چه افرادی گرفتار ترس از رانندگی یا آماکسوفوبیا می شوند؟

ترس از رانندگی یا  آماکسوفوبیا می‌تواند در شرایط مختلفی مثل رانندگی در بزرگراه، رانندگی در شب یا حتی سوار شدن در ماشین شخصی دیگری ایجاد شود.

به گزارش خط سلامت این ترس می‌تواند زندگی روزمره فرد را به شدت مختل کند و باعث شود از بسیاری از فعالیت‌ها و موقعیت‌ها اجتناب کند.

ترس از رانندگی یا آماکسوفوبیا چیست؟

آماکسوفوبیا یا ترس از رانندگی، یک ترس غیرمنطقی و شدید از رانندگی یا حتی سوار شدن در ماشین است. این ترس می تواند زندگی روزمره را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و باعث شود فرد از بسیاری از فعالیت‌ها و موقعیت‌ها اجتناب کند.

علل آماکسوفوبیا

علت دقیق آماکسوفوبیا هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما برخی از عوامل زیر ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند:

تجربیات منفی: تجربه یک تصادف رانندگی، دیدن یک تصادف شدید یا هر نوع حادثه رانندگی می‌تواند باعث ایجاد ترس از رانندگی شود.

اضطراب عمومی: افرادی که به طور کلی اضطراب بالایی دارند، ممکن است نسبت به رانندگی نیز حساس‌تر باشند.

عوامل ژنتیکی: برخی افراد ممکن به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد ابتلا به فوبیاها باشند.

محیط رشد: نحوه برخورد والدین یا اطرافیان با رانندگی می‌تواند بر نگرش کودک نسبت به رانندگی تأثیر بگذارد.

علائم آماکسوفوبیا

علائم آماکسوفوبیا از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما برخی از علائم رایج عبارتند از:

اضطراب شدید: قبل، حین یا حتی با فکر کردن به رانندگی، احساس اضطراب و ترس شدید.

علائم جسمانی: تپش قلب، تنگی نفس، عرق کردن، لرزش، سرگیجه، حالت تهوع و...

اجتناب از رانندگی: سعی در اجتناب از هرگونه موقعیتی که نیاز به رانندگی دارد.

ترس از تصادف: ترس مداوم از تصادف کردن یا آسیب دیدن در یک تصادف.

ترس از دست دادن کنترل: ترس از اینکه نتوانند خودرو را کنترل کنند.

انواع آماکسوفوبیا

آماکسوفوبیا به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

ترس از رانندگی: فرد هنگام رانندگی احساس ترس و اضطراب شدیدی می‌کند.

ترس از مسافر بودن: فرد هنگام سوار شدن در ماشینی که شخص دیگری رانندگی می‌کند، احساس ترس و اضطراب می‌کند.

درمان آماکسوفوبیا

آماکسوفوبیا قابل درمان است. درمان‌های مختلفی برای این اختلال وجود دارد، از جمله:

روان‌درمانی: درمان شناختی رفتاری (CBT) یکی از موثرترین روش‌های درمان آماکسوفوبیا است. در این روش، فرد یاد می‌گیرد که افکار منفی خود را شناسایی کرده و آن‌ها را با افکار مثبت‌تر جایگزین کند. همچنین، فرد با تکنیک‌های مختلف مانند مواجهه درمانی، به تدریج با ترس خود روبرو می‌شود.

دارو درمانی: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهایی مانند بنزودیازپین‌ها یا داروهای ضدافسردگی را برای کاهش علائم اضطراب تجویز کند.

تکنیک‌های آرام‌سازی: تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش اضطراب و استرس کمک کنند.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است