ادیت ویلسون؛ رئیسجمهور مخفی
به گزارش خط سلامت او ادیت بولینگ گالت ویلسون نام داشت، هرچند تاریخ او را به عنوان «رئیس جمهور مخفی» میشناسد. دستیابی ادیت به این موقعیت از طریق انتخابات عمومی یا تایید کنگره نبود و او هیچ سمت رسمی نداشت که به او قدرت رسمی دهد. در واقع شاید بتوان عملکرد او در کاخ سفید را نقض قانون اساسی آمریکا قلمداد کرد.
عشق و تقدیر؛ قدرت بخشیدن به ادیت
قدرت او نتیجه حادثهای سرنوشتساز یا محصول عشق و تقدیر بود. او همسر دوم رئیسجمهور وودرو ویلسون بود که در ۲ اکتبر ۱۹۱۹ دچار
سکته مغزی شدیدی شد. این سکته بخشی از تواناییهای جسمی او را از بین برد اما ذهن او آسیب ندید. ویلسون در آن زمان ۶۳ سال داشت و این چهارمین سکته او بود.
تقسیم وظایف در کاخ سفید
با گذر زمان، ادیت به تنها رابط او با جهان خارج تبدیل شد. او تمامی مشورتها یا اقداماتی که نیاز به تایید رئیس جمهور داشتند را بر عهده گرفت. ادیت تصمیم میگرفت که آیا موضوعی به اندازه کافی مهم است که ویلسون با آن درگیر شود یا خیر.
ادیت؛ مدیر کاخ سفید
از ابتدای دوران نقاهت ویلسون، ادیت به مدیر غیر رسمی کاخ سفید تبدیل شد و تصمیم گرفت که چه مسائلی به اندازه کافی ارزشمند هستند تا ویلسون درگیر آنها شود. کابینه با افراد محدودی ملاقات کرد و ادیت به نام ویلسون سخنرانی میکرد.
محافظت از ویلسون؛ دروغها و حقیقتهای ادیت
ادیت و دکتر کری گریسون با همکاری هم وضعیت سلامت ویلسون را پنهان نگه داشتند و جلوی استعفا او را گرفتند. این پنهانکاری ممکن است باعث تصمیمهای اشتباه و شکستهای سیاسی شده باشد.
محکوم به شکست؟
با وجود روحیه بالای ادیت در حمایت از ویلسون، او تصمیمهای اشتباهی گرفت که باعث شکستهای سیاسی ویلسون شد. از جمله شکست در تصویب پیمان ورسای و انتخاب جانشین دموکرات برای ریاست جمهوری ۱۹۲۰.
تاریخی متفاوت از ادیت ویلسون
پس از مرگ ویلسون در سال ۱۹۲۴، ادیت به حفظ یاد و خاطره او پرداخت و همواره در مراسمهای مربوط به بزرگداشت او حضور یافت. او تندیسها و موزهها را برای حفظ میراث ویلسون افتتاح کرد و تا پایان عمرش به تلاش برای ترویج تصویر ویلسون ادامه داد.