به گزارش خط سلامت
افراد به دو دسته درونگرا و برونگرا تقسیم می‌شوند. برخلاف تصور خیلی از افراد، درونگرایی با اضطراب اجتماعی و خجالتی بودن تفاوت‌های بسیاری دارد.
به گزارش خط سلامت برخی از عوامل به ایجاد درونگرایی در افراد درون گرا کمک می‌کنند که به این مورد در ادامه می‌پردازیم.
درونگرایی چیست؟
ابتدا باید بدانیم درونگرایی چیست و سپس با خصوصیات افراد درونگرا آشنا شویم. وقتی از شما می‌خواهند یک فرد درونگرا را توصیف کنید، ممکن است به تودارترین و متفکر‌ترین شخصی که می‌شناسید فکر کنید. شاید به دوستی فکر کنید که بیشتر از بقیه از توجه ویژه و جمع‌های اجتماعی دوری می‌کند. یا به یاد خواهر و برادرتان بیفتید که ترجیح می‌دهند آخر هفته‌ی خود را با کتابی در بغل در گوشه‌ای آرام بگذرانند.
اما شاید خود شما آن شخص درونگرایی باشید که شبی آرام در خانه‌تان را به یک مهمانی شلوغ ترجیح می‌دهید، شاید بعد از تعامل با هر کسی غیر از یک یا دو نفر از دوستان نزدیک خود، احساس خستگی و بی‌رمقی کنید. اگر چنین است شاید این سوال برایتان مطرح شود که آیا خودتان هم درونگرا هستید؟
درونگرایی به تنهایی یک ویژگی شخصیتی قابل‌اندازه‌گیری نیست، بلکه به سطح پایینی از برونگرایی اطلاق می‌شود. تعریف درونگرایی عبارت است برخوردار بودن از سطح پایینی از برونگرایی. برونگرایی یکی از پنج عامل مهم شخصیتی است. افرادی که سطح بالایی از برونگرایی دارند معمولا:
به دنبال مکالمات و تعاملات اجتماعی هستند؛
در محیط‌های شلوغ رشد می‌کنند؛
معاشرتی‌تر هستند؛
احساسات و اندیشه‌های خود را به‌راحتی بیان می‌کنند؛
از حضور در جمع لذت می‌برند؛
تکانشی‌تر عمل می‌کنند؛
کم‌تر به تنهایی وقت می‌گذرانند.
با توجه به اینکه درونگرایی در انتهای دیگر این طیف قرار دارد، افرادی که خصوصیات درونگرایی دارند، معمولا این ویژگی‌ها را دارا هستند:
در محیط‌های آرام بهتر عمل می‌کنند؛
از اینکه تنهایی وقت می‌گذارنند لذت می‌برند؛
در مناسبات اجتماعی، اشتیاق کمتری دارند؛
تودارتر و ساکت‌ترند.
ابعاد درونگرایی چیست؟
در این بخش به ابعاد درونگرایی می‌پردازیم. متاسفانه شناخته‌شده‌ترین ویژگی‌های درونگرایی، برگرفته از تعریف واقعی درونگرایی نیستند. در سال ۲۰۱۱ محققان در یک پژوهش، چهار جنبه از درونگرایی را تعریف کردند که با ویژگی‌هایی که افراد اغلب به درونگرایی پیوند می‌دهند، مطابقت دارد:
بعد اجتماعی: ترجیح به گذراندن وقت به‌تنهایی یا در گروه‌های کوچک‌تر از افراد، که یکی از نشانه‌های درونگرایی است؛
بعد تفکر: گرایش به صرف زمان زیاد در حال تخیل و غرق در چشم‌انداز درونی افکار، یکی دیگر از ویژگی‌های درونگرایی است.
بعد اضطرابی: بعد اضطرابی، یکی دیگر از ابعاد درونگرایی است. این بعد درونگرایی نشانگر نیاز به گذراندن وقت به تنهایی است زیرا بودن با افراد دیگر منجر به احساس کمرویی، معذب بودن یا عدم اعتمادبه‌نفس شده‌است. فرد درون گرا احتمالا در اوقاتی که تنهاست درمورد تجربیات گذشته نشخوار فکری می‌کند یا نگران تجربیات آینده است.
