سرزنش کردن دیگران با مسئولیت پذیری رابطه معکوس دارد، چراکه افراد مسئولیت پذیر معمولا هنگام مواجهه با چالش های زندگی به دنبال مقصر نمی گردند و کسی را سرزنش نمی کنند.
به گزارش خط سلامت افرادی که مسئولیت پذیر نیستند، اغلب سعی می کنند از عواقب اعمال خود فرار کنند و تقصیر را به گردن دیگران بیاندازند. چنین مکانیسم عملی باعث می شود این افراد دائما دیگران را مقصر بدانند و آن ها را سرزنش کنند.
سرزنش کردن و مسئولیت پذیری
سرزنش کردن دیگران معمولا در افرادی دیده می شود که از مسئولیت پذیری اجتناب می کنند.
افرادی که دایما دیگران را سرزنش می کنند با چند ویژگی خاص مشخص می شوند:
هرگز تقصیر را قبول نمی کنند
اولین عاملی که نشان می دهد فردی از مسئولیت پذیری فرار می کند، امتناع دائمی از پذیرش تقصیر است.
افرادی که هرگز مسئولیت چیزی را بر عهده نمی گیرند، دایما دیگران را سرزنش می کنند.
ایفای نقش قربانی
افرادی که مسئولیت پذیر نیستند، معمولا در روابط خود نقش قربانی را ایفا می کنند. این افراد در تحریف موقعیت ها مهارت دارند تا خود را به عنوان یک فرد بی تقصیر جلوه دهند.
شوخ طبعی افراطی
یکی دیگر از رفتارهای رایج کسانی که از قبول مسئولیت اجتناب می کنند، استفاده از شوخ طبعی به عنوان ابزاری برای منحرف کردن حواس دیگران است.
شوخ طبعی ابزار قدرتمندی برای تسکین روحیه است، اما زمانی که فرد از آن برای منحرف کردن توجه افراد از اشتباهات خود استفاده می کند، به مکانیزمی برای فرار از مسئولیت پذیری تبدیل می شود.
روانشناسان استدلال می کنند این رفتار اغلب ریشه در ترس از شکست یا طرد شدن دارد. این افراد با شوخی کردن اشتباهات یا کاستی های خود، را کم اهمیت جلوه می دهند و در نتیجه از احساسات ناراحت کننده ناشی از شکست دوری می کنند.
سرزنش مداوم دیگران
افرادی که از پذیرفتن مسئولیت اجتناب می‌کنند، معمولاً وقتی چیزی اشتباه است، دیگران را سرزنش می‌کنند.
این فراد به جای اعتراف به اشتباه خود و درس گرفتن از تجارب، تصمیم می گیرند با سرزنش دیگران از خود محافظت کنند.
بهانه آوردن
افرادی که از مسئولیت شانه خالی می کنند معمولا بهانه تراشی می کنند. آنها به جای اعتراف و رسیدگی به اشتباهات خود، راه هایی برای توجیه اعمال یا رفتار خود پیدا می کنند.
خواه از دست دادن یک ضرب الاجل یا فراموش کردن یک کار مهم باشد، آنها همیشه دلیلی برای توضیح کاستی های خود دارند. بهانه‌های آنها ممکن است در مواقعی معقول به نظر برسد، اما الگوی ثابت بهانه‌جویی، بی‌میلی آنها را برای قبول مسئولیت نشان می‌دهد.
این رفتار می تواند برای اطرافیانشان ناامید کننده باشد زیرا مانع رشد و پیشرفت می شود . به هر حال، اولین قدم برای حل یک مشکل، تصدیق وجود آن است.
عدم همدلی
یکی از ویژگی‌های ناامیدکننده‌تر که اغلب توسط کسانی که از مسئولیت اجتناب می‌کنند نشان می‌دهد، عدم همدلی است .
این افراد اغلب برای درک یا به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران تلاش می کنند که می تواند به ویژه آسیب زا باشد زیرا به این معنی است آنها برای درک تأثیر اعمال خود بر افراد اطراف خود تلاش می کنند. چه دوستی باشد که آنها را ناامید کرده یا یک همکار که آنها را ناراحت کرده‌اند، ناتوانی آنها در همدلی واقعی با احساسات دیگران می‌تواند درک نیاز خود را به اعمال خود دشوار کند.
نادیده گرفتن عواقب
افرادی که به طور مداوم از مسئولیت شانه خالی می کنند، تمایل دارند که به تأثیر اعمال یا عدم آن بر دیگران توجهی نکنند. به نظر می رسد آنها در دنیای خود زندگی می کنند و از تأثیرات موجی رفتار خود غافل هستند.
نادیده گرفتن عواقب باعث از بین رفتن آنها نمی شود. فقط باعث ایجاد رنجش و بی اعتمادی در میان افراد آسیب دیده می شود. از سوی دیگر مسئولیت پذیری حتی در مواجهه با اشتباهات می تواند باعث احترام و تفاهم شود.
عدم تمایل به یادگیری و رشد
مهم‌ترین رفتار کسانی که به طور مداوم از مسئولیت اجتناب می‌کنند، عدم تمایل به یادگیری و رشد است. افرادی که از مسئولیت پذیری طفره می روند، اغلب در پیشرفت شخصی و حرفه ای خود دچار رکود می شوند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
