
قرار ملاقات دو ناشناس یا بلایند دیت ، روشی برای آشنایی اولیه میان دو فرد است که هیچگونه شناخت قبلی از یکدیگر ندارند. این نوع ملاقاتها که ریشهای تاریخی در فرهنگها و جوامع مختلف دارد، در دنیای امروز با ظهور رسانهها و فناوریهای جدید دگرگون شدهاند.
به گزارش خط سلامت از آنجا که ملاقاتهای کور معمولاً با هیجان، عدم قطعیت و گاهی اضطراب همراه هستند، بررسی نحوه شکلگیری، اهداف و جنبههای روانشناختی آن میتواند راهنمایی برای کسانی باشد که در جستجوی روابط جدید هستند.
تعریف و مفهوم
«قرار ملاقات دو ناشناس» یا همان ملاقات کور (بلایند دیت) به دیداری اشاره دارد که دو فرد، بدون آنکه پیش از این یکدیگر را ملاقات کرده باشند، برای آشنایی اولیه به صورت برنامهریزی شده گرد هم میآیند.
هدف از این قرار، بررسی امکان شروع یک رابطه عاشقانه یا دوستی بر پایهٔ اولین برداشتها است؛ به این صورت که پس از این دیدار اولیه، هر یک از افراد میتوانند تصمیم بگیرند که آیا علاقهمند به ادامهٔ رابطه هستند یا خیر.
ریشهشناسی و تحول تاریخی
اصطلاح «قرار کور» از ترکیب دو کلمه «کور» (به معنای انجام کاری بدون اطلاع یا آگاهی از جزئیات) و «قرار» (به معنای دیدار یا تعامل اجتماعی) به وجود آمده است. گفته میشود که این مفهوم در دهه ۱۹۲۰ در ایالات متحده توسط یک فرد یهودی مطرح شده است.
با گسترش رسانهها و تکنولوژی در دهههای بعد، تغییرات قابل توجهی در این مفهوم رخ داد. در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، با ظهور برنامههای تلویزیونی و رادیویی که در آنها قرارهای ملاقات برای افراد ترتیب داده میشد، مفهوم «بلایند دیت» به شکلی مدرنتر و گستردهتر مطرح شد.
در آن زمان، افراد برای اولین بار در مقابل دوربین به دیدار یکدیگر میرفتند و این تجربهٔ جدید، جذابیت و هیجان خاصی به مفهوم قرارهای ملاقات افزود.
ساختار و نحوهٔ برگزاری
معمولاً یک آشنا مشترک نقش واسطه و ترتیبدهندهٔ قرار ملاقات را بر عهده دارد. این فرد تلاش میکند تا با شناخت شخصیت و علایق طرفین، زمان و مکانی مناسب را برای دیدار آنها تنظیم کند. از آنجا که شرکتکنندگان قبلاً یکدیگر را ندیدهاند، این قرار اغلب به صورت اولیه و کوتاه (معمولاً حدود دو ساعت یا کمتر) برگزار میشود.
دلیل این زمانبندی کوتاه، آن است که در اولین ملاقات، هدف اصلی آشنایی و بررسی اولیهٔ جذابیت متقابل است و طرفین معمولاً تمایلی به تعهدات طولانیمدت از همان ابتدا ندارند.
همچنین، انتخاب محل دیدار اغلب بر اساس سادگی و خنثی بودن محیط انجام میشود؛ به گونهای که هر دو طرف در مکانی عمومی و بیطرف احساس راحتی داشته باشند. این امر علاوه بر کاهش اضطراب ناشی از دیدار با فردی ناشناس، فرصتی برای مشاهدهٔ رفتارهای اولیه و شناخت بهتر شخصیت طرف مقابل فراهم میکند.
جنبههای روانشناختی و اجتماعی
از دیدگاه روانشناختی، قرار ملاقات دو ناشناس همواره با یک هیجان و عدم قطعیت همراه است. هر دو فرد به دلیل ناآشنایی کامل، دچار اضطراب و کنجکاوی نسبت به رفتار و واکنشهای یکدیگر میشوند. این حالت اغلب منجر به تجربهای متفاوت از قرارهای معمولی میشود، چرا که عنصر غافلگیری در آن برجسته است.
از منظر اجتماعی، این نوع قرار ملاقات به عنوان روشی نوین برای گسترش دایرهٔ روابط فردی و یافتن شریک زندگی مطرح شده است. در دنیای مدرن و با گسترش فناوریهای ارتباطی، مفهوم و شیوههای ترتیب دادن به این قرارها نیز دستخوش تغییرات زیادی شده است؛ از برنامههای تلویزیونی و رادیویی تا اپلیکیشنها و وبسایتهای تخصصی در حوزهٔ آشنایی و دوستیابی.
جمعبندی
قرار ملاقات دو ناشناس یا ملاقات کور، روشی است برای آشنایی اولیه بین دو فرد که پیش از آن یکدیگر را ندیدهاند. این نوع دیدار که ریشه در دهههای گذشته دارد، با ظهور رسانهها و فناوریهای نوین تغییر یافته و به شکلی مدرن در جامعه امروزی به کار گرفته میشود.
با وجود چالشها و اضطرابهای اولیه ناشی از عدم آشنایی، این قرارها میتوانند به فرصتی برای شروع یک رابطه معنادار تبدیل شوند؛ البته بسته به اینکه هر یک از طرفین پس از دیدار، علاقهمند به ادامهٔ رابطه باشند یا خیر.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است