بعد بازدارنده: بدان معنی‌ست افرادی که شخصیت درونگرایی دارند، بیشتر از میل و خواسته‌ی خود، از روی احتیاط و ملاحظات عمل می‌کنند. یکی از ویژگی و خصوصیات افراد درونگرا این است که کم‌تر از دیگران افکار و احساسات خود را بیان می‌کنند و به طور کلی تا وقتی زمان زیادی به فکر کردن درمورد گزینه‌های خود اختصاص نداده باشند، هیجان و احساسات جدید را تجربه نمی‌کنند.
نوع اختصاصی شما از درونگرایی، می‌تواند ترکیبی از هر یک از این چهار بُعد باشد.
خصوصیات شخصیتی درونگرا چیست؟
عواملی هستند که به شکل دادن ویژگی‌های منحصربه‌فرد و همچنین خصوصیات درونگرایی یا برونگرایی شما کمک می‌کنند. این عوامل همچنین می‌توانند بر نشانه‌های درونگرایی شخصیت شما نیز تأثیر بگذارند. به عبارت دیگر هیچ دو فرد درونگرایی دقیقا یکسان نیستند. بر این اساس برخی از صفات و رفتارهای درونگرایی را که در ادامه آورده‌ایم، در خود ارزیابی کنید.
به گذراندن وقت با خود نیازمندید
آیا گذراندن اوقاتی به تنهایی را برای سلامتی و عملکرد بهینه خود ضروری می‌دانید؟ اگر فرد درونگرایی هستید، احتمالا تصور یک شب ساکت و آرام در خانه چه مشغول به انجام یک کار سرگرم‌کننده باشید و چه برنامه خاصی نداشته‌باشید، برایتان خیلی لذت‌بخش است. اگر تنها بودن در شما احساس آرامش و تسکین به وجود می‌آورد و برایتان ناامید کننده و استرس‌زا نیست، احتمالا میزان درونگرایی شما بیشتر از برونگرایی‌تان است.
رفت وآمدهای اجتماعی زیاد، خسته تان می‌کند
اگر فرد درونگرایی باشید، تعاملات اجتماعی زیاد شما را خسته می‌کند. این که درونگراها از تعاملات اجتماعی متنفرند و از رفت‌وآمد با دیگران اجتناب می‌کنند، فقط یک شایعه درمورد درونگرایی است. اما گاهی احساس خواهید کرد که بیشتر از یک فرد برونگرا نیاز دارید که بین مراسم‌ها و دیدارهای‌تان تنها باشید و استراحت کنید. مثلا وقت‌گذرانی با دوستان‌تان در روز پنج‌شنبه باعث می‌شود سرحال شوید. در عین حال نیاز دارید که روز جمعه را تنها بمانید و استراحت کنید تا برای دیدارهای بعد آماده شوید.
رویارویی با تعارض دشوار است
عدم تمایل به رویارویی با تعارض یکی از ویژگی‌های درونگرایی است. تعاملات روزمره به تنهایی می‌تواند به اندازه‌ی کافی خسته‌کننده و انرژی‌بر باشند، اما موقعیت‌هایی که احتمال تعارض را شامل می‌شوند چه؟ برخی از شواهد نشان می‌دهند که افراد درونگرا نسبت به ارزیابی منفی و انتقاد حساسیت بیش‌تری دارند. اگر شخصیت درونگرایی دارید، ممکن است وقتی فکر می‌کنید دیگران احتمال دارد با شما مخالفت یا نظرتان را رد کنند، بیان کردن افکار و اظهار نظر برایتان دشوار باشد. در نتیجه از تعارض‌ها و مخالفت‌های احتمالی اجتناب می‌کنید.
به‌تنهایی عملکرد بهتری دارید
داشتن عملکرد بهتر در فعالیت‌های انفرادی یکی دیگر از ویژگی‌های درونگرایی است. کلمه‌ی «پروژه‌ی گروهی» می‌تواند برای هر فرد به‌قدری اضطراب‌آور باشد، اما اگر کارهای گروهی برایتان به طرز چشمگیری دلهره‌آور است، به احتمال زیاد میزان درونگرایی شما بالاست. کار کردن به سبک خودتان به شما این امکان را می‌دهد که به دور از همهمه و سازگاری با دیگران و قبل از تمرکز انرژی‌تان بر روی کار، تأمل کنید و رویکرد خود را پیاده کنید.
