در علم روانشناسی ، پذیرش و تحمل دو مفهوم متفاوت هستند که گاهی به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.
به گزارش خط سلامت درک این تفاوت می‌تواند به سلامت روانی و رشد شخصی کمک شایانی کند.
تفاوت پذیرش و تحمل
تحمل: تحمل حالتی است که فرد در آن شرایط ناخوشایند را به سختی و با مقاومت درونی می‌پذیرد، اما همچنان با آن شرایط درگیر است و ممکن است احساسات منفی درونی، مانند خشم یا ناامیدی، وجود داشته باشد.
پذیرش: پذیرش به معنای درک و مشاهده شرایط، احساسات یا تجربیات ناخوشایند، بدون قضاوت یا تلاش برای تغییر فوری آنهاست. پذیرش به معنای انفعال نیست؛ بلکه نوعی همزیستی فعالانه با شرایط است که مقاومت روانی و درگیری‌های غیرضروری را کاهش می‌دهد.
به بیان ساده، در حالی که تحمل نوعی "جنگ آرام" با شرایط است، پذیرش نوعی "صلح روانی" با آن محسوب می‌شود.
فواید پذیرش برای سلامت روان
کاهش استرس و اضطراب: پذیرش به فرد کمک می‌کند تا از درگیری‌های ذهنی و مقاومت‌های غیرضروری فاصله بگیرد و در نتیجه استرس و اضطراب کاهش یابد.
بهبود انعطاف‌پذیری روانی: افرادی که پذیرش را تمرین می‌کنند، توانایی بیشتری برای مواجهه با تغییرات و مشکلات دارند و سریع‌تر به تعادل روانی بازمی‌گردند.
افزایش رضایت از زندگی: پذیرش به افراد کمک می‌کند روی جنبه‌های مثبت زندگی تمرکز کنند و تجربیات ناخوشایند را به عنوان بخشی از مسیر زندگی بپذیرند.
کاهش افسردگی: تحقیقات نشان داده است که پذیرش احساسات ناخوشایند، مانند غم یا خشم، می‌تواند از شدت و تکرار حالت‌های افسردگی بکاهد.
ارتقاء خودآگاهی: پذیرش باعث می‌شود افراد بیشتر با خود واقعی‌شان ارتباط بگیرند و احساسات، افکار و نیازهای خود را بهتر بشناسند.
چگونه پذیرش را تمرین کنیم؟
ذهن‌آگاهی (Mindfulness): توجه آگاهانه و بدون قضاوت به لحظه حال، یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری پذیرش است.
تغییر نگرش: به جای مقاومت در برابر مشکلات، آن‌ها را به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد ببینید.
تمرین قدردانی: روی نکات مثبت زندگی تمرکز کنید و قدردان لحظات کوچک باشید.
پذیرش به معنای تسلیم شدن نیست؛ بلکه ابزار قدرتمندی است که به شما کمک می‌کند تا با آرامش و آگاهی، در برابر چالش‌های زندگی بایستید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
