منگوله پوستی چیست و چه تفاوتی با زگیل تناسلی دارد؟

خط سلامت: منگوله پوستی (Skin Tag) یک ضایعه‌ی کوچک و نرم است که معمولاً به رنگ پوست و به‌صورت آویزان از سطح آن ظاهر می‌شود.

منگوله پوستی چیست و چه تفاوتی با زگیل تناسلی دارد؟

منگوله پوستی (Skin Tag) یک ضایعه‌ی کوچک و نرم است که معمولاً به رنگ پوست و به‌صورت آویزان از سطح آن ظاهر می‌شود. این ضایعه معمولاً به یک ساقه نازک متصل است و در نواحی‌ای از پوست که تماس و اصطکاک بیشتری وجود دارد، مانند زیر بغل ، گردن، پلک‌ها ، کشاله ران و نواحی تناسلی، بروز پیدا می‌کند.

به گزارش خط سلامت منگوله‌های پوستی معمولاً غیرسرطانی هستند و دردناک نیستند مگر اینکه به دلیل تحریک یا سایش آسیب ببینند.

علل ایجاد منگوله‌های پوستی

منگوله‌های پوستی (یا همان skin tags) معمولاً به علت‌های مختلفی ایجاد می‌شوند. این علل به‌طور معمول به فاکتورهای ژنتیکی، محیطی، هورمونی و فیزیکی مربوط می‌شوند. در ادامه به برخی از علل رایج ایجاد منگوله‌های پوستی اشاره می‌کنم:

1. ژنتیک (وراثت)

یکی از عوامل اصلی در ایجاد منگوله‌های پوستی، ارثی بودن است. اگر یکی از اعضای خانواده شما منگوله‌های پوستی داشته باشد، احتمالاً شما نیز ممکن است مستعد این عارضه باشید. این وضعیت معمولاً در افراد با سابقه خانوادگی بروز می‌کند.

2. سن

با افزایش سن، احتمال بروز منگوله‌های پوستی بیشتر می‌شود. در بسیاری از افراد، این برآمدگی‌های کوچک و بی‌ضرر در دوران میانسالی یا پیری ظاهر می‌شوند.

3. چاقی و اضافه وزن

افراد چاق یا دارای اضافه وزن بیشتر در معرض ایجاد منگوله‌های پوستی قرار دارند. این منگوله‌ها معمولاً در نواحی‌ای که پوست بیشتر دچار اصطکاک می‌شود (مثل زیر بغل، گردن، کشاله ران و زیر پستان‌ها) ظاهر می‌شوند. اصطکاک زیاد بین پوست‌ها می‌تواند باعث بروز منگوله‌ها شود.

4. اختلالات هورمونی

تغییرات هورمونی، به‌ویژه در دوران بارداری، می‌تواند منجر به ایجاد منگوله‌های پوستی شود. زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی، ممکن است مستعد به ظهور منگوله‌های پوستی باشند.

5. دیابت

افراد مبتلا به دیابت، به‌ویژه در صورتی که کنترل مناسبی بر روی سطح قند خون خود نداشته باشند، بیشتر در معرض ایجاد منگوله‌های پوستی قرار دارند. مطالعات نشان داده است که دیابت می‌تواند باعث افزایش احتمال بروز این برآمدگی‌های پوستی شود.

6. اصطکاک یا فشار روی پوست

چنانچه پوست در معرض فشار یا اصطکاک مداوم قرار گیرد، احتمال بروز منگوله‌های پوستی افزایش می‌یابد. این اتفاق معمولاً در مناطقی که پوست در تماس مداوم با لباس یا سایر قسمت‌های بدن قرار دارد، مانند زیر بغل، گردن، و زیر سینه، مشاهده می‌شود.

7. بیماری‌های ویروسی (ویروس پاپیلومای انسانی)

اگرچه منگوله‌های پوستی معمولاً به‌عنوان یک وضعیت خوش‌خیم شناخته می‌شوند، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که در برخی از موارد، ویروس‌ها مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌توانند در بروز آن‌ها نقش داشته باشند. اما لازم به ذکر است که این ویروس معمولاً بیشتر با زگیل‌های تناسلی و زگیل‌های دست و پا ارتباط دارد.

8. سایر شرایط پزشکی

بعضی از بیماری‌ها مانند سندروم‌های ژنتیکی خاص، مشکلات هورمونی، و اختلالات متابولیک نیز می‌توانند منجر به بروز منگوله‌های پوستی شوند.

9. استفاده از داروها

مصرف برخی داروها می‌تواند باعث تغییرات هورمونی یا متابولیکی در بدن شود که نتیجه آن بروز منگوله‌های پوستی است. به عنوان مثال، داروهای کورتیکواستروئیدی (داروهایی که برای کاهش التهاب و مشکلات ایمنی استفاده می‌شوند) می‌توانند منجر به ظهور منگوله‌ها شوند.

10. بارداری

در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش حجم بدن، زنان ممکن است بیشتر به منگوله‌های پوستی دچار شوند. این منگوله‌ها معمولاً بعد از زایمان و تنظیم مجدد هورمون‌ها، به تدریج از بین می‌روند.

11. قرار گرفتن در معرض آفتاب

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که تابش مداوم نور خورشید می‌تواند به آسیب‌های پوستی منجر شود که در برخی موارد به ظهور منگوله‌های پوستی کمک می‌کند.

