جنون دزدی یا کلپتومانیا ، یک اختلال روانی است که با میل غیرقابل کنترل و مکرر برای دزدی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، اغلب اشیایی را می‌دزدند که به آن‌ها نیازی ندارند و گاهی حتی ارزشی ندارند. این رفتار معمولاً با احساس تنش شدید قبل از دزدی و احساس تسکین یا لذت پس از آن همراه است.
به گزارش خط سلامت کلپتومانیا می‌تواند عواقب جدی برای افراد مبتلا و اطرافیان آن‌ها داشته باشد. علاوه بر مشکلات قانونی، این اختلال می‌تواند به روابط اجتماعی، شغلی و عاطفی فرد آسیب برساند.
افراد مبتلا به جنون دزدی، سارقان ماهری نیستند!
انگیزه اصلی افراد مبتلا به کلپتومانیا، لذت بردن از عمل سرقت یا برآورده کردن یک نیاز روانی است، نه کسب سود مالی. برخی از ویژگی هایی که افراد مبتلا به این اختلال را از دزدهای حرفه ای متفاوت می سازد، عبارت است از:
عدم برنامه‌ریزی
سرقت‌های این افراد اغلب بدون برنامه‌ریزی قبلی و به صورت ناگهانی رخ می‌دهد.
احساس گناه و پشیمانی
پس از سرقت، این افراد احساس گناه شدیدی می‌کنند و ممکن است اشیاء دزدیده شده را دور بیندازند یا به پلیس تحویل دهند.
منابع معتبر در این زمینه تأکید می‌کنند کلپتومانیا یک اختلال روانی است و نباید با دزدی حرفه‌ای اشتباه گرفته شود. این اختلال نیازمند درمان تخصصی است.
آیا ممکن است یک فرد ثروتمند و با جایگاه اجتماعی بالا به جنون دزدی مبتلا شود؟
ممکن است یک فرد ثروتمند و دارای جایگاه اجتماعی بالا به جنون دزدی (کلپتومانیا) مبتلا شود. جنون دزدی یک اختلال روانی است و ربطی به وضعیت مالی یا اجتماعی فرد ندارد. به یاد داشته باشید:
جنون دزدی یک اختلال روانی است: این اختلال ریشه در عوامل روانی و عصبی دارد و نه عوامل اقتصادی.
هیچ گروه خاصی مستثنی نیست: این اختلال می‌تواند در هر فردی، صرف نظر از سن، جنسیت، نژاد، قومیت، وضعیت مالی یا اجتماعی رخ دهد.
انگیزه‌های متفاوت: افراد مبتلا به کلپتومانیا به دلیل نیازهای روانی و عاطفی دست به سرقت می‌زنند، نه به دلیل نیاز به پول یا کالا.
احساس گناه و پشیمانی: این افراد پس از سرقت احساس گناه شدیدی می‌کنند و ممکن است اشیاء دزدیده شده را دور بیندازند یا به پلیس تحویل دهند.
عوامل موثر در بروز کلپتومانیا
برخی مطالعات نشان می‌دهند که ممکن است عوامل ژنتیکی در بروز این اختلال نقش داشته باشند.
تروماهای دوران کودکی
تجربیات دردناک در دوران کودکی مانند سوء استفاده جنسی یا جسمی می‌تواند خطر ابتلا به کلپتومانیا را افزایش دهد.
اختلالات دیگر
کلپتومانیا اغلب همراه با سایر اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس فکری-عملی رخ می‌دهد.
علائم کلپتومانیا
میل غیرقابل کنترل به سرقت
احساس تنش قبل از سرقت
احساس لذت یا آرامش پس از سرقت
احساس گناه و پشیمانی پس از سرقت
پنهان کردن اشیاء دزدیده شده
درمان کلپتومانیا
درمان کلپتومانیا معمولاً ترکیبی از روان درمانی و دارو درمانی است. روان درمانی می‌تواند به افراد کمک کند تا ریشه‌های مشکل را شناسایی کرده و مهارت‌های مقابله‌ای لازم را بیاموزند. دارو درمانی نیز می‌تواند برای کنترل علائم همراه مانند افسردگی و اضطراب استفاده شود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
