در حالی که سندرم داون انواع مختلفی دارد، اما اکثر کودکان مبتلا به آن می‌توانند با درمان و مداخلات زودهنگام زندگی سالم و رضایت‌بخشی داشته باشند.
به گزارش خط سلامت علائم سندرم داون در هر کودک می‌تواند متفاوت باشد، اما اغلب شامل ویژگی‌های ظاهری خاص و تاخیر در رشد جسمی و ذهنی است. این وضعیت به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود: تریزومی 21، جابجایی و موزاییک. تشخیص زودهنگام و درمان‌های ویژه می‌توانند به کودکان مبتلا به سندرم داون کمک کنند تا به حداکثر توانایی‌های خود برسند. در این مقاله، انواع سندرم داون، علل ایجاد آن، و بهترین روش‌های درمانی و حمایتی برای کودکان و والدین ارائه می‌شود.
سندرم داون چیست؟
سندرم داون یک اختلال ژنتیکی است که هر ساله بسیاری از خانواده‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به این سندرم یک کروموزوم اضافی دارند. انسان‌ها معمولاً با 46 کروموزوم به دنیا می‌آیند، اما کودکان مبتلا به سندرم داون یک نسخه اضافی از کروموزوم 21 دارند.
این وضعیت برای اولین بار توسط پزشک انگلیسی، جان لنگدون داون در سال 1866 به طور دقیق توصیف شد. امروزه از هر 700 نوزاد در ایالات متحده یک نوزاد با سندرم داون متولد می‌شود. این بیماری می‌تواند تأثیرات زیادی بر رشد جسمی و ذهنی کودک داشته باشد، اما کودکان مبتلا به این سندرم با مداخلات مناسب می‌توانند زندگی سالم و رضایت‌بخشی داشته باشند.
علائم و نشانه‌های سندرم داون
سندرم داون که به تریزومی 21 نیز معروف است، زمانی رخ می‌دهد که فرد سه نسخه از کروموزوم 21 به جای دو نسخه داشته باشد. این نوع کروموزوم اضافی تأثیرات متعددی بر رشد جسمی و ذهنی دارد.
در بخش علائم فیزیکی، کودکان مبتلا ممکن است ویژگی‌های خاصی مانند صورت صاف، گردن کوتاه، گوش‌های کوچکتر، و چشم‌های مایل داشته باشند. همچنین، این کودکان ممکن است از مشکلاتی مانند تون عضلانی پایین، انگشتان کوچکتر و قد کوتاه‌تر رنج ببرند.
از نظر ذهنی نیز کودکان مبتلا ممکن است در تکلم و یادگیری مشکلاتی داشته باشند. در حالی که رشد ذهنی ممکن است کندتر از همسالان باشد، بسیاری از این کودکان به کمک‌های آموزشی می‌توانند به موفقیت‌های قابل توجهی دست یابند.
انواع سندرم داون
سندرم داون به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود: تریزومی 21، جابجایی، و موزاییک.
تریزومی 21 رایج‌ترین نوع سندرم داون است و حدود 95 درصد افراد مبتلا به این نوع هستند. در این حالت، فرد به جای دو نسخه از کروموزوم 21، سه نسخه از آن را دارد. نوع جابجایی در حدود 3 درصد موارد دیده می‌شود، که در آن یک نسخه اضافی از کروموزوم 21 به یک کروموزوم دیگر متصل است.
نوع موزاییک نیز حدود 2 درصد از موارد را تشکیل می‌دهد، که در آن فرد دارای کپی‌هایی از تریزومی 21 در برخی سلول‌هاست، اما این وضعیت ممکن است در تمام سلول‌های بدن مشاهده نشود.
علل سندرم داون
اگرچه بسیاری از مردم می‌دانند که سندرم داون به دلیل وجود یک کروموزوم اضافی ایجاد می‌شود، علت دقیق آن همچنان ناشناخته است. سن مادر در زمان بارداری یکی از عواملی است که با سندرم داون مرتبط است.
زنانی که در سن 35 سالگی یا بالاتر باردار می‌شوند، در معرض خطر بیشتری برای داشتن نوزادی مبتلا به سندرم داون هستند. با این حال، بیشتر نوزادان مبتلا به سندرم داون از مادرانی هستند که کمتر از 35 سال سن دارند.
تشخیص سندرم داون
اگر والدین مشکوک به وجود سندرم داون در فرزندشان باشند، ممکن است برخی ویژگی‌های ظاهری مانند چشم‌های مایل، صورت صاف و مشکلات رشدی را مشاهده کنند. پزشکان معمولاً از آزمایش‌های غربالگری و تشخیصی برای تشخیص این وضعیت استفاده می‌کنند.
آزمایش‌های غربالگری می‌توانند خطر ابتلا به سندرم داون را بررسی کنند، اما تنها آزمایش‌های تشخیصی می‌توانند به طور قطعی این بیماری را تأیید کنند.
درمان‌های سندرم داون
درمان‌های افراد مبتلا به سندرم داون می‌تواند بسیار متنوع باشد، زیرا این وضعیت در هر فرد به شکلی متفاوت بروز می‌کند. یکی از مهم‌ترین عوامل در درمان این کودکان، مداخلات زودهنگام است. این کودکان ممکن است به درمان‌هایی مانند کاردرمانی، گفتاردرمانی و فیزیوتراپی نیاز داشته باشند.
در برخی موارد، درمان‌های عاطفی و رفتاری نیز می‌توانند کمک‌کننده باشند. همچنین، برای کمک به مشکلات شنوایی احتمالی، وسایل کمکی نیز می‌توانند مؤثر باشند. والدینی که فرزند مبتلا به سندرم داون دارند می‌توانند از منابع ملی و گروه‌های حمایتی برای کمک و ارتباط با دیگر خانواده‌ها استفاده کنند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