البته این لزوما به معنای این نیست که شما در همکاری با دیگران مشکل دارید، بلکه هنگامی که به تنهایی کار می‌کنید تمرکز برایتان آسان‌تر می‌شود. این برای سرگرمی‌های شما نیز صادق است. افرادی که شخصیت درونگرایی دارند، اغلب سرگرمی‌های انفرادی مانند مطالعه، کاردستی، بازی‌های ویدیویی یا باغبانی را ترجیح می‌دهند.
علاقه زیادی به مرکز توجه بودن ندارید
عدم تمایل به مرکز توجه بودن، یک ویژگی و خصوصیت بارزافراد درونگرا است. شاید با کار کردن در گروه‌های کوچک مشکلی نداشته‌باشید، اما همیشه نقش‌های پشت صحنه را انتخاب می‌کنید. بگذارید با مثالی این ویژگی درونگرایی را بیشتر توضیح دهیم.
مثلا اگر فرد درونگرایی باشید، در یک ارائه کلاسی ترجیح می‌دهید مسئولیت جمع‌آوری مطالب یا درست کردن پاورپوینت را بر عهده داشته‌باشید و دوست‌تان آن را در کلاس ارائه دهد. یا برای کارهایی داوطلب می‌شوید که کم‌تر در جمع باشید و درکل در حاشیه بودن را به مرکز توجه بودن ترجیح می‌دهید.
جمع خلوت و صمیمی دوستان را ترجیح می‌دهید
بسیاری از افرادی که شخصیت درونگرایی دارند، جمع دوستان‌شان کوچک‌تر است. اما این بدان معنی نیست که نمی‌توانند با دیگران دوست شوند یا دیگران را دوست ندارند. بسیاری از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که روابط باکیفیت نقش عمده‌ای در احساس شادی و خوشبختی افراد دارای خصوصیات درونگرایی دارد.
اگر شما نیز شخصیت درونگرا دارید، بیشتر از یک فرد برونگرا به تنها بودن نیاز دارید. همچنین زمان کمتری برای خبر گرفتن از دوستان و وقت‌گذرانی با آنها دارید و البته، به احتمال زیاد ترجیح می‌دهید به جای جمع بزرگی از آشنایان معمولی، چند دوستی صمیمی و نزدیک داشته باشید.
شناخت عمیق‌تری از اطرافیان دارید
اگر فرد درونگرایی هستید و خیلی پرحرف نیستید، اطلاعات زیادی از خود بروز نمی‌دهید طبیعتا بیشتر به دیگران گوش، و به صحبت‌های‌شان توجه می‌کنید. توجه به جزئیات در اطراف‌تان می‌تواند اطلاعات بیشتر و سرنخ‌‌هایی از شخصیت و ترجیحات دیگران به شما برساند و این برای شما جذاب است.
اگر شخصیت درونگرا دارید و در بیانگری خودتان خیلی قوی نیستید در عوض ممکن است شنونده‌ی خوبی باشید. درونگرایی باعث می‌شود که در توجه به زبان بدن و نشانه‌ها و احساسات کم‌تر آشکار در کلمات، رفتار یا لحن صدای دیگران، مهارت ویژه‌ای داشته باشید. نتیجه اینکه درونگرایی باعث می‌شود که درمورد دیگران اطلاعات بیش‌تری کسب می‌کنید و این ویژگی درونگرایی می‌تواند همدلی و توانایی شما در ارائه‌ی حمایت عاطفی را تقویت کند.
زمان زیادی را غرق در افکار خود سپری می‌کنید
اگر فرد درونگرایی باشید، در این حالت شما:
قبل از تصمیم‌گیری درمورد کارها، رویاپردازی می‌کنید و سناریوهای مختلف را از نظر می‌گذرانید؛
هنگام تصمیم گیری بیشتر به پردازش اطلاعات و سبک سنگین کردن گزینه‌های‌تان نیاز دارید؛
قبل از یک خرید بزرگ یا پذیرش پیشنهاد شغلی، به طور گسترد‌ه‌ای تحقیق می‌کنید؛
سعی می‌کنید با در نظر گرفتن احتمالات، خود را برای برنامه‌های آینده‌تان آماده کنید؛
درونگراها غالبا فرایند تفکر درونی فعالی دارند، بنابراین این صفات می‌توانند نشانگر درونگرایی آنها باشند.
