برخورد با افرادی که عادت به دروغگویی مکرر دارند می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این موضوع، که به‌ویژه در مورد افراد شناخته شده مانند سیاستمداران و چهره‌های مشهور مطرح می‌شود، از دیرباز مورد توجه روانشناسان و روانپزشکان قرار گرفته است.
به گزارش خط سلامت مطالعات گوناگونی در این زمینه انجام شده که نشان می‌دهد دلایل متعددی پشت این رفتار وجود دارد.
چرا کودکان دروغ می‌گویند؟
موضوع دروغگویی همراه با خیال‌پردازی، نخستین بار در سال ۱۸۹۱ توسط روانپزشکی آلمانی به نام آنتون دلبروک مطرح شد که این پدیده را با اصطلاح "Pseudologia Fantastica" توصیف کرد. افراد تحت این عنوان، حجم بالایی از دروغ‌های عجیب و غریب می‌ساختند. پس از آن، اصطلاحاتی نظیر «سندرم فریب» و «اسطوره‌مانیا» رواج یافت و دروغگویی به دسته‌های مختلف تقسیم شد. اما چرا افراد دروغ می‌گویند و چگونه می‌توان با این پدیده مقابله کرد؟
باید گفت که اگرچه افرادی با اختلالات شخصیتی مانند ضد‌اجتماعی ممکن است گرایش به دروغگویی مفرط داشته باشند، اما بیشتر دروغگویان بیمارگونه لزوماً دارای اختلال شخصیت خاصی نیستند. این افراد، برخلاف اشخاص روان‌پریش یا خودخواه، اغلب بدون هیچ هدف مشخصی دروغ می‌گویند. یکی دیگر از ویژگی‌های مهم این افراد، تمایل به گفتن دروغ‌هایی عجیب و غیرمنطقی است که به‌راحتی قابل‌درک نیست.
بررسی علمی: چه کسانی بیشتر دروغ می‌گویند؟
دروغگویی بیمارگونه باید به‌عنوان یک اختلال روانپزشکی مستقل در نظر گرفته شود. بین ۸ تا ۱۳ درصد از شرکت‌کنندگان دارای ویژگی‌های دروغگویی بیمارگونه بودند.
دروغگویان بیمارگونه در مقایسه با افراد عادی، به‌طور متوسط ۱۰ مرتبه در روز دروغ می‌گویند، در حالی که یک فرد عادی اغلب کمتر از سه مرتبه دروغ می‌گوید. یکی دیگر از یافته‌های جالب این بود که این افراد بیشتر به‌صورت حضوری دروغ می‌گویند تا از طریق تلفن، پیامک یا ایمیل. همچنین آنها تمایل دارند به دوستان نزدیک خود دروغ بگویند.
از سوی دیگر، این پدیده معمولاً در دوران نوجوانی ظهور می‌کند و بسیاری از این افراد اذعان داشتند که رفتارشان حتی برای خودشان آزاردهنده بوده است. اغلب آنها می‌گویند که دروغگویی برایشان غیرقابل‌کنترل بوده و دلیل این کار را عمدتاً کاهش اضطراب یا استرس می‌دانستند.
راهکارهایی برای برخورد با دروغگوی بیمارگونه
زمانی که با یک فرد مبتلا به دروغگویی بیمارگونه مواجه می‌شوید، درک علت تحمل این رفتار عجیب می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگرچه ممکن است دروغ‌های این افراد رنج‌آور یا حتی مخرب باشند، اما احتمال دارد که این رفتار از یک ناامنی عمیق یا نیاز شدید به توجه ناشی شده باشد. در چنین شرایطی، شاید بهتر باشد به جای واکنش با عصبانیت، این رفتار را یک درخواست کمک از سوی آنها تلقی کنید.
اگر به فردی دروغگو اهمیت می‌دهید، می‌توانید به او کمک کنید تا راه‌های بهتری پیدا کند برای مدیریت اعتماد به نفس پایین یا کنار آمدن با مشکلات روانی و تجربیات گذشته‌اش. اگرچه تحقیقات درباره درمان دروغگویی بیمارگونه همچنان محدود است، اما با رفتارهای مثبت و حمایتی می‌توان مسیر بهبودی را برای این افراد هموارتر ساخت.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
