مصرف چقدر کافئین خطرناک است ؟ / میزان مصرف کافئین خود را بررسی کنید

به گزارش خط سلامت کافئین ، یک ماده فعال در قهوه، چای، شکلات و سایر غذاها و نوشیدنی‌ها در واقع یک داروی محرک است. دکتر کلی جانسون-آربور ، سم شناس و مدیر پزشکی National Capital Poison می گوید: این ماده بیشتر به دلیل تقویت بیداری و افزایش انرژی شناخته شده است، اما باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود که عوارض جانبی ناخواسته ای ایجاد می کند. زمانی که کافئین همراه با سایر داروهایی که بر ضربان قلب و فشارخون تاثیر می گذارند مصرف شود، می تواند مشکل ساز باشد. او می افزاید بسیاری از داروها، مانند داروهای استنشاقی آسم، از موادی استفاده می کنند که می توانند سطح فشار خون را افزایش دهند.

داروهای حاوی کافئین

بسیاری از داروها حاوی کافئین هستند. مقدار کافئین موجود در بسیاری از این داروها تقریباً به اندازه یک فنجان قهوه یا کمتر است. اگر قبل از مصرف دارو، غذا یا نوشیدنی های کافئین دار مصرف کرده اید، اثرات آن تجمعی است و می تواند ضربان قلب را افزایش دهد، شما را پریشان کند یا به مشکل در خواب کمک کند.

کافئین و داروی میگرن

به عنوان مثال ارگوتامین تارتارات یک داروی تجویزی میگرن است. کافئین به انقباض رگ‌های خونی برای درمان میگرن کمک می‌کند، اما مهم است بدانید اگر از این دارو استفاده می‌کنید، یک قرص تقریباً به اندازه یک فنجان قهوه 8 اونس (91 میلی‌گرم کافئین) کافئین دارد.

برخی از داروهای مسکن نیز حاوی کافئین هستند. به عنوان مثال می توان به استامینوفن، آسپرین و پیریلامین اشاره کرد.

کافئین و مکمل ها

مکمل ها و پودرهای گیاهی که وعده بهبود تمرینات را می دهند یا به کاهش وزن کمک می کنند، اغلب حاوی کافئین یا موادی هستند که می توانند به طور مشابه ضربان قلب را افزایش دهند.

راه های دیگری که کافئین می تواند با داروها تداخل ایجاد کند.

جانسون-آربور می‌گوید:مصرف کافئین ممکن است بر توانایی کبد در تجزیه کافی سایر داروها تأثیر بگذارد و می‌تواند منجر به اثرات سمی شود.

آنزیم CYP1A مسئول متابولیسم کافئین است، چند داروی از جمله کلوزاپین، شل کننده عضلانی فلکسریل (سیکلوبنزاپرین)، ضد افسردگی توفرانیل (ایمی پرامین)، مکسیتیل ضد آریتمی (مکسیلتین) و برونکودیل وتئوفیلین.

کافئین و آنتی بیوتیک ها

برخی از داروهای دیگر، از جمله آنتی بیوتیک های رایج مانند سیپروفلوکساسین و فلوکسین و داروی ضد افسردگی لووکس (فلووکسامین) فعالیت CYP1A را مهار می کنند، به این معنی که کافئین ممکن است مدت طولانی تری در بدن بماند و شما را پریشان و مضطرب کند یا باعث اختلال خواب شود.

کافئین همچنین می تواند اثربخشی برخی داروها را کاهش دهد، به دلایلی که هنوز به طور کامل شناخته نشده است. مروری بر مطالعات روی کافئین نشان می‌دهد داروهای ضد تشنج ، به‌ویژه توپاماکس (توپیرامات)، در صورت ترکیب با کافئین می‌توانند اثربخشی خود را از دست بدهند.

اگر داروی جدیدی را شروع می کنید یا اخیراً مصرف کافئین خود را افزایش داده اید، مهم است که در مورد آن با پزشک صحبت کنید و از عوارض جانبی احتمالی آگاه باشید. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.