کودکانی که نیازهای عاطفی‌شان به‌طور مداوم برآورده نمی‌شود یا پاسخ‌های نامنظم و غیرقابل پیش‌بینی از والدین دریافت می‌کنند، ممکن است سبک دلبستگی اجتنابی را توسعه دهند.
به گزارش خط سلامت به عبارت دیگر می توان گفت این سبک دلبستگی به دلیل عدم پاسخگویی کافی مراقبان اولیه در کودکی شکل می‌گیرد.
ویژگی‌های بارز دلبستگی اجتنابی
فاصله گرفتن از صمیمیت: افراد با این سبک دلبستگی از روابط نزدیک و صمیمی اجتناب می‌کنند. آن‌ها ترجیح می‌دهند استقلال خود را حفظ کنند و به دیگران وابسته نباشند.
ترس از وابستگی: این افراد از وابستگی به دیگران می‌ترسند و معتقدند که وابستگی می‌تواند به آن‌ها آسیب برساند.
مشکل در بیان احساسات: آن‌ها معمولاً در بیان احساسات خود، به‌خصوص احساسات آسیب‌پذیر، مشکل دارند.
خودکفایی بیش از حد: آن‌ها به خودکفایی و استقلال خود بسیار افتخار می‌کنند و ممکن است از درخواست کمک از دیگران امتناع کنند.
مشکل در ایجاد ارتباط عمیق: ایجاد ارتباط عمیق و صمیمی با دیگران برای آن‌ها دشوار است.
ترجیح روابط سطحی: آن‌ها ممکن است ترجیح دهند روابط سطحی و کوتاه‌مدت داشته باشند.
دلبستگی نایمن اجتنابی چگونه خود را در روابط آشکار می کند؟
هنگامی که رابطه به سمت صمیمیت پیش می‌رود، افراد با دلبستگی اجتنابی ممکن است فاصله بگیرند، سرد شوند یا بهانه‌ای بیاورند تا از رابطه خارج شوند.
مشکل در ایجاد تعهد
آن‌ها ممکن است از تعهد به یک رابطه طولانی‌مدت اجتناب کنند.
ترس از رها شدن
با وجود اینکه از وابستگی می‌ترسند، اما در عین حال از رها شدن نیز می‌ترسند. این تناقض می‌تواند باعث ایجاد رفتارهای متناقض شود.
انتقاد از شریک
آن‌ها ممکن است به دنبال ایرادگیری از شریک خود باشند تا بهانه‌ای برای پایان دادن به رابطه پیدا کنند.
نداشتن انتظارات بالا از رابطه
آن‌ها ممکن است انتظارات پایینی از رابطه داشته باشند و به همین دلیل، از هرگونه ناامیدی احتمالی جلوگیری کنند.
مشکل در اعتماد کردن
آن‌ها به سختی به دیگران اعتماد می‌کنند و ممکن است همیشه منتظر خیانت یا رها شدن باشند.
ویژگی‌های افراد با دلبستگی اجتنابی
برخی از مهم ترین ویژگی های افراد با دلبستگی ناایمن اجتنابی عبارت است از:
استقلال بیش از حد
اجتناب از تعارض
فاصله گیری عاطفی
ترس از صمیمیت
تمایل به قطع رابطه قبل از اینکه رها شوند
چگونه آسیب ناشی از سبک دلبستگی اجتنابی را به حداقل برسانید؟
خودشناسی
شناخت خود، اولین قدم برای تغییر است. افرادی با دلبستگی اجتنابی، اغلب الگوهای رفتاری خاصی را تکرار می‌کنند، مانند اجتناب از صمیمیت، ترس از وابستگی و مشکل در بیان احساسات. این الگوها ریشه در باورهای نادرستی دارند که در طول زمان شکل گرفته‌اند، مانند "من به کسی نیاز ندارم" یا "اگر به کسی وابسته شوم، آسیب می‌بینم".
برای بهبود این وضعیت، می‌توان از روش‌هایی مانند ژورنال‌نویسی، مدیتیشن و مشاوره با درمانگر استفاده کرد تا به این باورهای نادرست پی ببریم و آن‌ها را به چالش بکشیم. با شناخت بهتر خود، می‌توانیم الگوهای مخرب را شناسایی کرده و رفتارهای جدید و سازنده‌ای را جایگزین آن‌ها کنیم.
ایجاد امنیت
اعتماد کردن به دیگران، یکی از چالش‌های اصلی برای افرادی با دلبستگی اجتنابی است. برای ایجاد احساس امنیت در روابط، می‌توان گام‌های کوچکی برداشت و به تدریج به دیگران اعتماد کرد. همچنین، داشتن انتظارات واقع‌بینانه از دیگران و ایجاد مرزهای سالم در روابط می‌تواند به ایجاد احساس امنیت کمک کند. با تمرین، می‌توانیم یاد بگیریم که به دیگران اعتماد کنیم و در روابط خود احساس آرامش بیشتری داشته باشیم.
ارتباط موثر
ارتباط موثر، کلید هر رابطه سالم است. افرادی با دلبستگی اجتنابی، اغلب در بیان احساسات خود مشکل دارند. برای بهبود ارتباط، می‌توان از تکنیک‌هایی مانند "من" گفتن استفاده کرد. به جای سرزنش کردن طرف مقابل، می‌توانیم احساسات خود را به صورت "من" بیان کنیم. همچنین، گوش دادن فعال به طرف مقابل و ایجاد فضای امن برای گفتگو نیز بسیار مهم است. با تمرین ارتباط موثر، می‌توانیم درک متقابل را افزایش داده و روابط قوی‌تری برقرار کنیم.
پذیرش آسیب‌پذیری
پذیرش آسیب‌پذیری، به معنای نشان دادن ضعف نیست، بلکه نشانه‌ای از شجاعت است. افرادی با دلبستگی اجتنابی، اغلب از نشان دادن آسیب‌پذیری می‌ترسند. برای غلبه بر این ترس، می‌توانیم به تدریج شروع کنیم به نشان دادن آسیب‌پذیری خود در موقعیت‌های امن. همچنین، جستجوی حمایت از دوستان، خانواده یا درمانگر می‌تواند به ما کمک کند تا احساس امنیت بیشتری کنیم.
توجه به نیازهای خود
توجه به نیازهای شخصی، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های خود مراقبتی است. افرادی با دلبستگی اجتنابی، اغلب نیازهای خود را نادیده می‌گیرند. برای بهبود این وضعیت، می‌توانیم زمانی را برای انجام فعالیت‌هایی که از آن‌ها لذت می‌بریم اختصاص دهیم و به بدن خود رسیدگی کنیم. همچنین، حفظ استقلال و حفظ مرزهای شخصی نیز بسیار مهم است.
جستجوی حمایت
داشتن یک شبکه حمایتی قوی، می‌تواند به ما در مقابله با چالش‌ها و رسیدن به اهدافمان کمک کند. دوستان، خانواده و درمانگران می‌توانند به عنوان منابع حمایتی برای ما عمل کنند. آن‌ها می‌توانند به ما گوش دهند، ما را تشویق کنند و به ما راهنمایی کنند.
در نهایت، تغییر سبک دلبستگی یک فرآیند تدریجی و نیازمند تلاش است. با صبر و حوصله و با کمک روش‌های ذکر شده، می‌توانیم به روابط سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تری دست پیدا کنیم.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