در بعضی موقعیت‌ها حواس‌تان پرت می‌شود
غرق شدن در دنیای درونی یکی دیگر از خصوصیات درونگرایی است. آیا گاهی اوقات با غرق شدن در خیالات یا فکر کردن درمورد چیزهای خوشایندتر، از برخی موقعیت‌های ناخوشایند فرار می کنید؟ حواس هرکسی می‌تواند پرت شود اما غرق در دنیای درونی شدن می‌تواند برای افرادی که شخصیت درونگرایی دارند راهی برای ترک موقعیت‌های آشفته یا ناراحت‌کننده باشد. در واقع این غرق شدن به عنوان مکانیسمی برای بقای افراد دارای شخصیت درونگرا عمل می‌کند.
این تمایل به غرق شدن در افکارتان می‌تواند باعث شود دیگران فکر کنند فردی خجالتی، حواس‌پرت یا بی‌علاقه هستید. با این حال این مکانیسم شخصیت درونگرایی می‌تواند در مقابله با محیط‌های پرتنش یا طاقت‌فرسا، در تعطیلات یا جلسه‌ای طولانی با همکاران عصبی، کمک‌کننده کند.
نوشتن را به صحبت کردن ترجیح می‌دهید
اگر شخصیت درونگرایی دارید، احتمالا فکر کردن درمورد گفت‌و‌گوهای زورکی روزمره باعث می‌شود استرس بگیرید. اما نوشتن افکار خودبه‌خود اتفاق می‌افتد، به خصوص زمانی که با احساسات پیچیده یا دشوار روبه‌رو می‌شوید.
یکی از خصوصیات افراد درونگرا این است که قبل از صحبت کردن با دقت فکر می‌کنند. بنابراین اگر فرد درونگرایی هستید، احتمالا نمی‌توانید درمورد هر چیزی سریعا نظر دهید. از سوی دیگر نوشتن به شما امکان می‌دهد موقعیت را به طور کامل در نظر بگیرید و کلمات مناسبی را انتخاب کنید تا نظر خود را با اعتماد به نفس و دقت بالا بگویید.
هیجانات را عمیق‌تر احساس می‌کنید
یک ویژگی افراد درونگرا این است که هیجانات شدیدتری را تجربه می‌کنند و در مدیریت آن هیجانات مشکل دارند. حساسیت بالای افراد درون گرا همچنین توضیح می‌دهد که چرا تعداد قابل‌توجهی از افراد درون گرا دچار افسردگی می‌شوند.
اگر فرد درونگرایی هستید، حساسیت بالا به هیجانات و سایر محرک‌ها می‌تواند در ترجیح شما برای گذراندن زمان با افراد نزدیکی که نیاز شما را به تنهایی و فضای بیشتر درک می‌کنند، دخیل باشد. یکی از خصوصیات درونگرایی این است که ترجیح می‌دهید انرژی خود را برای افرادی بگذارید که می‌توانید به آنها اعتماد کنید و در کنار آنها راحت‌تر باشید.
عوامل مؤثر در درونگرایی یک فرد
در ادامه توضیح می‌دهیم علت درونگرایی برخی افراد چیست. درونگرایی نیز مانند سایر جنبه‌های شخصیتی، حاصل ترکیبی دو عامل اصلی است: ژن و محیط.
آرایش ژنتیکی یا صفات توارثی شما از والدین‌تان، نقش مهمی در تعیین جایگاه شما در طیف ویژگی‌های شخصیتی مانند درونگرایی دارد. شخصی که در خانواده‌ای از درونگراها متولد شود، به احتمال بیش‌تری شخصیت درونگرا خواهد داشت. البته ژن‌های مربوط به شخصیت، تنها عامل موثر در درونگرایی نیستند. محیطی که در آن رشد می‌کنید نیز تأثیر به‌سزایی بر نحوه‌ی رشد شخصیت‌تان و میزان درونگرایی شما دارد و مشاهده‌ی نحوه‌ی رفتار و پاسخ اعضای خانواده‌تان در مناسبات اجتماعی، در شکل‌گیری شخصیت شما بسیار موثر است.
