مردم در چه سنی شادتر ین هستند؟ این سوال به ظاهر ساده به طور گسترده در دهههای گذشته مورد مطالعه قرار گرفته است، اما پاسخ قطعی مدتها دور از دسترس بوده است.
اکنون یک تیم تحقیقاتی در یک بررسی فرا تحلیلی جامع، این سوال را روشن کرده است. یافته ها نشان می دهد رضایت از زندگی در سنین 9 تا 16 سالگی کاهش یافته، سپس تا 70 سالگی اندکی افزایش یافته و سپس تا سن 96 سالگی یک بار دیگر کاهش یافته است.
پروفسور سوزان بوکر توضیح می دهد: ما بر تغییرات در سه مولفه مرکزی بهزیستی ذهنی تمرکز کردیم: رضایت از زندگی، حالات عاطفی مثبت و حالات عاطفی منفی.
یافته ها نشان می دهد رضایت از زندگی در سنین 9 تا 16 سالگی کاهش یافته، سپس تا 70 سالگی اندکی افزایش یافته و سپس تا سن 96 سالگی یک بار دیگر کاهش یافته است. در حالی که حالات عاطفی منفی بین 9 تا 22 سالگی اندکی نوسان داشت، سپس تا 60 سالگی کاهش یافت و سپس یک بار دیگر افزایش یافت. محققان تغییرات متوسط بیشتری را در حالات عاطفی مثبت و منفی نسبت به رضایت از زندگی شناسایی کردند.
روند مثبت در یک دوره وسیع زندگی
سوزان بوکر نتایج را خلاصه میکند: به طور کلی، اگر به رضایت از زندگی و حالات عاطفی منفی نگاه کنیم، این مطالعه روند مثبتی را در یک دوره وسیع زندگی نشان داد. محققان کاهش خفیف رضایت از زندگی در سنین 9 تا 16 سالگی را به عنوان مثال به تغییرات بدن و زندگی اجتماعی که در دوران بلوغ روی می دهد نسبت می دهند. رضایت دوباره از دوران جوانی به بعد افزایش می یابد. احساسات مثبت از کودکی تا اواخر بزرگسالی کاهش می یابد. در اواخر بزرگسالی، همه مولفههای بهزیستی ذهنی به جای بهبود، بدتر میشوند. این محقق میگوید: این میتواند با این واقعیت مرتبط باشد که در افراد بسیار مسن، عملکرد فیزیکی کاهش مییابد، سلامتی اغلب بدتر میشود و ارتباطات اجتماعی کاهش مییابد، به ویژه به این دلیل که همسالان آنها از دنیا میروند.