در سال‌های اخیر، مفهوم " عصبی بودن " (Neurodivergence) توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این مفهوم به تفاوت‌های طبیعی در نحوه تفکر، یادگیری و تجربه جهان اشاره دارد. بسیاری از افراد عصبی، رفتارهای تکراری خاصی را از خود نشان می‌دهند که به عنوان "رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن" (BFRB) شناخته می‌شوند.
به گزارش خط سلامت با افزایش آگاهی درباره عصبی بودن، ارتباط بین برخی از این رفتارها و تفاوت‌های عصبی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. البته، داشتن این رفتارها لزوماً به معنای عصبی بودن نیست و عوامل دیگری نیز می‌توانند در بروز آن‌ها نقش داشته باشند. با این حال، اگر شما یا کسی که می‌شناسید این رفتارها را از خود نشان می‌دهد، ممکن است مفید باشد که بیشتر درباره آن‌ها بدانید و در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. در ادامه، به بررسی ۷ عادت رایج می‌پردازیم که ممکن است نشان دهنده عصبی بودن باشند.
منظور از عصبی بودن چیست؟
عصبی بودن به معنای تفاوت در نحوه عملکرد مغز است. این تفاوت لزوماً بد نیست و نباید اصلاح شود.
۷ عادتی که نشان دهنده عصبی بودن است
کندن پوست (اکسکوریشن): این رفتار شامل کندن پوست، جوش‌ها یا دلمه‌ها می‌شود و اغلب با اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، ADHD و اختلال اضطراب فراگیر مرتبط است.
کشیدن مو (تریکوتیلومانیا): در این رفتار، فرد به صورت اجباری موهای خود را از هر قسمت از بدن می‌کشد که می‌تواند منجر به ریزش مو شود. این رفتار نیز با OCD، ADHD و اوتیسم مرتبط است.
رفتارهای حرکتی
راه رفتن روی انگشتان پا: این رفتار معمولاً در کودکان دیده می‌شود و گاهی با اوتیسم مرتبط است. با این حال، دلایل دیگری مانند آسیب‌های زمینه‌ای نیز می‌توانند باعث این رفتار شوند.
گاز گرفتن گونه: گاز گرفتن مکرر داخل گونه‌ها می‌تواند به زخم‌های دهانی منجر شود و با OCD مرتبط است.
عادت‌های دهانی
جویدن ناخن (اونیکوفاژی): اگرچه جویدن ناخن در بسیاری از افراد رایج است، اما تحقیقات آن را با OCD مرتبط دانسته‌اند.
ترکاندن بند انگشتان: ترکاندن مکرر مفاصل، به خصوص گردن، با OCD همراه است و می‌تواند خطر آسیب جدی را به همراه داشته باشد.
موقعیت‌های خواب
خوابیدن با بازوهای تی رکس: برخی از افراد با اختلالات عصبی، در هنگام خواب بازوهای خود را در وضعیت خاصی قرار می‌دهند که به آن وضعیت تی رکس گفته می‌شود. با این حال، هنوز تحقیقات کافی برای تأیید ارتباط مستقیم این وضعیت با اختلالات عصبی وجود ندارد.
عوامل مؤثر و دلایل رفتارهای عصبی
اختلالات عصبی: بسیاری از این رفتارها با اختلالات عصبی مانند OCD، ADHD، اوتیسم و اختلال اضطراب فراگیر مرتبط هستند.
اضطراب و استرس: این رفتارها اغلب به عنوان مکانیسم‌هایی برای مقابله با اضطراب و استرس استفاده می‌شوند.
عوامل ژنتیکی: برخی از این رفتارها ممکن است دارای پایه ژنتیکی باشند.
محیط: عوامل محیطی مانند تربیت، تجربیات زندگی و فشارهای اجتماعی نیز می‌توانند در بروز این رفتارها نقش داشته باشند.
اهمیت تشخیص و درمان
تشخیص دقیق و درمان مناسب برای این رفتارها بسیار مهم است. درمان می‌تواند شامل ترکیبی از روان‌درمانی، دارو درمانی و آموزش مهارت‌های مقابله‌ای باشد. هدف از درمان، کاهش شدت این رفتارها، بهبود کیفیت زندگی و افزایش عملکرد فرد در زمینه‌های مختلف است.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
