اگر در این روزهای سرد زمستانی به دنبال کلماتی گرم و دلنشین برای ابراز احساسات خود هستید، این مجموعه شعرهای زمستانی را به شما پیشنهاد می‌دهیم.
به گزارش خط سلامت از دلتنگی‌های برفی تا گرمای عشق در سرما، این اشعار می‌توانند قلب شما را در این روزهای سرد پر از گرما و محبت کنند
برف که می‌بارد، انگار تمام دنیا لباس عروسی می‌پوشد…
سپید، آرام، دلنشین…
همه چیز پاک می‌شود،
اما در دل من،
رد پای تو هیچ‌وقت محو نمی‌شود.
بگذار زمستان سرسخت باشد،
بگذار سرما تا استخوان نفوذ کند…
قلب من هنوز شعله‌ور است،
گرمای عشق تو، کاری با دانه‌های برف ندارد.
بی‌تابی نکن…
نپرس برف کی می‌آید…
موهای پدرت را ببین،
سال‌هاست زمستان روی سرش باریده،
اما هنوز هم عاشقانه تو را نگاه می‌کند.
زمستان، فصل خاطرات گرم است…
اگر کسی را در قلبت داشته باشی،
برف‌ها دیگر سرد نیستند،
هر دانه‌شان،
بوسه‌ای می‌شود بر گونه‌هایت.
خدایا…
دانه‌های برف را آرام و بی‌صدا،
بر قلب عزیزانم ببار…
مثل نوازشی از بهشت،
تا دلشان همیشه آرام باشد.
کوه‌ها آغوش باز کرده‌اند،
برف را مثل عشقی قدیمی در آغوش می‌کشند…
تا بهار که بیاید،
همین برف‌ها، تشنگی زمین را سیراب می‌کنند.
عشق هم همین است…
گاهی باید صبر کنی تا نتیجه‌اش را در بهار زندگی‌ات ببینی.
دانه برف، ظریف است…
اما وقتی کنار هم باشند،
راه می‌سازند…
کوه می‌سازند…
زندگی را تغییر می‌دهند.
مثل ما آدم‌ها،
وقتی کنار هم باشیم،
دنیا را عوض می‌کنیم.
پشت پنجره ایستاده‌ام،
اولین برف زمستان را تماشا می‌کنم…
خانه گرم است،
ولی تنم سرد…
از برف نیست…
از نبودن توست.
چای می‌ریزم، پتو می‌پیچم…
فایده ندارد…
دست و پایم سرد است…
دلم هم…
چون کسی نیست که دست‌هایش،
آغوشش،
نگاهش،
گرمای حضورش،
خانه دلم را گرم کند…
کسی مثل تو…
تویی که ندارمت…
هوا ناجوانمردانه سرد است…
اما عشق تو،
گرم‌ترین شال گردنی‌ست که به گردن قلبم پیچیده‌ام.
برف می‌بارد…
اگر روزی دیدی برف سیاه شد،
بدان آن روز،
دیگر دوستت ندارم…
ولی می‌دانم که برف همیشه سپید می‌ماند…
پس دوست داشتنت هم،
تا همیشه باقی‌ست.
برف یعنی:
عشق،
سپیدی،
دست‌های گرم،
چای داغ،
و یک نفر که حضورش،
زمستان را بهار می‌کند…
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
