جنگ یا گریز؟ چگونه بر استرس چیره شوید؟

نظریه کانن-برد در مورد احساسات، ایده واکنش جنگ یا گریز را مطرح کرد. این سوال اصلی است: وقتی با یک سناریوی بالقوه خطرناک روبرو می شوید، غریزه به شما می گوید چه کاری انجام دهید؟

به گزارش خط سلامت تئوری Cannon-Bard بیان می کند قسمت پایینی مغز که تالاموس نامیده می شود، تجربه شما از احساسات را کنترل می کند. در عین حال، قسمت بالاتر مغز که قشر مغز نیز نامیده می شود، بیان احساسات را کنترل می کند. اعتقاد بر این است که این دو بخش از مغز به طور همزمان واکنش نشان می دهند. این نظریه در دهه 1920 و اوایل دهه 1930 توسط والتر بی کانن و فیلیپ بارد ارائه شد. از آن به عنوان پاسخ " جنگ یا گریز " نیز یاد می شود.

تاثیر جنگ بر سلامتی شما

استرس از مغز شروع می شود و حواس خطرات بالقوه را به آن منتقل می کند. به عنوان مثال ممکن است ماشینی را ببینید که به سمت شما می آید یا صدای بلند ناگهانی را بشنوید. نظریه Cannon-Bard پیشنهاد می کند آمیگدال آنچه را که می بینید و می شنوید پردازش می کند و خطر احتمالی را برای هیپوتالاموس ترجمه می کند.

آمیگدال احساسات را پردازش می کند. وقتی خطر بالقوه را در میان می‌گذارد، مغز پاسخ استرسی برای ماندن و مبارزه با خطر یا فرار دارد.

هنگامی که آمیگدال سیگنال پریشانی را آغاز می کند، هیپوتالاموس با ارسال سیگنال هایی به غدد فوق کلیوی، به سیستم عصبی سمپاتیک هشدار می دهد. آدرنالین شروع به پمپاژ در رگ های شما می کند و به سرعت منجر به موارد زیر می شود:

ضربان قلب سریعتر

ضربان نبض بالاتر

افزایش فشار خون

تنفس سریعتر

تقویت حواس

هوشیاری

هر یک از این پاسخ های فیزیولوژیکی آنقدر سریع اتفاق می افتد که در ابتدا از آن آگاه نیستید. در عوض، به طور غریزی عمل می کنید. صدها سال پیش، غرایز ما را ایمن نگه داشتند. امروز، با خطرات واقعی کمتری روبرو هستیم، اما واکنش مبارزه یا فرار ما هنوز ممکن است توسط چیزی تحریک شود.

نمونه هایی از نظریه کانن بارد

صدها سال پیش، ممکن است از حیوانات وحشی که تهدید به حمله به شما می کردند می ترسیدید. به جای صرف زمان برای انتخاب منطقی بر اساس سناریوی خود، مغز تصمیم گرفت بدوید، یا بمانید و بجنگید.

در دنیای امروز، پاسخ جنگ یا گریز ممکن است در موقعیت‌های کمتر خطرناک رخ دهد به عنوان مثال، رئیس شما در محل کار  می خواهد که به دفترش بیایید. شما بلافاصله فکر می کنید چیزی اشتباه است، و غدد شما را تحریک می کند تا آدرنالین ترشح کنند. حالت تدافعی به خود می گیرید.

متناوباً، ترومای گذشته یا PTSD می‌تواند واکنش مبارزه یا فرار را برانگیزد. خاطرات شما اغلب در حواس شما ریشه دارند. آنچه را که در یک زمان خاص دیدید، احساس کردید و شنیدید را به خاطر می آورید. اگر چیزی می بینید یا می شنوید که شما را به یاد یک تجربه آسیب زا می اندازد ، مغز ممکن است واکنش مبارزه یا فرار را تحریک کند.

این در تلاش برای حفظ خود برای محافظت از شما در برابر همان آسیب دوباره اتفاق می افتد. خوشبختانه، ترومای مکرر به احتمال زیاد رخ نخواهد داد. بنابراین، باید روی آرام کردن خود تمرکز کنید تا استرس همچنان بر روز شما تأثیر نگذارد.

نکاتی برای مدیریت یک وضعیت "جنگ یا فرار"

تکنیک های آرامش بخش

در ایجاد تئوری جنگ یا گریز، نگرانی هایی در مورد میزان زمانی که بدن تحت استرس می گذراند، مطرح شد. تئوری Cannon-Bard بیان می کند اگر متوجه شدید علائم جنگ یا گریز دارید، یک دقیقه وقت بگذارید تا آرام شوید.

تربیت ذهن با گذشت زمان

می توانید مغز خود را طوری آموزش دهید که اگر خطری در اطراف وجود ندارد، کمتر واکنش نشان دهد.

وقتی "جنگ یا فرار" به یک مشکل تبدیل می شود

استرس روانی

جنگیدن یا فرار بسیار عالی است زیرا یک مکانیسم ذاتی بقا است. با این حال، اگر دائماً با "تهدیداتی" مواجه هستید که باعث استرس می شود، می تواند منجر به نتایج بد سلامتی شود. استرس در صورت عدم مدیریت صحیح می تواند مزمن شود.

مشکلات سیستم عصبی

وقتی بدن انرژی خود را روی پاسخ به تهدیدات متمرکز می کند، سیستم عصبی ضربه می زند. این ممکن است باعث شود احساس بی ثباتی کنید و منجر به مشکلات سلامت مزمن شود.

اگر به پاسخ ناخودآگاه خود به موقعیت های تهدید کننده توجه کنید، می توانید چیزهای زیادی یاد بگیرید. اگر سطح استرس خیلی بالا بماند، نشانه آن است که سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک با هم کار نمی کنند. برای یادگیری نحوه مدیریت بهتر استرس می توانید از یک ارائه دهنده حرفه ای سلامت روان کمک بگیرید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید. 

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.