از جمله سایر عوامل محیطی دخیل در توسعه‌ی شخصیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سبک فرزندپروری والدین؛
سبک آموزش و پرورش؛
تجربیات با همسالان؛
تجربیات زندگی، به خصوص در دوران کودکی.
برخی از شواهد حاکی از این است که آناتومی یا انتقال‌دهنده‌های عصبی مغز نیز می‌توانند در تعیین شخصیت و درونگرایی یک فرد نقش مهمی داشته‌باشند.
مطالعه روی ۱۳۰ شرکت‌کننده روسی در سال ۲۰۰۷ نشان می‌دهد افرادی که سطح بالایی از برونگرایی دارند، به دوپامین (انتقال‌دهنده‌ی عصبی سیستم پاداش مغز) به شکل متفاوتی پاسخ می‌دهند. به طور خلاصه برونگراها دوپامین خود، یعنی رضایت و انرژی‌شان را از تعاملات اجتماعی به دست می‌آورند و در مقابل افراد درون گرا در این شرایط احساس می‌کنند محرک‌های محیطی بیش‌ازحد زیاد است.
در پژوهش دیگری برای سنجش درونگرایی و برونگرایی افراد، در سال ۲۰۱۸ ، محققان داده‌های بیش از ۱۲۷هزار شرکت‌کننده از ۷۳ گوشه‌ی جهان را مطالعه کردند. نتایج حاکی از ارتباط بین عملکرد دوپامین و ویژگی‌های شخصیتی مانند برونگرایی و روان‌رنجوری بود، البته فقط در شرایط پراسترس یا دشوار. محققان بر این عقیده‌اند که درونگرایی و برونگرایی می‌توانند با اجتناب از ریسک مرتبط باشند. افرادی که سیستم دوپامینی پرکاری دارند، به احتمال بیشتر بدون در نظر گرفتن خطرهای احتمالی به دنبال پاداش ارتباط و تعاملات هستند.
در مقابل کسانی که دارای سیستم دوپامینی کم‌کارند، برای احساس امنیت شخصی بیشتر به احتمال زیاد از برخی تعاملات اجتناب خواهند کرد. در ادامه تفاوت درونگرایی و خجالتی بودن را بررسی می‌کنیم.
تفاوت خجالتی بودن و درونگرایی
درست است که می‌توان همزمان خجالتی و درونگرا بود، اما خجالتی بودن و درونگرایی دو ویژگی مجزا از یکدیگر به حساب می‌آیند. برخلاف درونگرایی، خجالتی بودن هیچ ارتباطی با نحوه‌ی صَرف و بازیابی انرژی فرد ندارد. یعنی شما می‌توانید همزمان برونگرا و خجالتی باشید.
برخلاف درونگرایی که بخشی ثابت از شخصیت افراد درون گرا است، احساس خجالت اغلب به مرور زمان با سازگاری با وضعیت جدید و احساس راحتی در محیط رفع می‌شود. به عنوان مثال ممکن است در روز اول مدرسه خیلی راحت در مقابل همکلاسی‌هایتان صحبت نکنید، اما احتمالا تا هفته‌ی دوم تا حدی احساس راحتی می‌کنید که با برخی از همکلاسی‌ها گپ‌وگفتی داشته‌باشید. داشتن پذیرش و مقبولیت از جانب دیگران نیز می‌تواند به برطرف شدن احساس خجالتی بودن کمک زیادی کند. همان‌طور که گفتیم، درونگرایی بخش نسبتا ثابت و مشخصی از شخصیت شماست.
