آمارهای به‌دست‌آمده از تابستان ۱۴۰۳ نشان‌دهنده تغییراتی جدی در روند ازدواج و طلا ق است. طبق این داده‌ها، تعداد ازدواج‌ها به ۱۰۳۸۵۳ مورد و تعداد طلاق‌ها به ۴۶۰۰۴ مورد رسیده است. نکته قابل‌توجه اینجاست که ازدواج‌ها نسبت به فصل قبل و مشابه سال گذشته کاهش داشته و از طرفی، روند طلاق در قیاس با فصل قبل افزایشی بوده است.
به گزارش خط سلامت به گفته برخی کارشناسان، دلایل این تغییرات را می‌توان در تحولات اقتصادی و رشد نگرش‌های فردگرایانه جست‌وجو کرد. در عین حال، رشد پدیده‌هایی مانند ازدواج سفید نیز بر این آمارها تأثیر گذاشته است.
کاهش ازدواج و رشد نگران‌کننده آمار طلاق
بر اساس گزارش‌های منتشرشده، تعداد ازدواج و طلاق در تابستان ۱۴۰۳ به ترتیب ۱۰۳۸۵۳ و ۴۶۰۰۴ مورد بوده است. ازدواج نسبت به فصل قبل و همچنین سال گذشته کاهش یافته است. میانگین سن اولین ازدواج در مردان ۲۸/۲ سال و در زنان ۲۴ سال بوده که نشان می‌دهد شهرنشینی و تغییر سبک زندگی تأثیر زیادی بر این موضوع داشته است. از سوی دیگر، میانگین سن طلاق مردان در بازه ۳۹-۳۰ و در زنان در همان بازه سنی قرار دارد، که زنگ خطری برای سیاست‌گذاران اجتماعی محسوب می‌شود.
مروری بر آمار سال‌های گذشته نشان می‌دهد که تعداد ازدواج‌ها از ۶۱۱۵۱۷ مورد در سال ۱۳۹۶ به ۱۰۳۸۵۳ مورد در تابستان ۱۴۰۳ کاهش پیدا کرده است. این کاهش چشم‌گیر در کنار افزایش نسبی طلاق نشان‌دهنده روند تغییرات اجتماعی و اقتصادی است. در حالی که از ازدواج‌های سال ۱۳۹۶ تنها ۸.۴ درصد به طلاق ختم شدند، این عدد در تابستان سال ۱۴۰۳ به ۸.۶ درصد افزایش یافته است.
اختلاف معنادار آمار در تهران و سایر نقاط کشور
بررسی‌ها نشان می‌دهد که وضعیت طلاق در استان تهران با نرخ خام ۲.۶ درصد بدتر از میانگین کشوری است که معادل ۲.۴ درصد می‌باشد. علاوه بر این، نرخ خام ازدواج در تهران ۴.۸ درصد بوده، در حالی که میانگین ملی این نرخ ۵.۸ درصد است. این آمارها نشان می‌دهد که دلایل فرهنگی، اقتصادی و تغییرات سبک زندگی در پایتخت نسبت به دیگر مناطق کشور اثرگذاری بیشتری داشته است.
ازدواج سفید؛ تغییری مهم در الگوهای هم‌زیستی
ازدواج سفید یا هم‌خانگی بدون تعهد ازدواج رسمی، مفهومی است که در جامعه ایران در حال پیدایش است، هرچند هنوز آمار رسمی و جامعی در این زمینه وجود ندارد. طبق تحقیقی از کامیل احمدی در سال ۱۳۹۷، مشخص شد که اغلب افرادی که این نوع هم‌زیستی را تجربه می‌کنند، در بازه سنی ۲۵ تا ۳۰ سال قرار دارند و درصد زیادی از آن‌ها تحصیلات دانشگاهی دارند.
این الگوی جدید زندگی معمولاً برای خروج از چارچوب‌های سنتی و سختگیرانه ازدواج انتخاب می‌شود. گفت‌وگو با افرادی که این نوع زندگی را تجربه کرده‌اند، نشان می‌دهد که آزادی بیشتر در تصمیم‌گیری، جلوگیری از دخالت‌های خانوادگی و کاهش تعهدات قانونی از دلایل اصلی انتخاب این سبک است.
همچنین پژوهش دیگری نشان می‌دهد که رشد فردگرایی و جهانی‌شدن، عواملی مهم در شکل‌گیری این پدیده بوده‌اند. طبق گزارش‌های جهانی، هم‌خانگی در کشورهای غربی نیز در حال رشد است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، تعداد افراد زیر ۲۴ سال که به صورت غیررسمی با شریک زندگی خود هم‌زیستی می‌کنند، به شدت افزایش یافته است.
روند نزولی فرزندآوری
آمارهای سازمان ثبت احوال نشان می‌دهد که تعداد ولادت‌ها در کشور نیز روندی نزولی دارد. برای مثال، تعداد تولدها در شهر تهران از بیش از ۱۷۷ هزار نفر در سال ۱۳۹۰ به حدود ۱۳۱ هزار نفر در سال گذشته کاهش یافته است. این روند کاهشی در کل کشور نیز به چشم می‌خورد، به‌طوری که در سال ۱۴۰۲ تعداد ولادت‌ها به حدود یک میلیون و ۵۷ هزار مورد رسیده است.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
