اغلب با عشق به خود و امنیت همراه است، بسیار پیچیده تر و چند وجهی‌تر از آن چیزی است که استفاده معمولی آن نشان می دهد. این ویژگی روانی پیامدهای قابل توجهی در هر دو حوزه شخصی و حرفه ای دارد.
انواع خودشیفتگی
چهار نوع متمایز خودشیفتگی وجود دارد که هر کدام با رفتارها و نگرش های منحصر به فرد مشخص می شوند. درک این اشکال مختلف خودشیفتگی، از افراد با اعتماد به نفس آشکار گرفته تا افراد ناآشنا، برای پیمایش طیفی از روابط بین فردی و پرورش درک عمیق‌تر از رفتار انسانی بسیار مهم است. درک خودشیفتگی و چگونگی تشخیص یک خودشیفته در ازدواج، مدیریت پول، مشاغل و جنایت بسیار مهم است زیرا خطرات بسیار زیاد است.
خودشیفتگی، اغلب با احساس بزرگی از خود و نیاز عمیق به تحسین مشخص می شود، به چهار نوع اصلی طبقه بندی می شود.
خودشیفتگی بزرگ
این رایج ترین شکل خودشیفتگی است. افراد مبتلا به خودشیفتگی بزرگ، سطح بالایی از اعتماد به نفس، کاریزما و تسلط را نشان می دهند. آنها اغلب به دنبال موقعیت های بالا هستند و معتقدند که برتر از دیگران هستند. این خودشیفتگی با فقدان همدلی و تمایل به استثمار دیگران برای منافع شخصی همراه است.
خودشیفتگی آسیب پذیر
بر خلاف نوع بزرگ، خودشیفته های آسیب پذیر خجالتی یا حساس به نظر می رسند. آنها اغلب عزت نفس شکننده دارند و نسبت به انتقاد حساس هستند. علیرغم ظاهر، آنها هنوز احساس حق طلبی و خود محوری دارند. خودشیفتگی آنها بیشتر حالت تدافعی دارد و ریشه در احساس بی کفایتی و ناامنی دارد.
خودشیفتگی بدخیم
این نوع شدیدترین و مضرترین نوع در نظر گرفته می شود. ویژگی های خودشیفتگی را با رفتارهای ضد اجتماعی، پرخاشگری و حتی سادیسم ترکیب می کند. خودشیفته های بدخیم اغلب خصمانه هستند و بدون پشیمانی دست به رفتارهای مضر می زنند. آنها ویژگی های پارانوئیدی را نشان می دهند.
خودشیفتگی پنهان
خودشیفتگان پنهان به صورت ظاهری بزرگواری که با خودشیفتگی همراه است را نشان نمی دهند. در عوض، آنها تمایل دارند منفعل، پرخاشگر، خشمگین و حسود باشند. آنها اغلب احساس می‌کنند قربانی شده‌اند و مورد قدردانی قرار نمی‌گیرند و در مورد برتری خود خیال پردازی می کنند و در عین حال احساس ناکافی بودن می کنند.
هر نوع خودشیفتگی خود را متفاوت نشان می دهد، اما همه آنها حول تمرکز بیش از حد بر خود و عدم همدلی واقعی با دیگران هستند.
برای بررسی عمیق‌تر چهار نوع خودشیفتگی که هر کدام دارای ویژگی‌ها و پیامدهای منحصر به فرد خود هستند، به خواندن ادامه دهید.
مقایسه انواع خودشیفتگی
در حالی که هر نوع خودشیفتگی دارای ویژگی‌های متمایزی است، آنها دارای موضوعات مشترکی هستند: احساس برتری، نیاز به تحسین و عدم همدلی. تفاوت های اولیه در نحوه بیان این صفات نهفته است. خودشیفته های بزرگ دارای اعتماد به نفس و مسلط هستند، در حالی که خودشیفته های آسیب‌پذیر حالت تدافعی و ناامنی دارند. خودشیفته های بدخیم ویژگی های خودشیفته را با رفتار ضد اجتماعی ترکیب می کنند و خودشیفته های پنهان احساس برتری و رنجش خود را درونی می کنند.
مقابله با خودشیفتگی
تعامل با افراد خودشیفته چالش برانگیز است. مهم است که افرادد درگیر نیاز آنها به تحسین نشوند.
تأثیر خودشیفتگی بر روابط
شناخت و درک این چهار نوع خودشیفتگی در هدایت روابط شخصی و حرفه ای بسیار مهم است. با آگاهی از این ویژگی ها، تعاملات بهتر مدیریت شده و روابط سالم تری به وجو می آید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
