پیچ خوردگی مچ پا به کشیدگی یا پارگی رباط‌های اطراف مچ پا گفته می‌شود که معمولاً بر اثر پیچ خوردن ناگهانی پا ایجاد می‌شود. خوشبختانه روش‌های درمانی متنوعی برای درمان این آسیب وجود دارد.
به گزارش خط سلامت پیچ خوردگی مچ پا در هنگام پیچانده شدن غیر طبیعی این ناحیه ایجاد می شود و با کشیدگی رباط های محکم بافتی که به محافظت از استخوان های مچ پا کمک می کنند همراه است . لیگامنت ها به ثبات مفاصل و حرکت بیش از حد آن ها کمک می کنند .
پیچ خوردگی زمانی رخ می دهد که رباط ها مجبور به حرکت بیش از محدوده طبیعی خود باشند که این امر در بسیاری از موارد شامل آسیب دیدگی رباط ها در قسمت بیرونی مچ پا می شوند . درمان پیچ خوردگی پا به میزان آسیب دیدگی بستگی دارد .
علائم پیچ خوردگی مچ پا
علائم پیچ خوردگی مچ پا بسته به شدت آسیب دیدگی متفاوت است اما با این وجود، برخی از علائم متداول این عارضه عبارتند از:
درد، به ویژه در هنگامی که وزن خود را بر روی پای آسیب دیده متمرکز می کنید.
حساسیت به لمس مچ پا
ورم
کبودی
ناپایداری در مچ پا
احساس صدا در هنگام آسیب دیدگی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود
در صورت داشتن درد و تورم در ناحیه مچ پا سریعا به پزشک مراجعه کنید. ممکن است اقدامات خود مراقبتی به کاهش درد ناحیه آسیب دیده کمک کند اما با این حال مراجعه به پزشک برای تعیین شدت آسیب دیدگی و تعیین درمان مناسب ضروری می باشد.
علل پیچ خوردگی مچ پا
پیچ خوردگی زمانی بروز پیدا می کند که قوزک پا مجبور به حرکت در خلاف جهت دامنه حرکتی خود شود که این امر منجر به کشیده شدن یک یا چند رباط و پارگی جزئی یا کامل آن ها خواهد شد.
علل متداول پیچ خوردگی پا میتواند شامل موارد زیر باشد:
لغزشی که منجر به پیچ خوردگی مچ پا شود
فرود آمدن نا مناسب پس از پریدن به سمت بالا
پیاده روی و ورزش روی یک سطح ناهموار
فرود آمدن شخصی دیگر در هنگام انجام فعالیت های ورزشی روی پاهای شما
عوامل خطر پیچ خوردگی مچ پا
عواملی که خطر بروز پیچ خوردگی پا را افزایش می دهند ، عبارتند از:
تمرینات ورزشی :
پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب متداول در هنگام انجام فعالیت های ورزشی مرتبط با پا است. برای مثال ورزش هایی مانند بسکتبال یا فوتبال که در آن افراد فعالیت هایی از قبیل پریدن و یا چرخیدن انجام می دهند.
سطوح ناهموار :
پیاده روی و دوییدن بر روی سطوح ناهموار ممکن است خطر بروز پیچ خوردگی مچ پا را افزایش دهند.
آسیب اولیه مچ پا :
احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا در افرادی که قبلا برخی آسیب های مرتبط با مچ پا را تجربه کرده اند ، بیشتر است.
وضعیت بد جسمی :
استحکام یا انعطاف پذیری ضعیف در مچ پا ممکن است خطر ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا را افزایش می دهد.
پوشیدن کفش های نا مناسب :
پوشیدن کفش های نا مناسب در هنگام انجام فعالیت های ورزشی، مچ پا را در معرض آسیب دیدگی قرار می دهد.
عوارض پیچ خوردگی مچ پا
عدم درمان به موقع مچ پا و انجام فعالیت های سنگین پس از پیچ خوردگی آن ، می تواند منجر به بروز عوارض زیر شود:
درد مزمن مچ پا
بی ثباتی مفاصل مچ پا
آرتروز در مفاصل مچ پا
پیشگیری پیچ خوردگی مچ پا
قبل از ورزش کردن ، بدنتان را گرم کنید .
هنگام راه رفتن ، دویدن یا کار روی یک سطح ناهموار مراقب باشید .
از نوار های محافظت کننده مچ پا استفاده کنید .
از کفش هایی متناسب با فعالیت های روزمره خود استفاده کنید .
زمان پوشیدن کفش های پاشنه بلند را به حداقل برسانید .
قدرت و انعطاف پذیری مناسب بدن خود را حفظ کنید .
تمرینات تعادلی بیشتری انجام دهید .
تشخیص پیچ خوردگی مچ پا
پزشک مچ پای فرد را به منظور تشخیص نوع و میزان آسیب دیدگی معاینه خواهد کرد . او همچنین دامنه حرکت و میزان حساسیت ناحیه آسیب دیده را نیز مورد بررسی قرار خواهد داد و در صورتی که آسیب دیدگی شدید باشد ، ممکن است انجام برخی از آزمایشات تصویربرداری را برای بیمار تجویز کند که این آزمایشات عبارتند از :
اشعه ایکس :
این آزمایش، تصاویر دقیقی از استخوان مچ پا ارائه خواهد کرد . این آزمایش به منظور تشخیص شکستگی در استخوان انجام می شود .
