تحقیقات دکتر کریستوفر کر، متخصص روانشناسی کودک ، نشان می‌دهد که این تفاوت‌ها به دلیل بی‌تجربگی و عدم آگاهی از مفهوم مرگ است. اما پرسش اینجاست: کودکان هنگام مرگ چه می‌بینند؟

کودکان، مرگ را نمی‌شناسند

به گزارش خط سلامت، یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز کودکان این است که در سنین پایین، مفهوم مرگ را به‌طور کامل درک نمی‌کنند. آنها هنوز به‌طور علمی نمی‌دانند که مرگ پایان زندگی است. این فقدان آگاهی از مفهوم مرگ باعث می‌شود که تجربه آنها از مرگ به‌طور چشمگیری متفاوت از بزرگترها باشد. در حالی که بزرگترها ممکن است در لحظات پایانی خود احساسات پیچیده‌ای از ترس، ناامیدی یا آرامش داشته باشند، کودکان هیچ‌کدام از این احساسات را به‌طور کامل تجربه نمی‌کنند.

دنیای تخیلی و رویاهای پایان‌ناپذیر

کودکان دنیای خیالی و تخیلی بسیار زنده‌ای دارند. این ویژگی باعث می‌شود که در لحظات پایانی زندگی، دنیای خیالی آنها به کمکشان بیاید. در حالی که ممکن است هیچ‌کسی از عزیزان از دست‌رفته در کنار آنها نباشد، اما خلاقیت و تخیل کودکان می‌تواند آنها را در شرایطی خاص و در لحظات بحرانی، به دنیای دیگری ببرد. گاهی اوقات، کودکان ممکن است حیوانات خانگی خود را در کنارشان ببینند، یا به تصورات خود پر و بال بدهند و اشیاء یا افراد دوست‌داشتنی را در رویایشان تجربه کنند.

مرگ یا رویای بی‌پایان؟

کودکان حتی ممکن است در این لحظات، دنیای جدیدی بسازند و چیزهایی که دوست دارند در کنارشان باشند، تجربه کنند. آنها ممکن است از دنیای حقیقی فاصله بگیرند و به دنیای خیالی خود وارد شوند که در آن، هیچ ترسی از مرگ وجود ندارد. در واقع، کودکان هیچ‌گاه درک درستی از اینکه مرگ پایان قطعی است، پیدا نمی‌کنند و این باعث می‌شود که دنیای آنها در لحظات پایانی زندگی، دنیای متفاوتی نسبت به بزرگترها باشد.

در نهایت، تجربه مرگ برای هر کودک کاملاً متفاوت است و این به دلیل تخیل بی‌پایان و نداشتن بار ذهنی از مشکلات زندگی است. برای آنها، مرگ ممکن است یک گذر از دنیای آشنا به دنیای تخیلات باشد که در آن، هیچ‌گونه ترس یا اضطراب وجود ندارد.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است