استرس بر نقاط مختلفی از بدن افراد تاثیر می گذارد. این تاثیرات همیشه بد نیست. اما استرس کنترل نشده و طولانی برای بدن مضر است.
به گزارش خط سلامت استرس همیشه چیز بدی نیست. در برخی موارد مانند زمانی که در حال شروع یک کار جدید یا برنامه ریزی یک رویداد بزرگ مانند عروسی هستند، استرس به افراد کمک می کند تا تمرکز کنند، انگیزه خوبی برای انجام کارها داشته باشند و حتی عملکردشان را بهبود ببخشند.
استرس را بشناسید
اما برخی از دلایلی که استرس در این موقعیت ها مثبت است این است که کوتاه مدت است و به افراد کمک می کند تا از چالشی که می دانند از پس آن بر می آیند، بگذرند.
با این حال، تجربه استرس در درازمدت آسیب های فیزیکی و روانی واقعی بر سلامت وارد می کند. تحقیقات ارتباط بین استرس و مشکلات مزمن مانند فشار خون بالا، چاقی، افسردگی و... را نشان داده است.
مبارزه با استرس
استرس به زنده ماندن کمک می کند. برای اجداد انسان، استرس یک انگیزه مفید برای بقا بود و به آنها اجازه می داد از تهدیدات فیزیکی واقعی اجتناب کنند. این به این دلیل است که باعث می شود بدن فکر کند در خطر است و حالت بقا «جنگ یا گریز» را راه اندازی کند.
حالت Fight-or-Flight به تمام تغییرات شیمیایی که در بدن روی می دهد تا آن را برای عمل فیزیکی آماده کند، اشاره دارد.
در حالی که این پاسخ استرس هنوز هم کمک می کند افراد از موقعیت های خطرناک جان سالم به در ببرند، اما همیشه پاسخ دقیقی نیست و ناشی از چیزی است که واقعاً تهدید کننده زندگی نیست. این به این دلیل است که مغز نمی تواند بین چیزی که یک تهدید واقعی است و چیزی که یک تهدید درک شده است تفاوت قائل می شود.
استرس در مغز
وقتی افراد با یک عامل استرس زا روبرو می شوند زنجیره ای از رویدادها در مغز شروع می شود . اول، آمیگدال، ناحیه ای از مغز که احساسات را پردازش می کند، از طریق حواس اطلاعاتی درباره عامل استرس زا به دست می آورد. اگر آن اطلاعات را به عنوان چیزی تهدید کننده یا خطرناک تفسیر کند، سیگنالی را به مرکز فرماندهی مغز که به عنوان هیپوتالاموس شناخته می شود ارسال می کند.
هیپوتالاموس از طریق سیستم عصبی خود مختار به بقیه بدن متصل می شود. این عملکردهای خودکار مانند ضربان قلب و تنفس را از طریق دو سیستم مختلف کنترل می کند: سمپاتیک و پاراسمپاتیک.
سیستم عصبی سمپاتیک واکنش جنگ یا گریز را تحریک می کند و انرژی لازم برای پاسخ به تهدید را به افراد می دهد. پاراسمپاتیک برعکس عمل می کند. این به بدن اجازه می دهد تا به حالت "استراحت و هضم" برود تا در زمانی که اوضاع امن است احساس آرامش کنند.
هنگامی که هیپوتالاموس سیگنالی از آمیگدال دریافت می کند که فرد در معرض خطر است، سیگنال هایی را به غدد فوق کلیوی می فرستد و سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می کند. آدرنال‌ها آدرنالین را ترشح می‌کنند و باعث می‌شوند ضربان قلب سریع‌تر شود و خون بیشتری وارد عضلات و اندام‌ها شود.
تنفس و حواس تندتر می شوند. بدن قند را وارد جریان خون می کند و انرژی را به تمام قسمت های مختلف می فرستد.
در مرحله بعد، هیپوتالاموس شبکه ای به نام محور HPA را فعال می کند که از هیپوتالاموس، هیپوفیز و آدرنال تشکیل شده است. این باعث می شود این نواحی هورمون‌های استرس بیشتری از جمله کورتیزول ترشح کنند که بدن را مجبور می‌کند تا بیدار بماند و هوشیار بماند.
تاثیر استرس بر بدن
سیستم اسکلتی عضلانی
کوتاه مدت: ماهیچه ها به طور ناگهانی منقبض می شوند و پس از از بین رفتن عامل استرس زا آزاد می شوند.
دراز مدت: اگر عضلات همیشه منقبض هستند، مشکلاتی مانند سردردهای تنشی و میگرن و سایر دردهای مزمن ایجاد می کنند.
دستگاه تنفسی
کوتاه‌مدت: افراد سخت‌تر و سریع‌تر نفس می‌کشند .
دراز مدت: اگر آسم یا آمفیزم دارند، نفس کشیدن سخت دریافت اکسیژن کافی را دشوار می کند.
سیستم قلبی عروقی
کوتاه‌مدت: ضربان قلب شدیدتر و سریع‌تر می‌شود و رگ‌های خونی گشاد می‌شوند.
دراز مدت: افزایش مداوم ضربان قلب، فشار خون و هورمون های استرس احتمال حمله قلبی، سکته مغزی و فشار خون را افزایش می دهد.
سیستم غدد درون ریز
کوتاه مدت: هورمون های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول به بدن انرژی می دهند تا با یک عامل استرس زا مبارزه کند یا از آن فرار کند. کبد قند خون بیشتری تولید می کند تا به بدن انرژی بدهد.
درازمدت: برخی از افراد قند خون اضافی را که کبدشان پمپاژ می‌کند، دوباره جذب نمی‌کنند که بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. قرار گرفتن بیش از حد در معرض کورتیزول منجر به مشکلات تیروئید می شود و بر توانایی افراد برای تفکر تأثیر می گذارد.
در مردان، استرس مزمن بر تولید اسپرم و تستوسترون تأثیر می گذارد و باعث اختلال نعوظ و عفونت در بیضه‌ها، پروستات یا مجرای ادرار می شود. در زنان، استرس مزمن PMS را بدتر کند، باعث تغییر در چرخه قاعدگی و عقب افتادن قاعدگی می شود. علائم یائسگی را تشدید می کند و میل جنسی را کاهش می دهد.
دستگاه گوارش و استرس
کوتاه مدت: درد یا حالت تهوع ایجاد می کند. اشتهای افراد تغییر می کند و اسهال، یبوست یا سوزش سر دل بوجود می آورد.
دراز مدت: استرس منجر به درد شدید مزمن و تغییر در عادات غذایی می شود و رفلاکس ایجاد می کند.برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
