ناسا در حال آماده‌سازی برای بازگشت انسان‌ها به ماه است، و این مأموریت با برنامه آرتمیس ۳ پس از سپتامبر ۲۰۲۶ (شهریور ۱۴۰۵) آغاز خواهد شد. در این مأموریت، فضانوردان در قطب جنوب ماه فرود می‌آیند، جایی که به‌عنوان نقطه شروع برای ایجاد حضور دائمی انسان در ماه در نظر گرفته شده است.
به گزارش خط سلامت یکی از استراتژی‌های کلیدی ناسا در این برنامه، استفاده از سنگ‌های سطحی ماه برای ساخت سازه‌های مختلف با هزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه است. هدف این است که با استخراج و پردازش این مواد، تأسیسات پیشرفته و سکونتگاه‌های دائمی ایجاد شود که بخشی از یک اقتصاد پویا در فضا باشد.
سازه‌های کلاس ۱، ۲ و ۳
ناسا روش‌های متنوعی برای ساخت سازه‌ها در ماه طراحی کرده است:
- سازه کلاس ۱: این نوع سازه‌ها روی زمین ساخته شده و به ماه منتقل می‌شوند.
- سازه کلاس ۲: این سازه‌ها در ماه مونتاژ و تجهیز می‌شوند.
- سازه کلاس ۳: در این روش پیشرفته، سنگ‌های سطح ماه استخراج و به کمک فناوری چاپ سه‌بعدی به سازه‌هایی مطابق نیاز تبدیل می‌شوند.
سازه کلاس ۳، به‌ویژه، نه تنها برای ماه بلکه برای استفاده در مریخ نیز مناسب است. این روش به ناسا امکان می‌دهد با بهره‌گیری از منابع محلی، سازه‌هایی مانند سکونتگاه‌های دائمی، برج‌های ۵۰ متری، کیلومترها جاده، و حتی سکوهای پرتاب ۱۰۰ متری بسازد.
روبات‌های حفار و فناوری‌های پیشرفته
برای عملی‌سازی این ایده‌ها، ناسا نسخه‌های شبیه‌سازی‌شده از روبات‌های حفار را آزمایش کرده و به‌زودی نسخه واقعی این روبات‌ها را به ماه خواهد فرستاد. این روبات‌ها وظیفه استخراج و پردازش مواد سطحی ماه را بر عهده دارند.
کاربردها و مزایا
سازه‌های ساخته‌شده با این روش می‌توانند حجمی بالغ بر هزاران مترمکعب داشته باشند و از ساکنان و تجهیزات در برابر خطرات حرارتی و تابشی محافظت کنند. همچنین، دوام این سازه‌ها دست‌کم ۱۰ سال تخمین زده شده است.
با این فناوری، ناسا گامی بلند در جهت ایجاد یک سکونتگاه دائمی و اقتصادی پایدار در فضا برمی‌دارد و امید دارد این روش‌ها برای ساخت‌وساز در مریخ نیز به‌کار گرفته شوند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