12. سایر عوامل محیطی

عوامل محیطی مثل گرما، رطوبت، و شرایطی که باعث اصطکاک شدید پوست می‌شود، می‌توانند خطر بروز منگوله‌های پوستی را افزایش دهند.

منگوله‌های پوستی معمولاً یک وضعیت خوش‌خیم هستند که اغلب به دلایل ژنتیکی، هورمونی، محیطی یا فیزیکی بروز می‌کنند. در حالی که این منگوله‌ها معمولاً خطرناک نیستند، اما اگر تغییرات غیرطبیعی در اندازه، رنگ یا شکل آن‌ها مشاهده کردید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

فرق منگوله پوستی با زگیل تناسلی چیست؟

منگوله پوستی و زگیل تناسلی در ظاهر و منشا تفاوت دارند. منگوله‌های پوستی به‌صورت ضایعاتی نرم و آویزان ظاهر می‌شوند که به رنگ پوست هستند و در نواحی‌ای با اصطکاک بالا رشد می‌کنند.

برخلاف منگوله‌های پوستی، زگیل تناسلی توسط ویروس پاپیلوما انسانی (HPV) ایجاد می‌شود و اغلب به‌صورت برجستگی‌های خشن و پوسته‌دار در نواحی تناسلی ظاهر می‌شود. زگیل‌ها می‌توانند مسری باشند و از فردی به فرد دیگر منتقل شوند، در حالی که منگوله‌های پوستی مسری نیستند و معمولاً ناشی از عوامل خارجی مانند سایش پوست هستند.

 

 

درمان منگوله‌های پوستی

برای درمان منگوله‌های پوستی، روش‌های مختلفی وجود دارد که به‌طور عمده بستگی به اندازه، محل و تعداد منگوله‌ها دارند. در ادامه، به چندین روش درمانی اشاره می‌کنم:

1. جراحی ساده (برداشتن با تیغ جراحی یا قیچی)

در این روش، پزشک به‌وسیله یک ابزار جراحی منگوله پوستی را قطع می‌کند. این روش معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود و در مواردی که منگوله‌ها به اندازه‌ای بزرگ یا مشکل‌ساز شده‌اند، انتخاب می‌شود.

2. کِریوسرپی (Cryotherapy)

در این روش، منگوله پوستی با استفاده از سرما (یخ مایع یا نیتروژن مایع) منجمد می‌شود. این روش به طور معمول بدون درد و سریع است و می‌تواند به از بین بردن منگوله‌ها کمک کند. معمولاً این روش در مطب پزشک انجام می‌شود.

3. الکتروکواتری (Electrosurgery)

در این روش، منگوله با استفاده از جریان الکتریکی سوزانده می‌شود. این روش معمولاً در درمان منگوله‌های پوستی بزرگتر یا مقاوم به درمان‌های دیگر استفاده می‌شود.

4. لیزر درمانی

لیزر درمانی یکی دیگر از روش‌های استفاده‌شده برای از بین بردن منگوله‌های پوستی است. این روش به‌ویژه برای منگوله‌هایی که در نواحی حساس یا مشکل‌ساز قرار دارند، کاربرد دارد.

5. داروهای موضعی

برخی از داروهای موضعی که حاوی مواد شیمیایی مانند اسید سالیسیلیک هستند، می‌توانند برای از بین بردن منگوله‌های پوستی استفاده شوند. این داروها معمولاً برای منگوله‌های کوچک کاربرد دارند و باید طبق دستور پزشک استفاده شوند.

6. خوددرمانی (برای منگوله‌های کوچک)

گاهی افراد به‌طور خودسرانه از روش‌هایی مانند بریدن، کشیدن یا استفاده از محصولات شیمیایی برای درمان منگوله‌های پوستی استفاده می‌کنند. با این حال، این روش‌ها بدون نظارت پزشک می‌تواند خطرناک باشد و باعث عفونت یا بدتر شدن وضعیت شود. لذا بهتر است از روش‌های پزشکی زیر نظر پزشک استفاده شود.

7. درمان خانگی (برای منگوله‌های کوچک و غیرمزاحم)

سرکه سیب: برخی افراد از سرکه سیب برای درمان منگوله‌های پوستی استفاده می‌کنند. این روش شامل آغشته کردن یک تکه پنبه به سرکه سیب و قرار دادن آن بر روی منگوله به مدت چند دقیقه است. این روش ممکن است کمک کند تا منگوله خشک شود و بریزد.

سیر: سیر خرد شده می‌تواند به عنوان یک درمان خانگی برای منگوله‌ها استفاده شود. برخی معتقدند که خواص آنتی‌بیوتیکی سیر می‌تواند به کاهش منگوله‌ها کمک کند.

نکات مهم:

پیشگیری از عفونت: بعد از برداشتن منگوله، مراقبت‌های بهداشتی مهم است تا از بروز عفونت جلوگیری شود. باید محل درمان تمیز و خشک نگه داشته شود.

مراجعه به پزشک: همیشه بهتر است قبل از اقدام به درمان، به پزشک مراجعه کرده و از روش‌های توصیه‌شده او پیروی کنید.

در صورتی که منگوله‌ها باعث درد یا ناراحتی شوند یا تغییرات غیرمعمولی در آن‌ها مشاهده کنید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب و ایمن را دریافت کنید.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
ارسال نظر

آخرین اخبار
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
  • 00:00
    00:00
اتاق درمان