ا سکین تگ از نظر پزشکی به نام آکروکوردون شناخته می شود. این منگوله های پوستی بی خطرند و نکته بسیار مهم در باره ی آنها غیر مسری بودن شان است یعنی با دست زدن از جایی از بدن به جای دیگر و یا به فرد دیگری سرایت نمی کنند.
به گزارش خط سلامت منگوله‌های پوستی عموماً بی‌ضرر و بدون درد هستند و معمولاً با گذشت زمان رشد نمی‌کنند و تغییر شکل نیز نمی‌دهند.
اسکین تگ skin tags به نوعی زائده پوستی خوش خیم و بدون درد گفته می شود که همانند یک آویز با منگوله کوچک در سطح پوست ظاهر می شود. این زائده ی گوشتی توسط ساقه ای نازک به نام پوستر از سطح پوست آویزان است
منگوله پوستی یا اسکین تگ چیست؟
منگوله پوستی یا آکروکوردون (acrochordon) گونه‌ای تومور خوش‌خیم کوچک است که در بخش‌هایی که پوست چین می‌خورد (و برهم ساییده می‌شود) ایجاد می‌شود؛ مانند گردن، زیر بغل،کشاله ران نواحی مقعد و تناسلی. منگوله پوستی ممکن است روی صورت و پلک هم پدیدار شود.
منگوله‌های پوستی مقعد ممکن است با بیماری کرون مرتبط باشند.
ویژگی‌های ظاهری اسکین تگ‌ها
این زائده‌های گوشتی اکثرا بی رنگ و در برخی مواقع تیره رنگ هستند که در ابتدای پیدایش به صورت ناهموار بر روی پوست ایجاد می شوند و با گذشت زمان بزرگتر می شوند اندازه ی اسکین تگ ها از نظر قطر از ۲ میلی متر تا ۵ میلی متر هم می رسد. ممکن است اسکین تگ ها بزرگ شده و به اندازه ی یک نخود هم برسند.
اغلب این تومورها بسیار کوچک هستند اما منگوله‌های پوستی با طول ۱٫۳ سانتی‌متر هم دیده شده‌اند.منگوله پوستی در بیشتر موارد روی ساقه‌ای گوشتی به نام پدانکل رشد می‌کند و سطح آن ممکن است صاف یا زمخت باشد.
این تومورها متشکل از یک هسته رشته‌ای آوندی و گاهی همراه با یاخته‌های چربی هستند که توسط روپوست پوشانده می‌شود. منگوله‌های پوستی ممکن است در اثر ساییده‌شدن به پوشاک و جواهرات، اصلاح و درماتیت تحریک شوند.
سبب‌شناسی
گمان می‌رود این تومورها دراثر ساییدگی پوست به پوست ایجاد می‌شوند زیرا بیشتر در بخش‌های چروکیده پوست دیده می‌شوند. عامل وراثتی نیز ممکن است مؤثر باشد.
ویروس HPV نیز یکی دیگر از دلایل ایجاد منگوله های پوستی می باشد. میزان شیوع این عارضه در افراد چاق و با قند خون بالا بسیار بیشتر از سایر افراد است بنابراین چاقی و افزایش قند خون نیز دلیلی دیگر برای ایجاد این عارضه محسوب می شود. عوامل ارثی وژنتیکی در ایجاد اسکین تگ نقش دارد. چون این مشکل اغلب در خانواده رایج است. همچنین افزایش سن ریسک ابتلا به این عارضه را تشدید می کند.
وجود ویروس پاپیلوم انسانی کم خطر ۶ و ۱۱ در منگوله‌های پوستی دیده شده‌است که در این صورت این تومورها می‌توانند نقش بیماری‌زایی داشته‌باشند.
اگرچه پژوهشی در سال ۲۰۱۲ میلادی هیچ ارتباطی میان منگوله‌های پوستی و ویروس پاپیلوم انسانی پرخطر پیدا نکرد.
شیوع منگوله پوستی ۴۶٪ در جمعیت عمومی است و در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود.
اسکین تگ‌ها بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال دیده می شود. با افزایش سن و افزایش بافت بدن و چاقی میزان ایجاد آنها بر روی پوست افراد بیشتر می شود. برخی از این اسکین تگ ها ممکن است با گذشت زمان به صورت خود به خودی بیفتد اما برخی دیگر ماندگار است.
قبلاً تصور می‌شد منگوله پوستی با پولیپ کولورکتال مرتبط است؛ اما پژوهش‌های جدید این ارتباط را رد کرده‌اند. به ندرت ممکن است منگوله پوستی با آکرومگالی و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در ارتباط باشد.انسولین و قند خون بالا احتمال ایجاد منگوله پوستی را افزایش می‌دهند. سازوکار این تأثیر ناشناخته است.
فرق آن با زگیل
البته اسکین تگ با زگیل تفاوت‌هایی دارد . اسکین تگ‌ها بزرگتر، غیر ویروسی،بی خطر و غیر مسری‌اند. برخلاف زگیل‌ها که مسری اند. برای درمان زگیل و اسکین تگ می‌توان از روش لیزر زگیل تناسلی و یا لیزر اسکین تگ استفاده کرد.
زگیل برخلاف اسکین تگ‌ها باید درمان شوند چون احتمال انتقال آنها به سایر نواحی یا سایر افراد وجود دارد.. 30 نوع زگیل تناسلی یا HPV وجود دارد که می‌تواند بر ناحیه تناسلی تأثیر داشته باشد؛ اما %90 از آنها از نوع 6 و 11 هستند. گاهی در صورت عدم درمان زگیل تناسلی، به سرطان منجر خواهد شد.
درمان اسکین تگ‌ها
همانطور که گفته شد اسکین تگ بی ضرر است و درمان آن فقط جنبه زیبایی دارد اگر وجود آن موجب ناراحتی شما می شود و اعتماد به نفس تان را از بین برده است. می‌توانید از روش‌های گوناگون آن ها را از بین ببرید. البته اگر ویروس زگیل تناسلی روی اسکین تگ رشد نکرده باشد از لحاظ پزشکی اصلا ضرورتی جهت برداشتن آن نخواهید داشت.
راه‌های درمان اسکین تگ می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
کرایوتراپی یا فریز کردن اسکین تک به وسیله نیتروژن مایع
جراحی برداشتن اسپلینت به وسیله تیغ یا با استفاده از لیزر
بستن انتهای اسکین تگ ها توسط متخصص به منظور جلوگیری از خون رسانی به آنها و افتادن آنها
سوزاندن اسکین تگ ها با کوتر تشخیص اسکین تگ
مانند خال، برداشتن منگوله پوستی نیز با خطر وخامت محل تومور همراه است. اگرچه این احتمال بسیار کم است، اما برداشتن منگوله پوستی ممکن است در موارد نادر به ایجاد تومور بدخیم بینجامد.
برداشتن منگوله پوستی می‌تواند در خانه با استفاده از ابزارهای مخصوص یا توسط پزشک پوست یا پزشک عمومی انجام شود. از روش‌های معمول می‌توان به شریان بندی، سوزاندن، جراحی سرمایشی، جراحی و لیزر اشاره کرد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
منبع: میگنا