ام اری آی :
در این آزمایش از امواج رادیویی و مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر 3 بعدی از ساختار های داخلی نرم مچ پا، از جمله رباط ها استفاده می شود .
سی تی اسکن :
سی تی اسکن می تواند جزئیات بیشتری درباره استخوان مفصل ارائه دهد . در این آزمایش از اشعه ایکس در زوایای مختلفی استفاده می شود و تصاویر 3 بعدی ارائه می دهد .
سونوگرافی :
آزمایش سونوگرافی تصاویر دقیقی از قسمت های مختلف مچ پا از جمله رباط و تاندون به پزشک ارئه می دهد .
درمان های خانگی پیچ خوردگی مچ پا
روش های خانگی که به تسکین آسیب دیدگی مچ پا کمک می کنند عبارتند از:
استراحت کردن :
استراحت کردن به بهبودی مچ پا و ایجاد ثبات در ناحیه آسیب دیده کمک می کند .
یخ :
قرار دادن کیسه یخ بر روی ناحیه آسیب دیده باعث کاهش یافتن جریان خون و کاهش درد و تورم در این ناحیه شود اما با این وجود دقت کنید که بسته یخ را ابتدا درون یک حوله پیچیده و سپس بر روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید .
بستن ناحیه آسیب دیده :
بستن ناحیه آسیب دیده با تکه ای پارچه می تواند به کاهش درد و تورم ناحیه مورد نظر کمک کند اما با این وجود دقت کنید که پارچه را آنقدر محکم نبندید که باعث افزایش میزان آسیب دیدگی شود .
بالا بردن پا :
بالا بردن پا باعث کاهش میزان مایع انباشته شده در مفصل و تسکین تورم و درد در این ناحیه خواهد شد و همچنین بهتر است پای خود را بر روی بالشی نرم قرار دهید . قرار دادن قوزک پا در سطحی بالاتر از کفل به پیشگیری از تورم و حصول اطمینان از استراحت پا کمک می کند.
حرارت :
گرما جریان خون را در اثر آسیب دیدگی افزایش می دهد و این امر به بهبودی ناحیه آسیب دیده و کاهش درد آن کمک خواهد کرد. البته در صورتی که التهاب مچ پا به طور کامل برطرف نشده است ، از گرم کردن ناحیه مورد نظر خودداری کنید و پس از کاهش تورم، سعی کنید ناحیه مورد نظر را به مدت 15 تا 20 دقیقه گرم کنید .
سرد و گرم کردن ناحیه مورد نظر به متناوب نیز به تسکین درد و التهاب آن کمک می کند.
کشش :
کشش عضلات مچ پا بعد از گذشت مدتی از دوران نقاحت به بهبود سریع تر آن و جلوگیری از ضعف بافت ها کمک می کند . کشش عضلات همچنین به گردش خون بهتر در ناحیه آسیب دیده کمک خواهد کرد . حداقل 3 مرتبه در روز مچ پا را با حرکاتی آرام در تمام جهت بکشید . ابتدا پا را به سمت جلو و سپس به سمت عقب و سپس در جهت عقربه های ساعت حرکت دهید.
پیاده روی :
با کاهش تورم ، پیاده روی می تواند به بهبودی مچ پا آسیب دیده کمک کند و پس از بهبودی مچ پا به تدریج تا مسافت های طولانی تری پیاده روی کنید . با این وجود دقت کنید که از متمرکز کردن وزن بدن خود بر روی پاهای آسیب دیده خودداری کنید.
ماساژ :
ماساژ می تواند ضمن بهبود جریان خون به ناحیه آسیب دید، درد را کاهش دهد . در صورتی که آسیب دیدگی شدید باشد ، فرد باید از یک متخصص ماساژ درمانی کمک بگیرد . در صورت خفیف بودن آسیب دیدگی ، فرد به خودی خود می تواند ناحیه مورد نظر را به آرامی ماساژ دهد و در صورت شدید تر شدن درد، از ماساژ دادن مچ پایتان صرف نظر کنید .
فیزیوتراپی :
در صورت شدید بودن درد مچ پا ، انجام تمرینات فیزیوتراپی ضروری می باشد . متخصص فیزیوتراپ با معاینه ناحیه آسیب دیده ، تمرینات مناسبی با توجه شیوه زندگی فرد به او ارائه خواهد داد
بررسی گردش خون :
اطمینان یابید که بانداژ بیش از اندازه تنگ نباشد. برای اینکه مطمئن شوید بانداژ تنگ بسته نشده ، ناخن یکی از انگشت های پا را فشار دهید تا سفید شود ، سپس آن را آزاد کنید. رنگ ناخن باید سریع به حالت عادی بازگردد. در غیر اینصورت بانداژ تنگ بسته شده است باندپیچی را دوباره انجام دهید.
منبع: نمناک
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