باورهای غلط درمورد درونگرایی
در این بخش از مطلب توضیح می‌دهیم که تصورات غلط درمورد درونگرایی چیست. یکی از باورهای غلطی که اشاره کردیم یکسان دانستن خجالتی بودن با درونگرایی بود، باورهای غلط دیگری درمورد درونگرایی وجود دارد که به چند مورد از آنها اشاره خواهیم کرد:
درونگراها به دیگران علاقه‌ای ندارند: در واقع افراد درونگرا نیز دقیقا مانند سایر افراد از داشتن روابط نزدیک با دیگران بهره‌مند می‌شوند. تفاوت درونگرایی در این است که معمولا افراد درونگرا ترجیح می‌دهند انرژی اجتماعی خود را برای افرادی ذخیره کنند که نیازهایشان را درک می‌کنند؛
درونگراها اضطراب اجتماعی دارند: درست است که برخی از افراد درونگرا نیز مانند هر فرد دیگری می‌توانند اضطراب اجتماعی داشته‌باشند، اما اضطراب اجتماعی به‌جای اینکه تنها با درونگرایی ارتباط داشته‌باشد، حاصل ترکیبی از ویژگی‌های شخصیتی مانند وظیفه‌شناسی و روان‌رنجوری است؛
درونگراها خیال‌پردازتر و خلاق‌ترند: خلاقیت ناشی از پذیرش بالا، یکی دیگر از پنج عامل مهم شخصیتی است. افراد درونگرا که سطوح بالایی از پذیرش بالا در برابر تجارب و ایده‌های جدید داشته‌باشند خلاق‌تر خواهند بود، اما این برای همه‌ی افرادی که خصوصیات درونگرایی دارند، صدق نمی‌کند؛
درونگراها باید برای اجتماعی بودن سخت‌تر تلاش کنند: اگر فرد درونگرایی هستید و از خود رضایت دارید، همچنین احساس نیاز نمی‌کنید که هر یک از عادت‌های اجتماعی خود را تغییر دهید، صرف انرژی برای مجبور کردن خودتان به تعامل با دیگران، در زمان‌هایی که نیاز دارید تنها باشید، احتمالا برای شما صرفا احساس ملالت و استرس به همراه خواهد داشت.
درونگرایی به عنوان یک طیف
روانشناس کارل یونگ (Carl Jung)، که برای اولین بار در دهه‌ی ۱۹۲۰ برونگرایی و درونگرایی را توصیف کرد، خاطرنشان کرد: درونگراها و برونگراها می‌توانند بر اساس نحوه‌ی بازیابی انرژی از یکدیگر تفکیک داده شوند. بر اساس تعریف او درونگراها محیط‌هایی با حداقل محرک‌ها را ترجیح می‌دهند و برای بازیابی مجدد انرژی یا به اصطلاح شارژ شدن به زمان نیاز دارند و در مقابل برونگراها با بودن در کنار دیگران شارژ می‌شوند.
امروزه ما می‌دانیم که بیشتر مردم صرفا درونگرا یا برونگرای کامل نیستند. و به طور کلی در نقطه‌ای از طیف برونگرایی- درونگرایی قرار می‌گیرند و مولفه‌هایی از هر دو صفت را دارند. شما همچنین می‌توانید یک میانگرا باشید. برخی از افراد که شخصیت درونگرایی دارند، می‌توانند از بازیگری در صحنه یا مهمانی‌های شلوغ لذت ببرند، و برخی افرادی که به عنوان برونگرا شناخته می‌شوند، هنوز هم می‌توانند هر از گاهی، مثلا در صورت نیاز به تمرکز بر پروژه‌ای چالش‌برانگیز، نیاز به تنهایی داشته‌باشند. امیدواریم دریافته باشید درونگرایی چیست و با ویژگی و خصوصیات افراد دارای شخصیت درونگرا به خوبی آشنا شده باشید.
به یاد داشته باشید که درونگرایی بخشی از شخصیت شماست، نه یک نقص یا چیزی که نیاز به تغییر آن داشته باشید. هیچ مشکلی در نیاز به گذران زمان به‌تنهایی یا ترجیح چند دوست نزدیک به جمع‌های شلوغ وجود ندارد. آن‌چه واقعا اهمیت دارد این است که شما با درونگرایی که قسمتی از شخصیت‌تان است، احساس راحتی می‌کنید و خود را همان‌طور که هستید می‌پذیرید و دوست دارید.
همچنین به خاطر بسپارید که اگرچه شخصیت شما نسبتا در طول زندگی‌تان پایدار می‌ماند، اما کاملا ثابت و انعطاف‌ناپذیر نیست. همواره می‌توانید روش‌های جدیدی برای ارتباط با دیگران و گسترش دایره‌ی خود کشف کنید. در این مطلب به طور مفصل توضیح دادیم درونگرایی چیست و ویژگی‌های افراد درون گرا را بررسی کردیم. اگر سؤال و یا نظری درباره‌ی درونگرایی دارید، با ما در میان بگذارید. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
منبع:چشمک
