درک دلایل این رفتار و یافتن راهکارهای مناسب برای مقابله با آن، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کودکان انتقام‌جو ممکن است به دلایل مختلفی مانند احساس ناتوانی، جلب توجه و... به دنبال انتقام‌گیری باشند.
به گزارش خط سلامت این رفتار می‌تواند بر روابط اجتماعی، عملکرد تحصیلی و سلامت روان کودک تأثیر منفی بگذارد. بنابراین، شناسایی به موقع این مشکل و ارائه کمک‌های تخصصی می‌تواند به کودک کمک کند تا بر این چالش غلبه کند. در ادامه برخی از دلایل رایج این رفتار را بررسی می‌کنیم:
دلایل روانشناختی انتقام‌جویی در کودکان
احساس ناتوانی و بی‌قدرتی
هنگامی که کودک احساس می‌کند در موقعیت‌های مختلف قدرت کافی ندارد، ممکن است با انتقام‌جویی سعی کند قدرت خود را نشان دهد.
این احساس ناتوانی می‌تواند ناشی از مقایسه با همسالان، عدم توجه کافی والدین یا مشکلات در روابط اجتماعی باشد.
احساس ناامنی و ترس
کودکانی که احساس ناامنی می‌کنند، ممکن است با رفتارهای تهاجمی و انتقام‌جویانه سعی کنند خود را محافظت کنند.
این احساس ناامنی می‌تواند ناشی از تجربیات منفی گذشته، محیط خانوادگی آشفته یا ترس از طرد شدن باشد.
جلب توجه
برخی کودکان با رفتارهای منفی و انتقام‌جویانه سعی می‌کنند توجه اطرافیان را به خود جلب کنند، حتی اگر این توجه منفی باشد.
این رفتار به ویژه در کودکانی که احساس می‌کنند به اندازه کافی دیده نمی‌شوند، رایج است.
عدم توانایی در مدیریت احساسات
کودکان کوچک هنوز در حال یادگیری نحوه مدیریت احساسات خود هستند و ممکن است ندانند چگونه خشم، ناراحتی یا حسادت خود را به شیوه‌ای سالم ابراز کنند. در نتیجه، ممکن است به جای ابراز مستقیم احساسات خود، به دنبال انتقام‌جویی برآیند.
مشاهده رفتارهای مشابه در اطرافیان
کودکانی که شاهد رفتارهای تهاجمی و انتقام‌جویانه در خانواده یا محیط اطراف خود هستند، ممکن است این رفتارها را تقلید کنند.
رسانه‌ها و بازی‌های رایانه‌ای نیز می‌توانند بر رفتار کودکان تأثیرگذار باشند.
مشکلات شخصیتی
در برخی موارد، انتقام‌جویی ممکن است نشانه‌ای از مشکلات شخصیتی عمیق‌تر مانند ویژگی های اختلال ضد اجتماعی باشد.
رابطه بیماری‌های روانی دوران کودکی با انتقام‌جویی
بیماری‌های روانی دوران کودکی که ممکن است با انتقام‌جویی مرتبط باشند
اختلال سلوک: این اختلال با الگوی تکراری از رفتارهای تهاجمی، تخریبی و نقض حقوق دیگران مشخص می‌شود.
اختلال نقص توجه - بیش‌فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD ممکن به دلیل مشکلات در کنترل تکانه‌ها و رفتارهای تکانشی، به رفتارهای انتقام‌جویانه روی آورند.
اختلال طیف اوتیسم: کودکان اوتیسمی ممکن است به دلیل مشکلات در درک احساسات دیگران و برقراری ارتباط اجتماعی، به رفتارهای تهاجمی یا انتقام‌جویانه روی آورند.
اختلال اضطرابی: اضطراب شدید می‌تواند منجر به رفتارهای دفاعی و تهاجمی شود.
اختلال دوقطبی: نوسانات شدید خلقی در اختلال دوقطبی می‌تواند منجر به رفتارهای تهاجمی و انتقام‌جویانه شود.
راهکارهای مقابله با انتقام‌جویی در کودکان
ایجاد ارتباط قوی: ایجاد یک رابطه صمیمانه و مبتنی بر اعتماد با کودک، به او کمک می‌کند تا احساس امنیت کند و نیاز به انتقام‌جویی را کمتر احساس کند.
آموزش مهارت‌های اجتماعی: به کودک کمک کنید تا مهارت‌های اجتماعی لازم برای برقراری ارتباط موثر و حل تعارضات را یاد بگیرد.
توجه به احساسات کودک: به احساسات کودک گوش فرا دهید و به او کمک کنید تا آن‌ها را به شیوه‌ای سالم ابراز کند.
تنبیه‌های سازنده: به جای تنبیه‌های فیزیکی یا روانی، از روش‌های تنبیهی سازنده مانند محرومیت از امتیازات یا انجام کارهای خاص استفاده کنید.
مشاوره: در صورت لزوم، از یک روانشناس کودک کمک بگیرید تا به ریشه‌های رفتار انتقام‌جویانه کودک پی ببرید و راهکارهای مناسب برای درمان آن را پیدا کنید.
توجه: مهم است به خاطر داشته باشید که هر کودکی منحصر به فرد است و دلایل رفتارهای او نیز متفاوت است. بنابراین، برای مقابله با انتقام‌جویی در کودکان، لازم است به صورت فردی و با توجه به شرایط خاص هر کودک، اقدامات لازم را انجام دهید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
