درونگرایی در بسیاری از جنبه های زندگی افراد را متفاوت می کند و به آنها این امکان را می دهد که دیدگاه و زاویه دید مخصوصی داشته باشند.
به گزارش خط سلامت در این مطلب چند مورد از ویژگی های افراد درونگرا بررسی شده است.
درونگرایی، خجالتی یا گوشه گیر بودن نیست.
بر اساس روانشناسی، درونگرا بودن به این معناست که افراد با گذراندن زمان در تنهایی، انرژی می گیرند. این به آن معنا نیست که آنها از موقعیت های اجتماعی لذت نمی برند، بلکه حضور در اجتماع آنها را خسته می کند.
لذت بردن از زمان تنهایی
اگر یک چیز مشترک بین همه درونگراها باشد، عشق به تنهایی است.
هرچند این خجالتی بودن یا رفتار ضد اجتماعی نیست. در حالی که برونگراها تمایل دارند از تعاملات اجتماعی انرژی کسب کنند، درونگراها در تنهایی باتری خود را شارژ می کنند.
این به آن معنا نیست که افراد درونگرا از همراهی با دیگران لذت نمی برند. این فقط به این معنی است که پس از یک گردهمایی اجتماعی، برای تجدید قوا به زمان تنهایی نیاز دارند.
صحبت های عمیق
درونگراها خواهان عمق و ارتباطات معنادار هستند. آنها ترجیح میدهند در موضوعی که به آن علاقه دارند عمیق بشوند، یا درباره تجربیات و دیدگاههای شخصی افراد بیشتر بدانند.
شنونده دیگران
درونگراها توانایی طبیعی گوش دادن دارند. این را می توان به ترجیح آنها برای درون نگری و مشاهده نسبت داد. آنها اغلب در موقعیت های اجتماعی یک گام به عقب برمی دارند و به آنها امکان می دهد اطلاعات را عمیق تر جذب و پردازش کنند.
این ویژگی افراد درونگرا را به دوستان، شرکا و همکاران استثنایی تبدیل می کند. آنها جزییات کوچک داستان های دیگران را به خاطر می آورند، کسانی هستند که توصیههای متفکرانه ارائه می کنند و واقعاً برای آنچه دیگران می گویند ارزش قائل هستند.
تمایل به گوش دادن عمیق با افزایش حس همدلی مرتبط است، ویژگی ای که اغلب در افراد درونگرا دیده می شود.
این همدلی آنها را قادر میسازد تا احساسات و دیدگاههای دیگران را درک کرده و با آنها هماهنگی داشته باشند و آنها به افراد معتمد و مشاوران قابل اعتماد تبدیل شوند.
ارتباط نوشتاری
درونگراها اغلب ارتباط نوشتاری را راحتتر می بینند، زیرا به آنها زمان می دهد تا درباره آنچه می خواهند بگویند فکر کنند. این به آنها اجازه میدهد تا افکار خود را به شیوهای واضح و مختصر بدون فشار پاسخ های فوری که با ارتباط کلامی همراه است، بیان کنند.
احساسات عمیق
درونگراها اغلب یک دنیای درونی غنی و پر جنب و جوش دارند و این به تجربیات عاطفی عمیق تبدیل می شود.
احساس عمیق چیزها به معنای بیش از حد حساس یا احساسی بودن نیست. این در مورد تجربه زندگی به روشی عمیق و معنادار است.
این عمق احساس یکی از بزرگترین موهبت های درونگرا بودن است. این به آنها امکان می دهد عشق، شادی و غم و اندوه را به شیوه هایی عمیقاً غنی و متحول کننده تجربه کنند.
افکار عمیق
این درون نگری منجر به خلاقیت و نوآوری می شود، زیرا عمیقاً در افکار خود کاوش می کنند و به بینش های منحصر به فردی دست پیدا می کنند.
پذیرش
حیاتی ترین علامت درونگرایی، پذیرش طبیعت درونگرایی است.
این در مورد پذیرش این است که برای شارژ مجدد به زمان تنهایی نیاز دارند، گفتگوهای عمیق تر را به صحبت های کوچک ترجیح می دهند و روش منحصر به فردی برای تجربه کردن دارند. پذیرفتن درونگرایی به معنای ارزش نهادن به نقاط قوت و پذیرش محدودیت ها است.
برای درونگراها، قدرت آنها در ظرفیت تفکر عمیق، درون نگری و توانایی برقراری ارتباط معنادار با دیگران نهفته است. آنها قدرتی آرام را به دنیا می آورند و اغلب به عنوان متفکران، خالقان و شنوندگان همدلی که جامعه به آن نیاز دارد، خدمت می کنند.
کارل یونگ، روانشناسی که برای اولین بار واژههای «درونگرا» و «برونگرا» را ابداع کرد، زمانی گفت: «وحشتناکترین چیز این است که خود را به طور کامل بپذیریم». برای درونگراها، پذیرفتن ماهیت آنها فقط به معنای پذیرفتن اینکه چه کسی هستند نیست، بلکه به معنای جشن گرفتن آن است.
درونگرا بودن به معنای قرار گرفتن در قالب کلیشه ای یا تلاش برای انطباق با انتظارات جامعه نیست. این در مورد پذیرش این است که جهان را متفاوت تجربه می کنند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.