برای بیشتر افراد، خواب‌ها پر از تصاویر واضح، صداها و احساسات هستند. اما برای افرادی که نابینا هستند، ماهیت خواب‌هایشان موضوعی جالب است. تجربه خواب دیدن تحت تأثیر سطح نابینایی فرد، دلیل نابینایی و سنی است که فرد در آن نابینا شده است.
به گزارش خط سلامت درک چگونگی تجربه خواب‌ها توسط افراد نابینا می‌تواند نور بیشتری بر این موضوع بیفکند که چگونه مغز اطلاعات حسی و حافظه را در نبود دید پردازش می‌کند.
آیا افراد نابینا تصاویر را در خواب تجربه می‌کنند؟
تجربه خواب برای افراد نابینا به شدت تحت تاثیر نوع نابینایی و زمانی است که فرد بینایی خود را از دست داده است.
1. نابینایی از بدو تولد
برای کسانی که از بدو تولد نابینا هستند، نبود دید به این معنی است که در خواب‌های خود تصاویر بصری نمی‌بینند. در عوض، خواب‌های آن‌ها پر از ورودی‌های حسی دیگر مانند صداها، لمس، بوها و احساسات است.
مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که نابینا به دنیا آمده‌اند بیشتر به حواس دیگر خود مانند شنوایی و لامسه تکیه دارند، بنابراین خواب‌های آن‌ها معمولاً از لحاظ صدا و حس بسیار غنی‌تر است. آن‌ها ممکن است خواب‌هایی درباره صداهای آشنا، صداهای گفتگو، محیط‌ها یا احساساتی مانند لمس یا حرکت داشته باشند.
2. نابینایی ناشی از از دست دادن بینایی در سنین بالاتر
افرادی که بینایی خود را در سنین بزرگسالی از دست می‌دهند، ممکن است همچنان تصاویر بصری را در خواب‌های خود تجربه کنند، اما این تصاویر معمولاً بر اساس خاطراتی از آنچه که قبلاً دیده‌اند، هستند.
مغز می‌تواند حتی در صورت عدم توانایی در دیدن، از حافظه بصری در خواب‌ها استفاده کند. با گذر زمان، این خاطرات بصری ممکن است کمرنگ‌تر یا کم‌جزئیات‌تر شوند، اما همچنان می‌توانند در فرآیند خواب برای افرادی که در بزرگسالی بینایی خود را از دست داده‌اند، نقش ایفا کنند.
3. سازگاری مغز
مغز یک عضو بسیار سازگار است و تحقیقات نشان می‌دهند که افراد نابینا اغلب در حواس دیگر خود مانند شنوایی، لمس و بویایی توانایی‌های پیشرفته‌تری دارند. در خواب‌ها، مغز برای جبران نبود دید، از این حواس تقویت‌شده استفاده می‌کند تا تجربه‌ای زنده و پویا ایجاد کند.
به عنوان مثال، یک فرد نابینا ممکن است خواب یک مکالمه با کسی را ببیند و تن صدای آن شخص یا احساسات مرتبط با لمس یا حرکت را بیشتر از افراد بینا تجربه کند.
4. محتوای عاطفی و غیر بصری
بعد عاطفی خواب‌ها نیز برای افراد نابینا می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد. اگرچه آن‌ها تصاویر بصری را در خواب تجربه نمی‌کنند، اما خواب‌هایشان می‌تواند از نظر محتوای عاطفی غنی باشد.
مغز می‌تواند با توجه به تجربیات گذشته، خاطرات، خواسته‌ها و ترس‌ها را بر اساس تجربیات غیر بصری تحریک کند. این بدان معناست که برای یک فرد نابینا، خواب‌ها می‌توانند از نظر عاطفی همان قدر زنده و تأثیرگذار باشند که برای افراد بینا، هرچند بدون عناصر بصری.
نتیجه‌گیری
در نهایت، افراد نابینا که از بدو تولد نابینا هستند، تصاویر بصری را در خواب‌های خود تجربه نمی‌کنند. برای کسانی که بینایی خود را در سنین بالاتر از دست داده‌اند، خواب‌هایشان ممکن است همچنان شامل تصاویر بصری باشد که بر اساس حافظه هستند.
بدون توجه به دید، مغز با تکیه بر حواس دیگر خود سازگاری پیدا می‌کند و این اطمینان را می‌دهد که خواب‌ها همچنان برای افراد نابینا پرمعنا، زنده و عاطفی باشند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
