از کنگو تا سنتلوئیس
اطلاعات موجود از اوایل زندگی اوتا بنگا بسیار کم است. او در میان وحشتهای استعماری کنگو متولد شد. او زندگی آرامی را در جنگلهای استوایی اطراف رودخانه کاسای داشت تا زمانی که همسر و دو فرزندش در حملهای از طرف قبیله همسایه کشته شدند. در جریان این حمله، بنگا توسط قاچاقچیان به اسارت درآمد و به ساموئل فیلیپس ورنر به قیمت بسیار کم فروخته شد.
اوتا بنگا در نمایشگاه جهانی
در نمایشگاه جهانی سنتلوئیس، اوتا بنگا و چهار مرد پیگمه دیگر در کنار مردمان بومی سراسر جهان به نمایش گذاشته شدند. آنها مجبور به پوشیدن لباسهای سنتی و زندگی در دهکدههای ساختگی شدند. در غیبت عموم، دانشمندان به بهانهی پژوهش به ابعاد جسمی آنها دست میبردند و آنها را به عنوان شواهدی از عقبماندگی معرفی کردند.
زندگی در باغوحش برانکس
پس از نمایشگاه، اوتا بنگا به باغوحش برانکس منتقل شد. ابتدا به عنوان مراقب به کار گرفته شد، اما بهسرعت به عنوان جاذبهای برای بازدیدکنندگان معرفی شد و در نهایت در قفس میمونها به نمایش درآمد. مدیر باغوحش، ویلیام هورنادی، او را به عنوان بخشی از نمایشات قومنگاری در مقابل عموم قرار داد.
سالهای بعد و مرگ
پس از آزادی، اوتا بنگا به یتیمخانهای در بروکلین و سپس به لینچبرگ ویرجینیا منتقل شد. او تحصیل کرد و به شکلی متفاوت به جامعه معرفی شد. اگرچه از او به عنوان فرد موفق یاد میشد، اما ارتباطی با آموزش نداشت و در نهایت در سال ۱۹۱۶، ناامید از بازگشت به کنگو و با مشکلات ناشی از تبعیض نژادی، زندگی خود را پایان داد.
تحلیل و بررسی
داستان اوتا بنگا یکی از غمانگیزترین صفحات تاریخ مربوط به نژادپرستی و تبعیض در اوایل قرن بیستم است. این داستان بازتابی از ایدههای نژادپرستانه و ظلمهایی است که به بهانههای علمی و فرهنگی انجام شده و همچنان بهصورت چالشی برای جوامع مدرن باقی مانده است. اهمیت بررسی چنین داستانهایی در یادآوری ظلمهای گذشته و تلاش برای جلوگیری از تکرار آنها در آینده نهفته است.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است