بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه حدود 800000 نفر همراه با تلاش‌های بیشتری برای خودکشی دست به خودکشی می‌زنند.
به گزارش خط سلامت بیشترین آمار مرگ و میر از طریق خودکشی در افراد 15 الی 29 ساله بوده است.
در اینجا سه عامل رایج وجود دارد:
شماره 1: افسردگی اساسی
افسردگی اساسی افراد را از نظر جسمی و روانی تحت تاثیر قرار می دهد. این می تواند باعث دردهای دردناک بدن شود و توانایی قربانیان را برای دیدن راه حل های شناختی مختل کند. این تحریف شناخت باعث می شود افرادی که دست به خودکشی می زنند این باور را داشته باشند که بدون آنها دنیا جای بهتری خواهد بود.
شماره 2: از دست دادن کنترل
تمایلات تکانشی منجر به عدم کنترل می شود و در نتیجه رفتارهای ناسازگارانه ای مانند سوء مصرف مواد ایجاد می کند که تکانشگری باعث ایجاد ترس و اضطراب می شود که باعث می شود افراد باور کنند که خودکشی یک عامل است. تنها اقدامی که می توانند برای پایان دادن به افکار یا رفتارهای ناسازگار انجام دهند.
شماره 3 : پشیمانی بسیار زیاد
اکثر فرهنگ ها بر این باورند اشتباه کردن نشانه شکست است همچنین، برخی افراد اشتباهات خود را تا حدی درونی می کنند که باور می کنند فراتر از بخشش هستند. آنها را وادار کنید که باور کنند تنها توبیخ عملی که مرتکب شده‌اند،خودکشی است بسیاری استدلال می‌کنند که خودکشی یک عمل بی‌معنا است، اما شناخت فرد این توانایی را دارد که بی‌معناترین چیزها را درک کند، به خصوص اگر قبلاً افسردگی شدید یا تکانشگری داشته باشند. در عمل خودکشی فرآیندی از افکار منفی وجود دارد که در دردهای جسمی و روحی ظاهر می‌شوند. عمل خودکشی برای افرادی که از احساس گناه رنج می‌برند درک اینکه خودکشی برای فرد معنا دارد، گام مهمی برای دریافت کمکی است که نیاز دارد .
یکی از نشانه های اصلی خودکشی کناره گیری است. کناره گیری را می توان با احساس شرم به خاطر فکر کردن به خودکشی یا باور نکردن شنیدن یا تایید احساسات آنها مرتبط دانست. واکنش به نشانه‌های خودکشی بدون انگ یا شرم می‌تواند کلید برقراری گفت‌وگو با فرد خودکشی و دریافت درمان مناسب باشد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
