باکتری ها معمولاً به عنوان مقصر ایجاد سرطان در نظر گرفته می‌شوند.
به گزارش خط سلامت تحقیقات اخیر نشان می‌دهد برخی از باکتری‌ها، به عنوان یک دشمن بالقوه، می‌توانند دوست نیز باشند و بنابراین می‌توانند برای ایجاد روش‌های درمانی و معالجه جدید سرطان مورد استفاده قرار گیرند.
تحقیقات زیادی بر استفاده از باکتری‌ها برای کاهش اندازه تومورها متمرکز شده است. تومورها مناطق هیپوکسیک را در خود جای می‌دهند که می‌توانند با باکتری‌های بی‌هوازی (یا باکتری‌های مهندسی شده برای بی‌هوازی بودن) تلقیح شوند. این باکتری‌ها منطقه تومور را آلوده می‌کنند اما نمی‌توانند در جای دیگری از بدن زنده بمانند.مطالعات از قبل نشان داده است که سویه‌های Clostridia، Bifidobacteria و Salmonella می‌توانند به طور مؤثر به سلول‌های تومور حمله کنند و اندازه تومور را بدون آسیب به بیمار کاهش دهند.
مطالعات دیگر نقش مؤثر باکتری‌ها در مبارزه با سرطان از طریق توسعه دارو را نشان داده است. اخیراً، محققان روش‌هایی را برای افزایش تولید پروتئین P450 در باکتری‌ها برای بهبود فرآیندهای تولید داروهای سرطان ایجاد کرده‌اند. P450ها پروتئین‌های گیاهی هستند که متابولیت‌های دیگری را سنتز می‌کنند که می‌توانند برای ایجاد ترپنوئیدها، دسته‌ای از ترکیبات مورد استفاده در داروهای سرطان، استفاده شوند.
قبلاً، محققان برای تولید P450ها در سلول‌های نوترکیب تلاش می‌کردند. با این حال، وازکز-آلباست و همکاران دریافتند که P450ها می‌توانند به طور کارآمد در میکروب‌ها با اعمال پپتیدهای سیگنال به ژنوم نوترکیب میزبان باکتریایی و مهندسی انتهای N توالی پپتید تولید شوند. پس از تجزیه و تحلیل با تکنیک‌های نشانه‌گذاری GFP، افزایش بیان P450ها در یک سیستم اشریشیا کلی مشاهده شد.
این برای داروهای سرطان چه معنایی دارد؟ در واقع، خیلی زیاد. بسیاری از داروهای سرطان هنوز با استفاده از تکنیک‌های گیاهی تولید می‌شوند. به عنوان مثال، داروی شیمی‌درمانی Taxol یک P450 است و هنوز با استفاده از سوزن‌های درخت سرخدار اروپایی تولید می‌شود.
برداشت از درختان یک فرآیند پر زحمت و کم بازده است که منجر به دارویی می‌شود که بیش از ۴۰۰۰ دلار در ماه هزینه دارد. در سال ۲۰۱۰، آجیکومار و همکاران دریافتند که پیش‌سازهای Taxol در واقع می‌توانند در E. coli در طول مسیر ترپنوئیدی آن تولید شوند. این روش، همراه با روشی که گروه وازکز-آلباست توسعه داده‌اند، می‌تواند منجر به افزایش زیادی در پروتئین‌های P450 شود.
اگرچه این یک پیشرفت بزرگ بود، اما همچنان ناکارآمدی‌هایی در فرآیند وجود داشت زیرا محصول نهایی Taxol به واکنش‌های بسیار زیاد (و برخی ناشناخته) نیاز داشت.
با این حال، کشف گروه وازکز-آلباست می‌تواند چارچوبی برای کارخانه‌های سلولی آینده برای داروی سرطان باشد. یک فرآیند تولید کارآمدتر به داروها اجازه می‌دهد برای بیماران مقرون به صرفه‌تر باشند.
باکتری‌ها صرفاً دلیلی برای نگرانی در تحقیقات سرطان نیستند. آنها می‌توانند مورد بهره‌برداری قرار گیرند تا هم به کشتن تومورها در منبع خود در بیماران کمک کنند و هم دارو تولید کنند.
با درک بیشتر در مورد اثربخشی و ایمنی آنها، متخصصان انکولوژی، محققان و بیماران به طور یکسان از مزایای درمان‌های مؤثرتر و ارزان‌تر مبتنی بر باکتری بهره خواهند برد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
